23 april, 2018 - /blog/2040/het-klinkt-kinderachtig-voor-twee-volwassen-mensen-maar-zonder-coach-kunnen-we-het-niet.html
“Nou, dán geef ik gewoon een vechtpartijtje!” De zevenjarige deed haar armen over elkaar en keek me strak aan. Ik moest hier meteen om lachen. Zij aarzelde kort, en lachte toen opgelucht met me mee. Onder professionele begeleiding werken we er nu naartoe om tenminste samen een taartje te eten op de geboortedag van onze jongste. Zo mailen we elkaar tegenwoordig alleen nog met een cc naar Ilona, onze coach. Hiervoor heeft ze ons een lijst met instructies gegeven. We dienen de beric...
16 april, 2018 - /blog/2033/een-mens-die-een-nieuw-thuis-zoekt-grijpt-altijd-terug-op-iets-vertrouwds.html
Zij aan zij in zo’n ‘hippe’ Canta de bruggen over. Beslagen ramen. Kinderen voor Kinderen op hoog volume. Iedereen raadt me tegenwoordig namelijk aan zo’n wagentje te kopen. Voor als ik het opknappertje in de buitenwijk heb gekocht - of de flat in een buurt die het helemaal gaat worden - en het ’s morgens te nat is om te fietsen. “Je hoeft er zelfs geen brommerrijbewijs voor te hebben!” zeggen ze. “Ideaal voor jou!” Tot nu toe werd ik altijd overboden. Laatst wa...
27 september, 2017 - /blog/1592/het-doet-ons-wat-als-marco-de-oppas-zo-liefdevol-over-samuel-praat.html
Samuel, de peuter in het lijf van een puber, kunnen we niet overlaten aan een meisje van 15. Vinden wij tenminste. We zien het al voor ons, dat een opgroeiende vrouw de poepluier moet verschonen van het ventje dat in bepaalde opzichten al een man is. Nee, dan Marco. Marco, kinderloos nog, had nooit gedacht dat hij eens een volle luier van een vreemd kind zou verschonen. Hij doet het achteloos nu. Het serieuze oppaswerk bij ons begon met Hylke de Vries, die met drie andere studenten in een ...
1 mei, 2019 - /blog/2604/bedrust-jeroen-blankert.html
Mick Jagger wordt tijdens zijn herstel na een hartoperatie opgevrolijkt door andere bandleden van The Rolling Stones . Dit vertelt gitarist Ronnie Wood in een interview met Hello! Magazine . * Dat is toch lief en mooi en fijn, dat ze Mick met zijn hartklep niet gewoon, na ruim vijftig jaar samen in een band te zitten, helemaal aan zijn lot overlaten. Ze sturen hem vanaf hun vakantieadres filmpjes waarin ze gekke dingen doen en hem toezingen. Dan ligt hij in een deuk, Mick...
1 juni, 2018 - /blog/2110/schrijftips-van-sabine-wees-onzichtbaar-van-murat-isik.html
Wat? : Wees onzichtbaar van Murat Isik. Waarom? : Ik wilde dit boek graag lezen omdat in mijn eigen boeken ook vaak sprake is van dominante vaderfiguren. Bovendien heeft Wees onzichtbaar een aantal prijzen gewonnen, onder andere de Libris Literatuur Prijs 2018. Hoe? : Als ik eens een authentiek boek van 600 pagina’s met een pakkende eerste zin wil schrijven, kan ik dit boek als voorbeeld nemen. Bij films zie je soms een scene voorafgaand aan het eigenlijke ...
13 maart, 2018 - /blog/1974/wollie-erik-nieuwenhuis.html
Wollie Liever luisteren naar dit verhaal? Dat kan. Het had een perfecte novemberavond kunnen zijn: storm en knetterende hagel tegen onze slaapkamerruit. Wij hier samen in het veilige comfort van ons warme bed. Morgenochtend ontbijten met een ei en verse jus. Een latte voor Mia en een espresso voor mij. Had allemaal gekund. Ons huwelijk is altijd een toonbeeld van harmonie geweest. Maar door die toestand met dat beest van Eliza staan we tegenwoordig bijna dagelijks schreeuwend te...
19 januari, 2018 - /blog/1870/taal.html
Het thema is ‘verbinding’. Vanavond maak ik voor het eerst kennis met dit fenomeen. We hebben ons op Irma’s aanraden dik aangekleed en vooral ook warme schoenen en sokken aangedaan, want hoewel er een houtkachel brandt en de lange tafels baden in een warme gloed van kaarslicht, blijft het een open kas. Onder de bezoekers ontdek ik enkele bewoners uit de Biotoop en uit Haren. Ik kom met mijn man en zoons aan tafel bij drie jonge mannen, die toevallig alle drie Mohammed heten. Alle drie heb...
8 januari, 2018 - /blog/1845/het-hele-leven-is-een-afscheidsfeestje.html
De laatste tijd probeer ik de vergankelijkheid der dingen eens heel kalmpjes aan te zien. Hiermee bedoel ik: zonder meteen dood te willen. De sneeuw die er gisteren nog lag, is vandaag alweer gesmolten. Dat geeft helemaal niet. Ook de modderpoeltjes zullen morgen weg zijn. Niets is blijvend. Wat zou ik daarop tegen willen hebben? Het afscheidsfeestje vond plaats in het stiltecentrum. Er was daar een vijfkoppige coverband met versterkers. Overal stonden mensen aan statafels. Er gingen grote...
18 november, 2019 - /blog/2851/voorpublicatie-de-kapitein-en-de-glory.html
II 'Ik vind het leuk om kapitein te zijn,’ zei de man met de gele veer. Hij stond op de brug van de Glory en overzag de zee, zwellend van trots. De passagiers hadden hem gekozen om het schip te besturen en daar was hij bijzonder mee ingenomen. De aanhangers van de nieuwe kapitein waren ook blij. Dolblij zelfs. Nog nooit hadden ze zoiets meegemaakt. Ze voelden zich triomfantelijk, onstuitbaar, tot alles in staat. Om deze ongekende overwinning te vieren wilden ze ...
19 oktober, 2020 - /blog/3184/het-vertalen-van-vesaas-marin-mars-vertelt-hoe-zij-te-werk-ging.html
Toen ik jaren geleden De vogels van Vesaas voor het eerst las, sloeg dat in als een bom, ik had nog nooit zoiets gelezen! De sobere, indringende taal, de manier waarop Vesaas schijnbaar alledaagse gebeurtenissen laat spreken en hoe hij je moeiteloos meevoert in Mattis’ wonderlijke denkwereld was uniek. Het was voor mij dan ook heel bijzonder om De vogels en daarna ook Het ijspaleis en De boot in de avond te vertalen en me zo in zijn taal en de wereld van zijn personages on...