Zoeken
Scheiden is ook kapotmaken wat er nog wel is

2 oktober, 2017 - /blog/1604/scheiden-is-ook-kapotmaken-wat-er-nog-wel-is.html

“Laten we dan maar weer normaal doen”, zeg ik na een tijdje. “Laten we de grap ervan blijven inzien”, zegt hij. “Het is soms even zoeken hoe.” We moeten tegenwoordig razendsnel van emotie kunnen schakelen. We hebben ons eigen verdriet. Ons eigen scheidingsverhaal ook. We begrijpen elkaar daar niet in. Dat heeft in de afgelopen week voor wederzijdse boosheid gezorgd. Afstand zou voor ons nu allebei het beste zijn. Om los te komen is het goed elkaar t...


Elke huidplooi op zijn plek

28 maart, 2017 - /blog/1216/elke-huidplooi-op-zijn-plek.html

Seb een weekend weg. Liza in bed. Het maakte deze avond tot een avond waarop ouders als zij zich dienden te verheugen. Een avond waarop ze iets leuks konden doen. Ze deed haar keukenschort af, dimde de lichten, en ging op de bank zitten wachten tot ze zijn onzekere voetstappen op de trap hoorde. Ze sloeg haar ene been over het andere en ze zag hoe het zachte licht haar enkels streelde, en ze draaide haar gelaat in precies de juiste hoek, legde elke huidplooi&nbs...


Suriname, de geboorte van een dierenarts (uit: Onze dieren. Schrijvers over hun kat, hond, konijn of hagedis)

21 september, 2017 - /blog/1576/suriname-de-geboorte-van-een-dierenarts-uit-onze-dieren-schrijvers-over-hun-kat-hond-konijn-of-hagedis.html

Ik groeide op in Paramaribo. Suriname was nog niet onafhankelijk van Nederland. Destijds was mij ik nauwelijks bewust van de tegenstellingen tussen arm en rijk, en wist ik zelfs nog minder van het kolonialisme en de politieke beweging die een hevige strijd voerde om los te komen van Nederland. Voor mij was het leven simpel. Ik zorgde ervoor dat de leraren op school geen reden hadden om mij met een van hun latten te bewerken, ving visjes in de slootjes rond het huis en speelde met vriendjes o...


Logboek van een debutant: deel 2

26 januari, 2018 - /blog/1885/logboek-van-een-debutant-deel-2.html

Finale van Manuscripting, 25 september 2014 in de Amsterdamse Stadsschouwburg. Niet de grote zaal natuurlijk, maar in de salon. Finalisten: Bronja Prazdny, Derko Laan & Karel Brown (ik dus). Mijn pseudoniem bleek toch te werken. Een vriend van me had op Twitter een foto voorbij zien komen van de halve finale en dacht: die gozer lijkt echt op Timo. Maar het is hem niet, want hij heet anders.    Er zaten tien dagen tussen de halve finale en de finale. Ergens had ik nog de ...


Voorpublicatie 'Pauwl'

13 februari, 2017 - /blog/1096/voorpublicatie-pauwl.html

    Eérst moet ik (daar gaan we) (ta-ta-ta-dáááá!) de kopjes omspoelen die ik gebruikt heb (anders gaat de aanslag vastkoeken), dan moet ik mijn tanden poetsen (als je je gebit in vier delen opdeelt: een halve minuut per deel), dan met een tandenstoker tussen mijn tanden en kiezen heen en weer gaan, net zo lang tot er geen wit spul meer aan zit, dan moet ik dat witte spul (tandplak, als je het laat zitten wordt het een gaatje) ergens aan afvegen (niet aan je broek, niet...


Vooruitgang bij De Corrie

10 april, 2016 - /blog/495/vooruitgang-bij-de-corrie.html

Natuurlijk erger ik me ook wel eens aan de aanmatigende ‘Jullie-keken-er-al-die-tijd-zo-naar-maar-je-kunt-er-dus-beter-zo-naar-kijken’-toon, maar ze hebben vooral welkome vernieuwing en verdieping gebracht in de Nederlandse journalistiek. Ze hebben engagement van lezers gegenereerd en iemand als Rutger Bregman is een van de meest invloedrijke en oorspronkelijke denkers van dit moment. Op Festival de Vooruitgang gaf ik eind vorig jaar op uitnodiging van Correspondent Jelme...


Dikke mannen en grauwe vrouwen. En Trump

9 november, 2016 - /blog/899/dikke-mannen-en-grauwe-vrouwen-en-trump.html

Die is moeilijk te omschrijven, maar als het moet dan lijkt ze nog het meest op de essaybundels die in stapels opgetast liggen in de Strand Bookstore: genuanceerd, intelligent, ruimdenkend, humaan, grappig. Hoopgevend vooral. Toen ik in NYC rondliep, was ik er net als iedereen van overtuigd dat Clinton zou winnen. Niet omdat zij nou zo goed was, maar omdat het alternatief dat beslist niet was. Een week later was ik een paar dagen in Washington, Pennsylvania. In dat kleine provinciestadje w...


Jarig

26 juni, 2017 - /blog/1420/jarig.html

Ik droeg mijn nieuwe - atypische - knalblauwe broek, die ik had gekocht omdat die me zo deed denken aan een broek die ik 24 jaar geleden op een vlooienmarkt in Bologna kocht. De leeftijd dat broeken van vlooienmarkten prachtig staan, is inmiddels voorbij. Het gelukkige gevoel dat erbij hoort, bestaat nog gewoon. Ex was er al heel vroeg om het ontbijt te maken met de kinderen. Maar de meisjes sliepen nog en zo maakten we mijn verrassingsontbijt samen. Eindelijk was de tijd daar...


De week van de gewelddadige mannen

20 januari, 2021 - /blog/3240/de-week-van-de-gewelddadige-mannen.html

  Ze kwam haar dochter ophalen. Ze was net naar de begrafenis van een goede vriend geweest. ‘Fijn dat ze hier vandaag terechtkon.’ Ze zuchtte diep. Eerder deze week had ze de begrafenis van de veertienjarige dochter van die vriend al bijgewoond, wist ik. ‘Hier,’ zei ik en drukte meteen vijf cupcakes in haar hand, allemaal lichtjes aangebrand, maar met een heel dikke laag roze fondant erover en blauwe lachmondjes. ‘Hebben jullie tenminste oo...


Tijd nemen

6 januari, 2021 - /blog/3234/tijd-nemen.html

  Ik legde een eindejaarbezoekje af bij mijn zeventigjarige vriendin. Ze schonk thee voor me in en ging er eens goed voor zitten. Ze stutte zichzelf met kussentjes. Ze maakte het zichzelf gemakkelijk. Ik nam plaats op het puntje van de stoel. ‘Ik kom alleen even dag zeggen voor het jaar is afgelopen,’ zei ik. ‘Ik heb eigenlijk geen tijd.’ ‘Wil je er een heerlijk bonbonnetje bij?’ ‘Nee, nee,’ zei ik. ‘Dan moet ik ook ...


« 1 ... 94 95 96 ... 99 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: