24 juni, 2015 - /nieuws/224/thac-lau-1952-2015-overleden.html
Thé Lau was een man van woorden, soms van weinig woorden, soms van veel woorden, maar altijd van welgekozen woorden: wie zijn songteksten er op na leest (gebundeld onder de titel Open ), of wie goed luistert, wordt getroffen door een merkwaardige accuratesse: grote zaken (leven en dood, om er twee te noemen) worden in drie keer vier zinnen, of vier keer drie zinnen bij de strot gepakt, om niet meer los te laten. Het zit erin, het komt eraan het wil niet wachten, het wil bestaan...
9 november, 2016 - /blog/899/dikke-mannen-en-grauwe-vrouwen-en-trump.html
Die is moeilijk te omschrijven, maar als het moet dan lijkt ze nog het meest op de essaybundels die in stapels opgetast liggen in de Strand Bookstore: genuanceerd, intelligent, ruimdenkend, humaan, grappig. Hoopgevend vooral. Toen ik in NYC rondliep, was ik er net als iedereen van overtuigd dat Clinton zou winnen. Niet omdat zij nou zo goed was, maar omdat het alternatief dat beslist niet was. Een week later was ik een paar dagen in Washington, Pennsylvania. In dat kleine provinciestadje w...
10 juli, 2016 - /nieuws/710/irmgard-keuns-verboden-kleinood-opnieuw-uitgegeven.html
'Een koene daad, om Irmgard Keuns kleinood weer beschikbaar te maken in het eerste land dat haar boeken onderdak verleende toen ze in Duitsland verboden waren,' schrijft Peters. Lees het complete artikel hier . ...
14 maart, 2018 - /blog/1976/boekenweek-special-philip-k-dick.html
Het vaderding ‘Het eten is klaar,’ zei mevrouw Walton op gebiedende toon. ‘Ga je vader halen en zeg tegen hem dat hij z’n handen moet wassen. Hetzelfde geldt voor jou, jongeman.’ Ze droeg een dampende braadpan naar de keurig gedekte tafel. ‘Hij is buiten in de garage.’ Charles aarzelde. Hij was nog maar acht jaar oud en het probleem dat hem dwarszat zou zelfs Hillel in verwarring hebben gebracht. ‘Ik...’ begon hij onzeker. &nb...
5 mei, 2016 - /blog/545/i-love-dick-voorpublicatie.html
Dick is een Engelse cultuurcriticus die zich recentelijk vanuit Melbourne opnieuw in Los Angeles heeft gevestigd. Chris en Sylvère hebben Sylvères sabbatical doorgebracht in een huisje in Crestline, een klein plaatsje in de San Bernardino Mountains op zo’n negentig minuten van Los Angeles. Omdat Sylvère in januari weer moet beginnen met lesgeven, zullen ze algauw naar New York terugkeren. Tijdens het eten hebben de mannen het over recente trends in de postmoderne kritische theorie en Chris...
13 december, 2016 - /blog/970/de-meisjes-van-emma-cline.html
Haar roman werd vol lof ontvangen en veelal neergezet als een boek over Charles Manson en zijn meisjesschare die in de jaren zestig gruwelijke moorden pleegden. Maar ik las het vooral als een boek over meisjes: hoe ze opgroeien, hoe onzeker ze kunnen zijn en hoe weinig houvast ze hebben in een wereld die wordt geregeerd door schoonheidsidealen en lust. Een fragment van mijn interview staat in de nieuwe Vogue , vanaf dinsdag in de winkel. Hier lees je de rest van ons gesprek, over meisjes, ...
16 april, 2016 - /blog/514/gek.html
Onmiddellijk begon het monster met de blikken tanden het ene na het andere nieuwsfeit de kamer in te spuwen. Buiten daalde de donkerte langzaam neer, alsof de stad behoedzaam werd ingestopt door een reuzenhand. En hoewel Louis die dag niks bijzonders had gedaan, werd hij bevangen door die bepaalde vermoeidheid, die een mens voelt wanneer iets te gebeuren staat. Een vriend had hem gezegd dat elke gebeurtenis die het nieuws haalde, draaide om iemand die gezien wilde worden. En dat was waar. Ieder...
21 september, 2017 - /blog/1576/suriname-de-geboorte-van-een-dierenarts-uit-onze-dieren-schrijvers-over-hun-kat-hond-konijn-of-hagedis.html
Ik groeide op in Paramaribo. Suriname was nog niet onafhankelijk van Nederland. Destijds was mij ik nauwelijks bewust van de tegenstellingen tussen arm en rijk, en wist ik zelfs nog minder van het kolonialisme en de politieke beweging die een hevige strijd voerde om los te komen van Nederland. Voor mij was het leven simpel. Ik zorgde ervoor dat de leraren op school geen reden hadden om mij met een van hun latten te bewerken, ving visjes in de slootjes rond het huis en speelde met vriendjes o...
31 januari, 2017 - /blog/1054/nino-haratischwili-het-is-alsof-je-bij-een-schilderij-alle-kleuren-kunt-gebruiken.html
‘Ik wilde een familiegeschiedenis schrijven die zich afspeelde tijdens de jaren negentig in Georgië: de jaren na de perestrojka, een tijd van chaos, inflatie en burgeroorlog. Maar al gauw merkte ik dat die periode een einde vormde en dat ik, om bij dat einde te komen, terug moest naar het begin.’ Dat begin vond Nino Haratischwili in 1900, het jaar waarin Stasia, één van de belangrijkste personages uit haar roman, geboren wordt. In Het achtste leven (voor Brilka) neemt Har...
26 september, 2019 - /blog/2785/naaimachine.html
Mijn geliefde gooide met tegenzin haar eerste naaimachine weg, de emotionele waarde was groot. Toen ik het ding aan straat zette, kwam de man van het naaiatelier tegenover ons op me af. Hij gaf me een hand en vroeg of hij de naaimachine mocht hebben. Als wederdienst zei hij: ‘Wil je een koffie met me drinken, ik heb ook wat te roken voor je.’ Hij leek me altijd een chagrijnige, hardwerkende man die geen zin had in onnodig menselijk contact. ‘Ga zitten,’ zei hij in de tl-...