4 oktober, 2019 - /blog/2795/antoinnette-scheulderman-interviewt-johan-derksen-over-zijn-hond-cuby.html
‘Isabel en ik zijn zo’n maniakaal echtpaar: kinderen de deur uit en wij nemen een baby. Cuby is echt ons kind. Hoe-ie tussen ons in ligt op de bank. Wij allebei aan de zijkant en hij middenin, met zijn poten omhoog. Zo ontzettend verwend. Die hond kan nooit meer ergens anders wonen.’ Johan Derksen (1949) over hond Cuby Voor wie Johan Derksen alleen kent als die chagrijn met die snor van televisie: er is ook een andere Johan. Johan Derksen de ho...
30 november, 2020 - /blog/3213/het-boek-was-beter-2-fight-club-en-joker.html
Een paar weken geleden gaf ik eindelijk toe aan de hype en keek ik Joker . Omdat het een van de populairste films van het afgelopen jaar is, waren mijn verwachtingen hoog. Ikzelf vond de film te gek; het is altijd een opgave om een verhaal te maken waarin de hoofdpersoon de bad guy is en er toch voor te zorgen dat het publiek met hem meeleeft, maar dat is bij Joker goed gelukt. De Joker is natuurlijk bekend als de slechterik uit Batman, maar deze versie is niet te vergeli...
13 juli, 2018 - /blog/2174/schrijftips-van-sabine-de-avond-is-ongemak-van-marieke-lucas-rijneveld.html
Wat: De avond is ongemak van Marieke Lucas Rijneveld. Waarom: Dit boek is goed ontvangen, ik was er nieuwsgierig naar. De androgynie van de auteur fascineert me, ook daarom wilde ik wat van haar lezen. Hoe: Als ik eens wil schrijven vanuit een eenzaam, emotioneel verwaarloosd personage dat een eigen denkwereld oproept en ik vergelijkingen wil gebruiken die bij de situatie passen, kan ik dit boek als voorbeeld nemen. Op de achterflap prijst Lize Spit, de s...
19 februari, 2020 - /blog/2942/portret-van-lydia-uit-hier-is-alles-veilig-van-anneleen-van-offel-door-charlotte-van-den-broeck.html
Een portret, Lydia Een vrouw. Lydia Lamont. Een half leven heeft ze achter zich. Misschien zou Lydia de ene helft ‘een gat’ noemen, een afgrond, een barst, maar eigenlijk lukt het haar jarenlang om van de diepte weg te blijven. Ze stort niet te pletter Lydia is Arts, specialisatie: neonatologie - zeg dit drie keer snel achter elkaar: neonatologie, neonatologie, neonatologie, dat wil zeggen dat ze zich ontfermt over leven en sterven. Lydia is nodig. Ze is zo nodig da...
23 maart, 2018 - /blog/2001/f-starik-goed-met-de-dood.html
Goed met de dood Starik is goed met de dood zeggen ze zo krijgt hij 's nachts bericht van lieve stille Boeddha: konijn is dood, schrijft A. Zielig hoor, tettert de man die goed met de dood is 's morgens in haar antwoordapparaat: het gaat zoals het gaat, en ja, het lijkje kan gewikkeld in een oude krant, mee met de vuilnisman. Wij van Starik adviseren: bewaar het dier niet langer op het balkon. Kan niet. Vliegen. Heeft geen veren. Uit: De verdwijnkunstenaa...
14 maart, 2017 - /blog/1173/roman-bezorgde-burgers-actueler-dan-ooit-door-turkije-rel.html
‘Meneer, meneer,’ roept een man me tegemoet. Opzij, opzij, roep ik in gedachten. De Turkse bakker is niet meer te ontwijken en duwt een dienblad baklava onder mijn neus. Aan de gevel van zijn zaak wappert een Turkse vlag. Ik liep daar eens binnen voor een snelle trek, maar het duurde wel vijf minuten voordat ik iets eetbaars vond. Een zweterig saucijzenbroodje dat ongetwijfeld al de hele dag op de warmhoudplaat had gelegen. ‘Het is feest,’ verklaart de man. ‘Daarom gratis baklava voor...
15 juni, 2018 - /blog/2131/schrijftips-van-sabine-de-laatste-dag-van-beppe-fenoglio.html
Wat: “De laatste dag” van Beppe Fenoglio. Oorspronkelijke titel: “La paga del sabato”. Waarom : Ik kreeg dit boek aangeraden door een collega-schrijfster. Hoe : Als ik eens stoer wil schrijven, bot en zonder empathie vanuit een hoofdpersoon die vol drift zit, kan ik dit boek als voorbeeld nemen. “Ettore keek nu naar zijn moeder. Ze stond achter het fornuis, hij keek naar haar vormeloze heupen, haar platvoeten, als ze voorover boog, kroop haar onderju...
23 februari, 2017 - /blog/1130/therapie.html
Ik zei: ‘Dat klopt denk ik, maar ze zijn met velen, dat kan een probleem worden.’ De moderatoren waarschuwden me voor een belezen jongen die ‘eind 1700 is geboren en archaïsch spreekt.’ Het bleek degene waar ik het meest aan had. Hij was erg sympathiek omdat hij niet zijn best deed om aardig gevonden te worden. Ook verloochende hij nooit zijn eigen opvattingen. Ik sprak met hem over sc...
19 september, 2019 - /blog/2779/speech-van-thomas-heerma-van-voss-over-alles-is-oke-van-ivo-victoria.html
Beste vrienden van Ivo, beste familie, beste Ivo, Ik sta hier als een collega van Ivo. Collega’s, dat woord betekent in ons geval niet wat het in bijna elke andere beroepsgroep betekent. Ivo en ik treffen elkaar ’s ochtends nooit bij de koffieautomaat maar zien alleen zelfgefabriceerde flarden van elkaars leven via social media. We vergaderen nooit maar hebben soms kort contact via de mail, en de paar keer per jaar dat we elkaar zien zijn daar altijd anderen bij: tijdens boekpresent...
23 januari, 2018 - /blog/2428/marion-leest-elena-ferrante.html
Dit is deel drie van de Napolitaanse romanreeks. Ik kan niet zeggen dat ik de het steengoed vind, maar op de een of andere manier kan ik er ook niet mee stoppen. Dit zijn de paprikachips onder de boeken. De gespannen dynamiek tussen de twee vriendinnen is geweldig en het Napolitaanse leven in de jaren vijftig is goed uitgewerkt. De grootste angst van de hoofdpersoon is dat mensen doorkrijgen dat zij geen ‘echte’ intelligentie heeft, maar gewoon heel goed kan leren. Om dit te illustr...