26 januari, 2018 - /blog/1885/logboek-van-een-debutant-deel-2.html
Finale van Manuscripting, 25 september 2014 in de Amsterdamse Stadsschouwburg. Niet de grote zaal natuurlijk, maar in de salon. Finalisten: Bronja Prazdny, Derko Laan & Karel Brown (ik dus). Mijn pseudoniem bleek toch te werken. Een vriend van me had op Twitter een foto voorbij zien komen van de halve finale en dacht: die gozer lijkt echt op Timo. Maar het is hem niet, want hij heet anders. Er zaten tien dagen tussen de halve finale en de finale. Ergens had ik nog de ...
13 februari, 2017 - /blog/1096/voorpublicatie-pauwl.html
Eérst moet ik (daar gaan we) (ta-ta-ta-dáááá!) de kopjes omspoelen die ik gebruikt heb (anders gaat de aanslag vastkoeken), dan moet ik mijn tanden poetsen (als je je gebit in vier delen opdeelt: een halve minuut per deel), dan met een tandenstoker tussen mijn tanden en kiezen heen en weer gaan, net zo lang tot er geen wit spul meer aan zit, dan moet ik dat witte spul (tandplak, als je het laat zitten wordt het een gaatje) ergens aan afvegen (niet aan je broek, niet...
16 februari, 2016 - /nieuws/397/ivo-victoria-treedt-op-tijdens-de-stad-is-een-misverstand-19-februari-in-de-brakke-grond.html
Wat is een stad anders dan een misverstand, architectonisch, intercultureel en demografisch? Wat er nu zo bijzonder is aan Brussel en waarom de stad zo sterk afwijkt van alle andere steden in de Benelux komt aan bod in Terras #09, en tijdens het programma in De Brakke Grond op 19 februari. Op deze multimediale literaire avond worden teksten gepresenteerd van Marcel Broodthaers bij fotografie van Julien Coulommier. Dichter en presentator Wim Brands brengt een serie schrijvers voor het...
13 april, 2017 - /blog/1266/leeg.html
Van heinde en verre verzamelen mensen zich op één gunstige plek en creëren ze langzaam een stad. Op een dag heeft iemand een gebrek en er ontstaat handel. Daar kun je belachelijk rijk van worden. Vaak blijft dat niet onopgemerkt en komen er nog meer mensen naar die ene plek. De mensen die van ver komen worden soms alleen nog maar armer in de stad. Als je geen slaaf neemt word je wellicht zelf een slaaf. Als je de leegte in de stad niet verdraagt kun je muziek draaien, drinken en dans...
26 juni, 2017 - /blog/1420/jarig.html
Ik droeg mijn nieuwe - atypische - knalblauwe broek, die ik had gekocht omdat die me zo deed denken aan een broek die ik 24 jaar geleden op een vlooienmarkt in Bologna kocht. De leeftijd dat broeken van vlooienmarkten prachtig staan, is inmiddels voorbij. Het gelukkige gevoel dat erbij hoort, bestaat nog gewoon. Ex was er al heel vroeg om het ontbijt te maken met de kinderen. Maar de meisjes sliepen nog en zo maakten we mijn verrassingsontbijt samen. Eindelijk was de tijd daar...
12 februari, 2016 - /nieuws/399/kom-naar-de-eerste-editie-van-lebowski-live-28-februari-in-de-nieuwe-boekhandel-in-amsterdam.html
Ivo Victoria , Johan Fretz , Mick Johan , Anneke Claus , Jonathan Griffioen , Roxane van Iperen , Esther J. Ending , Erik Jan Harmens , Anja Sicking en Jonah Falke dichten of schrijven allemaal onder de vlag van Lebowski. Weken, maanden, soms wel jarenlang zitten ze achter hun schrijftafel of laptop en dan ineens is daar een boek. Maar wat gebeurt er in de tussentijd? Tijdens LEBOWSKI LIVE krijgen lezers de kans mee te kijken in het hoofd van tien auteurs, tien maanden lang. In...
21 september, 2017 - /blog/1576/suriname-de-geboorte-van-een-dierenarts-uit-onze-dieren-schrijvers-over-hun-kat-hond-konijn-of-hagedis.html
Ik groeide op in Paramaribo. Suriname was nog niet onafhankelijk van Nederland. Destijds was mij ik nauwelijks bewust van de tegenstellingen tussen arm en rijk, en wist ik zelfs nog minder van het kolonialisme en de politieke beweging die een hevige strijd voerde om los te komen van Nederland. Voor mij was het leven simpel. Ik zorgde ervoor dat de leraren op school geen reden hadden om mij met een van hun latten te bewerken, ving visjes in de slootjes rond het huis en speelde met vriendjes o...
20 januari, 2021 - /blog/3240/de-week-van-de-gewelddadige-mannen.html
Ze kwam haar dochter ophalen. Ze was net naar de begrafenis van een goede vriend geweest. ‘Fijn dat ze hier vandaag terechtkon.’ Ze zuchtte diep. Eerder deze week had ze de begrafenis van de veertienjarige dochter van die vriend al bijgewoond, wist ik. ‘Hier,’ zei ik en drukte meteen vijf cupcakes in haar hand, allemaal lichtjes aangebrand, maar met een heel dikke laag roze fondant erover en blauwe lachmondjes. ‘Hebben jullie tenminste oo...
9 november, 2016 - /blog/899/dikke-mannen-en-grauwe-vrouwen-en-trump.html
Die is moeilijk te omschrijven, maar als het moet dan lijkt ze nog het meest op de essaybundels die in stapels opgetast liggen in de Strand Bookstore: genuanceerd, intelligent, ruimdenkend, humaan, grappig. Hoopgevend vooral. Toen ik in NYC rondliep, was ik er net als iedereen van overtuigd dat Clinton zou winnen. Niet omdat zij nou zo goed was, maar omdat het alternatief dat beslist niet was. Een week later was ik een paar dagen in Washington, Pennsylvania. In dat kleine provinciestadje w...
6 januari, 2021 - /blog/3234/tijd-nemen.html
Ik legde een eindejaarbezoekje af bij mijn zeventigjarige vriendin. Ze schonk thee voor me in en ging er eens goed voor zitten. Ze stutte zichzelf met kussentjes. Ze maakte het zichzelf gemakkelijk. Ik nam plaats op het puntje van de stoel. ‘Ik kom alleen even dag zeggen voor het jaar is afgelopen,’ zei ik. ‘Ik heb eigenlijk geen tijd.’ ‘Wil je er een heerlijk bonbonnetje bij?’ ‘Nee, nee,’ zei ik. ‘Dan moet ik ook ...