1 februari, 2017 - /blog/1058/met-alle-aanpassingen-is-het-best-te-doen-in-huize-vissers.html
We zijn een gezin van aanpassingen. Het begon met de verhuizing naar drie straten verderop. In ons vorige huis konden we geen lift laten aanbrengen, dan hadden we alles moeten laten uitbreken. Een traplift was onvoldoende voor een jongetje zonder balans. We wilden een echte lift, met een deur en een plateau. Andere kinderen vroegen weleens of ze even naar boven mochten. Dat hadden ze thuis niet, een lift. Traplopen is ook nu, jaren later, te moeilijk voor Samuel. Twee, drie treden naar...
12 januari, 2016 - /nieuws/363/lieveling-wint-tweede-prijs-mooiste-boekomslag-2015.html
20 mei, 2016 - /blog/567/die-schlacht-um-berlin.html
Het appartement waar ik woon, bevindt zich in het centrum van Berlijn, zes kilometer ten westen van het Alexanderplatz. Het is onderdeel van een groot pand, dat bestaat uit een Vorderhaus en een Seitenflügel , waar ongeveer veertig mensen leven, verspreid over vijf verdiepingen. Het pand werd in 1897 gebouwd. Ik woon in een wonder – vraag maar aan Heinz Rein. Met De slag om Berlijn op mijn schoot zit ik in de S-Bahn. Ik kom langs het Hauptbahnhof, de Friedrich...
13 juli, 2018 - /blog/2174/schrijftips-van-sabine-de-avond-is-ongemak-van-marieke-lucas-rijneveld.html
Wat: De avond is ongemak van Marieke Lucas Rijneveld. Waarom: Dit boek is goed ontvangen, ik was er nieuwsgierig naar. De androgynie van de auteur fascineert me, ook daarom wilde ik wat van haar lezen. Hoe: Als ik eens wil schrijven vanuit een eenzaam, emotioneel verwaarloosd personage dat een eigen denkwereld oproept en ik vergelijkingen wil gebruiken die bij de situatie passen, kan ik dit boek als voorbeeld nemen. Op de achterflap prijst Lize Spit, de s...
18 december, 2018 - /blog/2395/ik-heb-geleefd-6-had-wim-61-een-wensenlijst-dan-zou-daarop-niet-ziek-zijn-staan.html
Wim Pruim (61) kromt zijn rug en trekt zijn trui omhoog. ,,Kun je hem zien?’’ Tussen zijn schouderbladen prijkt een tatoeage. Het is de naam van zijn vrouw Froukje in Chinese tekens. Op zijn onderarm staan de kleinkinderen, de vijfde paste er nog net bij. Zijn familie komt op één in zijn leven. ,,Daar ben ik het meest trots op. Dat we het goed hebben gedaan, mijn vrouw en ik.’’ Zijn eerste tatoeage herinnert hij zich nog goed. Het was een opwelli...
14 april, 2016 - /blog/509/soep.html
Mijn moeder stond in de keuken en rolde gehaktballetjes. Zij was een vrouw die ervan uitging dat er geen probleem bestond dat niet kon worden opgelost met een deugdelijke pot tomatensoep. Op de radio had iemand het over een Russische stad met een vrijwel onuitspreekbare naam. Mijn moeder vroeg of ik mee wilde rollen, maar hiermee was ik al op mijn tiende radicaal gestopt. Tot dan was 1986 een jaar als een ander geweest. Nu ja. Het was Het Jaar van de Vrede. Flevoland was een provincie gewo...
15 februari, 2017 - /blog/1102/groezelig-blauw.html
‘En?’ vroeg ik voorzichtig. Mijn benen begonnen zwaar te worden. ‘Zijn ze blauw?’ ‘Kun je ze misschien nog iets meer spreiden?’ ‘Misschien moet je de lamp iets dichterbij houden?’ Roddy hield de lamp iets dichterbij. Ik spreidde mijn benen nog iets meer. ‘Veel verder kan niet. Ik ben geen turnster.’ Roddy vond het niet grappig. Hij lachte in elk geval niet. Hij bleef maar ernstig kijken, de diepte in. Ik lag in een spagaat boven op het rood-wit geblokte dekbe...
24 april, 2018 - /blog/2044/pop-en-literatuur-8-morrissey-en-elizabeth-smart.html
‘If you must write prose or poems/ The words you use should be your own/ Don't plagiarise or take “on loan”’ zing Morrissey in het nummer ‘ Cemetry Gates ’. In hetzelfde nummer komen de schrijvers/ dichters Keats, Yeats en Wilde voorbij, alsmede enkele onduidelijke (Shakespeariaanse?) citaten. Het is een wat ongebruikelijk thema voor een popsong: plagiaat. Maar het is misschien nog wel merkwaardiger dat deze woorden opgetekend kunnen worden uit de mond van een songwr...
18 februari, 2019 - /blog/2482/een-ode-van-maartje-wortel-aan-de-verhalen-van-lucia-berlin.html
'Er zijn levende schrijvers nodig om de doden een nieuw begin te kunnen gunnen' (Nawoord bij Lucia Berlin - Avond in het Paradijs) Maartje Wortel Hij zuchtte. ‘Man, man, man… ik haat eindes. Doe mij maar een begin.’ ‘Te gek,’ zei Lisa. ‘Doe mij ook maar een begin.’ Ja, doe mij dus ook maar een begin. Maar dit is een nawoord. Al eerder schreef ik een voorwoord bij de verhalenbundel Handleiding voo...
14 oktober, 2016 - /blog/865/de-troost-van-de-kunst-in-memoriam-tom-ordelman.html
‘Ik wás wel ooit verschrikkelijk gelukkig, zelfs jaren aaneen, maar dat is alweer lang geleden en sindsdien heb ik maar weinig te lachen gehad. Ik moet het tegenwoordig echt hebben van “lucky moments”, maar zelfs die zijn zeldzaam en ze liggen ver uit elkaar in de tijd.’ (2014) In zijn gelukkige jaren liet Tom het breed hangen. Dure etentjes, veel kopen, veel te veel lekkere dingen bestellen, opvallende kleren. De mooie meneer spelen in kringen van literatuur, popmuziek en kunst. ...