Zoeken
Is ons huwelijk beter geworden door Samuel? We denken van wel

3 mei, 2017 - /blog/1322/is-ons-huwelijk-beter-geworden-door-samuel-we-denken-van-wel.html

Al die blije gezichten in de feestzaal waren een oase van geluk, met gelach als achtergrondmuziek. Mijn moeder van tachtig leek wel een jonge meid, mijn zus en haar drie prachtige dochters voerden de dansende meute aan, jongens van de voetbalclub leverden hun streken en Limburg was groots opgekomen, met oude bekenden, uit de tijd van de lagere school zelfs. De jongste zoon liep voorop in een polonaise, de oudste droeg zijn Argentijnse hoed met alle flair die in hem zit. Maar toen was Samue...


Tegen tweehonderd per uur op weg naar rust (Anneleen Van Offel)

9 oktober, 2019 - /blog/2805/tegen-tweehonderd-per-uur-op-weg-naar-rust-anneleen-van-offel.html

Op de eerste dag van onze treinreis door Europa zeg ik tegen mijn lief dat ik nog nooit zoveel heb nagedacht over scheiden als sinds we verloofd zijn. De komende twee maanden zullen we trouwen, niet in een kerk of met een groot feest, maar door tijd te hebben voor elkaar. We zitten natgeregend en verkleumd in een souterrain in Kopenhagen, in een koffiebar die heel erg zijn best doet om eruit te zien als een hippe koffiebar en daar matig in slaagt.     ‘Ik bedoel,’ zeg ...


Samuel heeft ons naar een nieuwe wereld geleid

22 februari, 2017 - /blog/1122/samuel-heeft-ons-naar-een-nieuwe-wereld-geleid.html

Dan is het tijd voor de rituelen. Jas uit. Zijn schooltas moet open. Hij wil per se in de broodtrommel kijken. Als het boterhamzakje er nog in zit, moet dat in de afvalbak. Tas dicht, tas op de stoel. Altijd op dezelfde stoel, met de sluiting van de rits aan de goede kant. Samuel zit altijd op dezelfde plek, in het hoekje van de bank. Met eten, het bordje pap 's ochtends en het toetje in de avond, hebben we hem aangeleerd in de leren stoel voor de tv te zitten, want daarop is geknoei niet metee...


Communiceren met Samuel: dagindeling in pictogrammen

10 mei, 2017 - /blog/1332/communiceren-met-samuel-dagindeling-in-pictogrammen.html

Communiceren met Samuel is lastig. Hij praat niet. Gebarentaal? Zijn we weleens mee begonnen toen hij heel jong was, maar we wisten niet hoe ver zijn potentiële praatjes reikten en we misten geduld. Zijn allesomvattende gebaar is 'klaar', met twee armen breeduit zwaaiend. Nogal dwingend. Verder: als hij met zijn wijsvinger op de handpalm tikt, weet Bernique dat ze wordt geacht mee te zingen. Alleen zij. Mij zegt het niets. Zowel bij de dagbesteding als thuis hangt sinds een paar j...


Tokyo Expatwife #3: Expatlife

23 mei, 2017 - /blog/1361/tokyo-expatwife-3-expatlife.html

EXPATLIFE Expats begrijpen als geen ander hoe het is om ergens in den vreemde te belanden waar je niemand kent, niemand kan verstaan en niets kan lezen. Met name de vrouwen zijn razend handig in elkaar lokaliseren en organiseren. Mijn meisje zat voordat ze konichiwa kon zeggen al in een eetclub-chatgroep van Nederlandse expatvrouwen. Ik mocht er tot mijn grote spijt niet in, als nieuwbakken expatvrouw.      Een aantal van de vrouwen hebben een carrière opge...


Samuel wordt zestien, dat zegt hem niets

31 mei, 2017 - /blog/1376/samuel-wordt-zestien-dat-zegt-hem-niets.html

Buiten staat de brommer van David. Ja, die wilde hij per se toen hij zestien werd. Die kreeg hij niet. Wij vonden een brommer te gevaarlijk. Hij nam de fiets maar. We zagen al die ongelukken met brommers en scooters. Bij ons om de hoek vond een jongen de dood, gelanceerd als hij was tegen een verkeersbord. Kort nadat de brommerwens van David was verflauwd, bleek Samuel epileptisch. Terwijl ik tijdens het WK 2014 in Salvador (Brazilië) was, in de volstrekte duisternis van een hoteltui...


Terreurliteratuur

26 maart, 2016 - /blog/463/terreurliteratuur.html

De meeste romans koop ik en lees ik vlak na verschijning. (Dat probeer ik althans, want het nadeel van een eclectische smaak is dat er veel verschijnt dat je wil hebben.) Sahota’s boek was me wel opgevallen toen het vijf jaar geleden gepubliceerd werd, maar om de een of andere reden kocht ik het destijds niet. Recent verscheen de vertaling van zijn tweede roman, ‘The year of the runaways’, waardoor ik weer op zijn werk werd gewezen, en beide romans tegelijkertijd aanschafte. Een paar...


NOG (7)

28 mei, 2016 - /blog/592/nog-7.html

Niet omdat ze niet aan het opletten waren, zoals die keer met die zombieplaag en die 8 miljoen doden, beter bekend als de ‘Oeps Genocide’, waarna de ‘Liever Niet Nog Een Keer Wet’ is goedgekeurd, met de beslissing dat lijken enkel nog gecremeerd mogen worden. En om heel zeker te zijn worden de verbrande assen ook niet meer uitgestrooid, maar mogen ze enkel ritueel doorgespoeld worden in een toilet. Daarom bestaan er nu badkamer begrafenissen en kan men priesters inhuren om...


Liefde

18 december, 2019 - /blog/2878/liefde.html

Ik rende een rondje door het Waterland en beluisterde een documentaireserie over daten. Het ging over mensen die de liefde hoopten te vinden via sociale media. Het allerliefst de wáre liefde. Maar als dat er niet meteen in zat, zou het ook al leuk zijn om iemand te vinden om de feestdagen mee door te brengen. Ik dacht aan de tweet van een mevrouw die zo droevig werd bij het zien van de Jumbo- en Albert Heijn-reclame. Ze had altijd gedacht dat zij er op haar veertigste ook zo bij zou zit...


Voorbeeld

11 maart, 2020 - /blog/2965/voorbeeld.html

We rijden ’s avonds naar de middelbare school van onze dochter. Mijn ex was me thuis op komen halen om naar het mentorgesprek te gaan. We zitten naast elkaar. De regen klettert op de voorruit. We zijn drie jaar uit elkaar. Twee jaar officieel. Het voelt inmiddels niet per se ontzettend vertrouwd meer om naast hem op de bijrijdersstoel te zitten. Ook niet speciaal niét vertrouwd. Dit valt mij alleen maar op omdat ik nog heel lang het gevoel heb gehad dat alles, zodra ik naast hem zat, weer ...


« 1 ... 101 102 103 ... 107 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: