Zoeken
Nieuws 1069 Blog 1069
Avontuur

12 april, 2021 - /blog/3272/avontuur.html

De avondklok was net ingegaan en de meisjes lagen net in bed, toen de telefoon ging. Het was een onbekend nummer, dus ik nam niet op. Ik zat nét op de bank verhalen van studenten te becommentariëren, de laatste paaseitjes naar binnen te werken, en na te denken over een avontuurlijk leven. We willen allemaal een avontuurlijk leven. Wie wil dat nou niet, dacht ik. Ik vroeg me ook af wat avontuur nou daadwerkelijk inhield. Sommigen noemden het leven op zichzelf al één groot avontuur. Ande...

Aftelklok

26 april, 2021 - /blog/3281/aftelklok.html

Na nog even een winkelafspraak te hebben gemaakt bij de Hema, dubbelklikte ik op de link en – pats, boem, klats – daar verscheen, aan het einde van de werkdag, plots een crematorium op mijn scherm. Laag gebouw. Grote schoorsteen. Statisch beeld. De naam van de veel te jonge zus van vriendin L. Een klok die aftelde tot haar crematiedienst zou beginnen. Het viel rauw op mijn maag. Het is niet zo dat ik totaal geen crematorium had verwacht, ik zou tenslotte  een crematie bi...

Aftelklok

26 april, 2021 - /blog/3282/aftelklok.html

Na nog even een winkelafspraak te hebben gemaakt bij de Hema, dubbelklikte ik op de link en – pats, boem, klats – daar verscheen, aan het einde van de werkdag, plots een crematorium op mijn scherm. Laag gebouw. Grote schoorsteen. Statisch beeld. De naam van de veel te jonge zus van vriendin L. Een klok die aftelde tot haar crematiedienst zou beginnen. Het viel rauw op mijn maag. Het is niet zo dat ik totaal geen crematorium had verwacht, ik zou tenslotte  een crematie bi...

Mijn linkerarm

25 mei, 2021 - /blog/3382/mijn-linkerarm.html

Tot mijn bijna-achtenveertigste heb ik met geen woord over mijn linkerarm gesproken. Laat staan geschreven. Als ik niet beter wist, zou ik denken dat ik die arm eerder nooit heb gehad. Maar ik heb dus een linkerarm - zij is hier en nu, ik voel haar ook overduidelijk terwijl ik dit typ -, en gisteren schrobde ik nog de dikke aanbaklaag uit mijn oven in haar prominente aanwezigheid, stond ik er voor het eerst bij stil dat ik de bodem van mijn zelfgemaakte monchoutaart doorzaagde met een mes ...

Geslachtsmoe

1 maart, 2018 - /blog/1953/geslachtsmoe.html

Ze huilde op mijn schouder. Ik zei: ‘Het heeft zelfs zin om een rookworstverkoper bij de Hema te zijn.’ ‘Probeer jij maar grappig te zijn, maar soms zou ik willen dat ik gelovig was. Ik ben zwart, niet zo’n blij vogeltje als je denkt dat ik ben.’ ‘Als je er om lacht wordt het leven draaglijk.’ Maar natuurlijk had ik geen flauw idee of dat een verstandige manier is om ermee om te gaan - gelach. Onbeholpen zou je het ook kunnen noemen. Uiteraard kwam ik...

Ik heb geleefd #64: Na zijn hartinfarct kreeg Berend kanker: 'Nu gaat het eigenlijk heel goed'

25 mei, 2020 - /blog/3074/ik-heb-geleefd-64-na-zijn-hartinfarct-kreeg-berend-kanker-nu-gaat-het-eigenlijk-heel-goed.html

  Alles wat Berend van Hoorn nog weet van zijn hartinfarct, heeft hij van horen zeggen. Hoe hij op 21 mei 2017 even een wandelingetje ging maken in zijn woonplaats Alblasserdam. De avond ervoor was hij met zijn vrouw uit eten geweest. Na afloop waren ze naar huis gelopen. Nu wilde hij bij het restaurant de auto ophalen. Op de stoep maakte hij nog een praatje met een kennis. Een paar meter verderop zakte Berend zomaar in elkaar.  De kennis hoorde zijn val en rende naar hem to...

Samuel heeft nog nooit vuurwerk gezien met Oud en Nieuw

27 december, 2017 - /blog/1827/samuel-heeft-nog-nooit-vuurwerk-gezien-met-oud-en-nieuw.html

Het is heerlijk om die tijd af en toe stil te zetten, althans, om de illusie van het moment te koesteren. Bijvoorbeeld door gewoon een tijdje naar Samuel te kijken, woordenloos, om hem louter te observeren. Om te genieten van die telkens veranderende blik, van geamuseerd naar boos, van lacherig naar neutraal. Alleen al de manier waarop hij je kan aankijken, de ene keer bijna verliefd, dan weer vragend, heeft een hoog smeltgehalte.   Gelukkig is Samuel ook onze verankering in het ...

Alles nur ein Spiel

7 maart, 2016 - /blog/426/alles-nur-ein-spiel.html

Het was niet januari 2016, het was augustus 1928. Na een extreem kort repetitieproces vol tegenslagen, ging Die Dreigroschenoper in premiëre. De generale repetitie had tot vijf uur die ochtend geduurd. Er was tot op de laatste minuut geschrapt, geschreven en gescholden. De acteurs waren gesloopt. Na het openingslied, Die Moritat von Mackie Messer , bleef het doodstil in de zaal. De eerste twintig minuten werd er met de moed der wanhoop gespeeld voor een ijzig publiek, dat pas ontd...

Een wonderkind zonder talent

2 juni, 2016 - /blog/602/een-wonderkind-zonder-talent.html

Dat was wat ik dacht tijdens mijn studie aan het Koninklijk Conservatorium. De zin kwam in mijn debuut terecht. Dat dit waar moest zijn, bewees een jongen die op een zomerse dag in een korte, geruite broek het conservatorium kwam binnenlopen om toelatingsexamen klarinet te doen. Hij was nog te jong om op een brommer te mogen rijden. Het leek ons, de studenten, ondenkbaar dat deze prepuber iets van de liefde of de dood begreep, laat staan dat hij zijn gevoelens daarover in muziek zou kunnen...

Panini

20 juni, 2016 - /blog/641/panini.html

Het was 1990. Ik was elf jaar. In Italië werden de wereldkampioenschappen voetbal gehouden. Nederland had de Europese titel op zak en was favoriet. Mijn zakgeld ging op aan voetbalplaatjes. In plaats van zakgeld kreeg ik elke week een paar pakjes met – hopelijk – nieuwe namen en nieuwe gezichten. Ik leerde de spelers uit Kameroen kennen, proefde voorzichtig de vreemde namen. Ik telde de Mubarakken in de selectie van de Verenigde Arabische Emiraten, vergeleek de matjes van de vers...

« 1 ... 92 93 94 ... 107 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: