Zoeken
Voorpublicatie Dagboek van een timmerman

17 november, 2016 - /blog/918/voorpublicatie-dagboek-van-een-timmerman.html

Als gezel heb ik het vak geleerd, als meester heb ik geleerd een bedrijf te runnen. Voor mij is het ambacht, het echte handwerk, rijker en van meer betekenis dan de bedrijfsvoering, en om die reden vind ik mijn gezeldiploma het belangrijkst. Er is niets mystieks aan ambachtelijk vakwerk. Ik doe mijn werk op bestelling en ben volledig afhankelijk van de vraag, van het verzoek dat iemand heeft. Ik ben aannemer, een entrepreneur, zakenman. Dat zijn de woorden die andere mensen gebruiken als ze h...


Rumspringa

18 april, 2019 - /blog/2586/rumspringa.html

De mannen hadden een boblijn en droegen boerenkielen, grote zwarte hoeden en lange baarden. Ze keken, op z’n zachtst gezegd, niet intelligent uit hun ogen. Ze hadden lage voorhoofden en vergelijkbare gezichten. Het kwam me incestueus voor. Maar er was ook een meisje bij. Zij was beeldschoon en droeg een kapje in het haar als het melkmeisje van Vermeer. Het was geen verkleedpartij, het waren amish. Op Wikipedia staat: ‘Men plaatst zich bewust buiten de moderne wereld. De amish wonen in ...


De onkundige enthousiasteling

2 maart, 2018 - /blog/1956/de-onkundige-enthousiasteling.html

Het wil dus wat zeggen, dat toen Het Parool vanmiddag officieel bevestigde dat er op luttele meters van waar ik mij zo gedisciplineerd bevond, lustig ijzers werden ondergebonden, ik ogenblikkelijk het werk onderbrak en naar huis reed om mijn schaatsen op te halen. Het is algemeen geweten dat de meest onuitstaanbare mensen diegenen zijn die zich extreem enthousiast toeleggen op iets waarvoor zij geen enkele aanleg hebben. Wanneer het gaat om schaatsen, ben ik één van die mensen. Het moo...


Wetenschap

19 mei, 2017 - /blog/1351/wetenschap.html

Lev Tolstoj schreef: ‘Alle soorten geluk lijken op elkaar, maar elk ongeluk heeft zijn eigen gezicht.’     De ruzie van gister is me dan ook het meest bijgebleven. Het ging om geld en dat maakte het banaal, lelijk en zelfs goedkoop. Op een bepaald moment werden de verwijten persoonlijk, dat leek me overbodig.     Uiteindelijk werd het bijgelegd, want ook met vrienden moet je ruzie kunnen maken.     Tegen iemand die de...


Tokyo Expatwife #2: DAD

16 mei, 2017 - /blog/1344/tokyo-expatwife-2-dad.html

'DAD' De eerste anderhalve week hier hadden we niks. We kwamen aan in een leeg huis zonder meubels en zonder internet. Op de dag dat we ons huis betrokken werden er futons met dekbedden bezorgd. Een futon is een dikke deken die hier als matras gebruikt wordt.  We hadden bedacht dat we meteen naar een Ikea zouden gaan om een bed voor de kinderen te halen, en een eettafel en een bank. Een container met ons bed en andere meubels was onderweg per schip. Die is overigens nog steeds...


Deskundigen over de dood #4: Een uitvaart organiseren kun je heel goed zelf (en het werkt helend)

24 augustus, 2020 - /blog/3145/deskundigen-over-de-dood-4-een-uitvaart-organiseren-kun-je-heel-goed-zelf-en-het-werkt-helend.html

  Vraag aan Susanne Duijvestein of ze later wordt begraven of gecremeerd en ze komt met een onverwacht antwoord: zij wil zich laten composteren. Haar lichaam zal worden bedolven onder een laag houtsnippers en bladeren zodat het kan vergaan. Dat is de kringloop van het leven, zegt ze. Als in het bos een hertje doodgaat, wordt dat ook door micro-organismen opgenomen. Susanne Duijvestein eindigt als een zak voedzame tuinaarde. In Nederland zijn we die link met de natuur wat kwijt, v...


Borstkanker (column LINDA.)

17 juni, 2019 - /nieuws/2681/borstkanker-column-linda.html

De bult verdween niet vanzelf door het gewoon te negeren en erover te zwijgen, zoals ik hoopte. Ik kon het niet meer afdoen als hysterische aanstellerij, dus ik belde de huisarts en maakte een afspraak. Die nacht lag ik lang wakker. In mijn vriendenkring waren nu vijf vrouwen met borstkanker en nog eens twee net genezen. Een was er zojuist aan overleden. Dat maakte er in totaal acht. Ik kende meer vrouwen met dan zonder. Hoezo zou ik het dan niet hebben? Van de acht waren er drie die in eerste ...


Op reis

26 april, 2018 - /blog/2055/op-reis.html

Toevallig heb ik ons in datzelfde weekend opgegeven voor een open dag in de Van Mesdagkliniek, de zwaarst bewaakte TBS-kliniek van Nederland. Ik fiets geregeld langs deze ‘gevangenis’ en vraag me altijd af hoe het er binnen zal zijn. Van buiten is de kliniek net een middeleeuws fort dat dreigend en donker langs de weg tussen Groningen en Haren staat. Er pal naast bevindt zich het Joods monument ter nagedachtenis voor de Joodse slachtoffers van de tweede wereldoorlog. Het beeld grenst aan de...


Blootleggen #8: Niks te verbergen

1 december, 2020 - /blog/3215/blootleggen-8-niks-te-verbergen.html

  Elk jaar nodigt mijn goede vriendin Saar me uit om deel te nemen aan een eigenaardig ritueel: de Koolvaart, door fanatieke beoefenaars ook wel liefkozend ‘de tochtigste der tochten’ genoemd. Het idee van de Koolvaart is dat op het guurste moment van de winter, meestal eind februari, met een grote groep vrienden en bekenden een afmattende voettocht wordt ondernomen door het Groningse of Friese platteland vlak achter de dijken. Het parcours loopt dwars door sloten en zompige boere...


Simone Atangana Bekono nieuwe writer in residence bij Vooruit in Gent

18 januari, 2019 - /nieuws/2423/simone-atangana-bekono-nieuwe-writer-in-residence-bij-vooruit-in-gent.html

Simone Atangana Bekono (1991) studeerde in 2016 af aan Creative Writing ArtEZ met een bundeling van gedichten en brieven getiteld hoe de eerste vonken zichtbaar waren , die in herdruk verscheen bij Wintertuin Uitgeverij in samenwerking met Lebowski Publishers. Ze publiceerde op De Optimist , Samplekanon en in De Gids en trad op tijdens de Nacht van de Poëzie, het Wintertuinfestival en Read my World. Simone werd geselecteerd voor het Slow Writing Lab en voor CELA, een ontwikkelt...


« 1 ... 9 10 11 ... 18 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: