27 november, 2019 - /blog/2859/boodschappen.html
Met mijn vader fietste ik op zondag naar de supermarkt. In razend tempo. Mijn moeder had onmiddellijk tomatenpuree nodig. Onderweg klaagde hij dat we door de ene na de andere grijze muis werden ingehaald. Ze hadden tegenwoordig allemaal zo’n elektrisch ding. Daar was niet tegenop te trappen. Op dat moment racete een oudere dame ons voorbij. 'Zo’n vouwenkop met rooie lippen,' zei hij, 'dat is toch geen gezicht meer.' Sinds de supermarkt in hun dorp gesloten is, moeten mijn ouders ...
11 december, 2019 - /blog/2868/ruzie.html
We zouden de afgelopen zomervakantie een kitten krijgen van vrienden. We zouden een meisje nemen voor ons meisjeshuishouden. Ze zou Billie heten naar Billie Eilish. Toen onze Billie in de lente geboren was, bezochten we haar om het weekend. Bij het gezin met drie kinderen. Ik vond het leuk om met mijn dochters bij hen op zondagsbezoek te gaan. Zoiets was dus niet alleen voorbehouden aan de niet-gescheiden gezinnen. Billie leek een beetje op Noenoe; één van de twee poezen die na de sc...
11 maart, 2020 - /blog/2965/voorbeeld.html
We rijden ’s avonds naar de middelbare school van onze dochter. Mijn ex was me thuis op komen halen om naar het mentorgesprek te gaan. We zitten naast elkaar. De regen klettert op de voorruit. We zijn drie jaar uit elkaar. Twee jaar officieel. Het voelt inmiddels niet per se ontzettend vertrouwd meer om naast hem op de bijrijdersstoel te zitten. Ook niet speciaal niét vertrouwd. Dit valt mij alleen maar op omdat ik nog heel lang het gevoel heb gehad dat alles, zodra ik naast hem zat, weer ...
28 oktober, 2020 - /blog/3193/intuitie.html
Het liep tegen elven op zaterdagochtend. Begin jaren negentig. Mijn moeder was naar Gennep aan het fietsen om taartjes te kopen en mijn oma op te halen, en in de badkamer van mijn ouderlijk huis liet ik (mijn negentienjarige ik) me zakken in een gloeiendheet bad, gifgroen van de Badedas. Ik zal een toren van schuim gemaakt hebben, en aan mijn eerste echte liefde (waarmee ik nog een kwart eeuw samen zou blijven) hebben gedacht, terwijl ik de schuimtoren van links naar rechts lie...
3 april, 2021 - /blog/3269/inspiratie.html
Om me heen hoor ik dat het leven saai is, dat er niets meer is om over te praten, omdat niemand nog iets nieuws heeft meegemaakt, omdat we nergens heen mogen en alle dagen zich intussen aaneenrijgen alsof we ons in de film Groundhog Day bevinden. Maar als er buiten niet zoveel te beleven valt, raad ik je aan eens binnenin jezelf te kijken. Daar is dus altijd iets nieuws te vinden. Zo had ik bijvoorbeeld nog nooit aan de lepels in mijn leven gedacht. In het nieuwe boek ‘Iedereen moet...
25 mei, 2021 - /blog/3382/mijn-linkerarm.html
Tot mijn bijna-achtenveertigste heb ik met geen woord over mijn linkerarm gesproken. Laat staan geschreven. Als ik niet beter wist, zou ik denken dat ik die arm eerder nooit heb gehad. Maar ik heb dus een linkerarm - zij is hier en nu, ik voel haar ook overduidelijk terwijl ik dit typ -, en gisteren schrobde ik nog de dikke aanbaklaag uit mijn oven in haar prominente aanwezigheid, stond ik er voor het eerst bij stil dat ik de bodem van mijn zelfgemaakte monchoutaart doorzaagde met een mes ...
15 maart, 2017 - /blog/1176/als-we-samuel-horen-is-de-zomer-in-aantocht.html
Gelukkig zijn wij geen jury, maar mama en papa. Wij lezen zijn taal en zijn gedachten, we wegen zijn nukken en oprispingen. In onze herinnering heeft hij trouwens één keer mama gezegd, op Moederdag nota bene, maar dat is alweer ruim tien jaar geleden. De doorbraak in spraak leek aanstaande, doch bleef uit. Het was in retrospectief een geluksmoment pur sang. Samuel is vooral eu, of eeeuuuu, of eeeeuuuuuuu. Dat is zijn woord, zijn klank. Kort uitgesproken, langgerekt, hard of zacht, al met...
19 maart, 2018 - /nieuws/1931/adelheid-roosen-en-hugo-borst-maken-televisieserie-over-dementie-in-de-leeuwenhoek.html
Of De Leeuwenhoek representatief is voor de staat van de verpleeghuiszorg in Nederland? Tja. Er gaat veel goed. Er gaat genoeg fout. Het doet er niet zo toe. Het kan gewoon beter. Maar dan moeten we in ieder geval wel begrijpen wat iemand die dement is zelf ervaart. Dat proberen Adelheid en Hugo nog beter te snappen. In De Leeuwenhoek is een zoektocht van Adelheid Roosen en Hugo Borst naar hoe de zorg voor dementerenden beter en menselijker kan. De vierdelige serie, geproduce...
14 april, 2020 - /blog/3033/hondje.html
Sinds een wereldramp ons trof, verlang ik steeds meer naar een hondje. Als ik me niet helemaal goed voel, als ik die onduidelijke dreiging steeds duidelijker begin te voelen, als ik me er weer even glashelder van bewust ben dat de ballen die we onder water proberen te houden, daar niet - nooit - voor altijd zullen blijven, google ik op ‘lief klein hondje.’ Daar word ik rustig van. Zodra er iets rampzaligs gebeurt, wil ik een hondje. Nooit google ik nameli...
17 juni, 2020 - /blog/3097/onze-tijd.html
Mondkapje kwijt. Nieuwe tijden, nieuwe problemen. Voor het eerst ga ik weer naar de bioscoop met een vriendin. Alles strak georganiseerd. Ook het wijntje dat we erna gaan drinken is vooraf gereserveerd. Pas als ik mijn fiets van het slot haal om naar de stad te racen, denk ik aan het mondkapje. Ik woon in Noord en kom de stad niet in zonder zo’n ding. De tijd dringt. Ik kan dat verrekte kapje dus nergens - maar dan ook echt nérgens - meer vinden. Het hele huis haal ik overhoop. Ik w...