Tegenover mij op de opinieredactie van NRC Handelsblad zit een zwijgzame jongeman die liever tikt dan spreekt. Hij stottert en hij uit zich bij voorkeur schriftelijk. Zijn snelheid van werken op het toetsenbord is minstens drie keer hoger dan de mijne. Hij heet Steven de Jong. Lees meer »
Gisteravond was ik uitgenodigd om te eten met twee mannen en vrouwen van middelbare leeftijd. Ik was alleen, en ik was er als eerst. Lees meer »
Gisteravond is Pauwl gelanceerd, het nieuwe boek van Erik Jan Harmens over een man met autisme. De zoon van Erik Jan, Julian Harmens (16), heeft ook autisme en las in Athenaeum Boekhandel Haarlem drie gedichten voor. Lees meer »
Soms denken we dat Samuel ons op geniale wijze voor de gek houdt. Dat hij op een gegeven moment zal zeggen: ‘Mama, papa, bedankt voor jullie zorgen in bijna zestien jaar. Ik ga iets meer zelf doen. Maak je niet ongerust, het komt goed.’ Lees meer »
Via de interne facebookgroep geef ik ons ’s middags op, meteen krijg ik een smiley als antwoord. ’s Avonds kijk ik voor de zekerheid nog even hoe laat het precies begint en zie dat de tijd inmiddels is aangepast: een half uur later. Lees meer »
We waren geen mensen die zouden trouwen. We waren geen mensen die kinderen zouden krijgen. We waren al helemaal geen mensen die in een Vinex-wijk zouden gaan wonen. En van alle stellen die we kenden, zouden wij de laatsten zijn die uit elkaar gingen. Lees meer »
Het was altijd een volledig losgeslagen feest van vijf dagen in het Stedje van Lol en Plezeer, zoals Venlo tijdens vastelaovend genoemd wordt. Vijf dagen met mijn Amsterdamse vrienden in het zuiden, in een hotel midden in de stad. Zonder kinderen, zonder fiets, zonder nieuwsberichten, zonder voetbaluitslagen, zonder politiek, televisie, kranten, zonder boeken. Helemaal vrij en losgeslagen en verbonden tegelijk, maar dan met deze stad en de vastelaovesvierders daar. Dat verandert dit jaar: mijn zoontje van vijf maanden gaat mee. Lees meer »
Vorige week was ik uitgenodigd om een leesclub over Bontebrug bij te wonen in het Multatulihuis in Amsterdam. Ik maakte me als ongeschoolde een beetje zorgen om hoe ik de neerlandici en academici van de UVA zou moeten tackelen. Iemand zei: ‘Je kunt ze één voor één aan hoor.’ Lees meer »