19 januari, 2018 - /blog/1873/worst.html
Ik had een afspraak in Amsterdam. Maar toen ik op het treinstation van Arnhem aankwam, werd al snel duidelijk dat reizen onmogelijk was. Het afzeggen of verzetten van een afspraak is doorgaans iets dat me gruwelijk stoort. Het omgaan met vrijetijd is voor veel mensen lastig, volgens mij. Jongeren worden er soms vandalistisch van, oudere jongeren zoeken meestal een hobby. Om de tijd biljartend of vissend door te brengen, lijkt me een grote straf. Maa...
22 januari, 2018 - /blog/1877/na-kenia.html
In het begin verwachtte ik 'de andere vrouw' overal tegen te komen - in de supermarkt, op het schoolplein - maar nooit had ik kunnen bevroeden dat ze al die tijd al op mijn werk rondliep. Toen ik nog niet eens van haar bestaan wist, bespiedde zij mij waarschijnlijk al op borrels, kwam ze mij tegen in de wandelgangen, hoorde ze in de kantine andere studenten praten over mijn lessen. Al die tijd wist ze dingen van mij die niemand anders wist. Ze moet gezien hebben hoe ik soms in de pauze sne...
25 januari, 2018 - /blog/1881/school.html
De leraar stelde me vragen over het boek en die probeerde ik naar waarheid te beantwoorden. De leerlingen zeiden niets, ze keken. Maar dat alles al duidelijk was, leek me onwaarschijnlijk. Een meisje vouwde voor mijn ogen het boek doormidden, ik hoorde de rug van het boek breken. Maar ze keek er wel vriendelijk bij. Het was misschien ongemak. De enige twee vragen van leerlingen die er op aandringen van de leraar uitkwamen waren: ‘Is alle seks in het boek waarg...
26 januari, 2018 - /blog/1882/mijn-eerste-vriendje-onder-tl-s.html
Mijn eerste vriendje is geen vriend, maar een man er is niets tussen ons volgens hem mijn moeder geeft hij zijn verzonnen naam ze vraagt: ‘Wat gaan jullie doen?’ ‘Naar het pannenkoekschip.’ dit is onwaar ook zijn leeftijd klopt van geen kanten hij wil mij in het vriesvak bewaren eruit halen over een paar jaar we kunnen ons nergens vertonen mijn schuld hij laat mij naakt in zijn kamer sta...
26 januari, 2018 - /blog/1884/nat-en-halfgroen.html
Bovendien heb ik geen verjaardag nodig om dingen op een rijtje te zetten of een balans op te maken. Laatst woonde ik de voorstelling Er wordt naar u geluisterd van Wim Helsen bij. Een theatrale begrafenisdienst na welke je gerust even stil zou kunnen staan bij je pathetische kutleventje en wat je er nog denkt van te gaan bakken. Maar omdat ze in de foyer Omer schonken, dacht ik: waar de brouwer is moet de bakker niet zijn. De vrouw van een bevriende komiek vertrouwde me ooit toe: &l...
26 januari, 2018 - /blog/1885/logboek-van-een-debutant-deel-2.html
Finale van Manuscripting, 25 september 2014 in de Amsterdamse Stadsschouwburg. Niet de grote zaal natuurlijk, maar in de salon. Finalisten: Bronja Prazdny, Derko Laan & Karel Brown (ik dus). Mijn pseudoniem bleek toch te werken. Een vriend van me had op Twitter een foto voorbij zien komen van de halve finale en dacht: die gozer lijkt echt op Timo. Maar het is hem niet, want hij heet anders. Er zaten tien dagen tussen de halve finale en de finale. Ergens had ik nog de ...
29 januari, 2018 - /blog/1886/husband.html
Waarom wij ons zo gedragen, is ons achteraf gezien ook een raadsel. Ik kan de volledige entreeprijs gemakkelijk betalen en zij is inmiddels een keurige expatvrouw met drie kinderen die in de gegoede buurt van Nairobi woont. Het was het plan dat zij de toegangsbewijzen voor het park ging halen en dat ik in de auto bleef zitten wachten. Ik wachtte. Al snel was ze terug. "Ze willen de andere persoon zien." "Laten we gewoon betalen", zei ik. "We kunnen niet meer terug", zei ze. ...
29 januari, 2018 - /blog/1888/wereldrecordhouder-doe-het-zelven-herdenkt-ikea-oprichter-ingvar-kamprad.html
Brammer en ik zijn geen vreemden voor elkaar. Ik mocht hem voor mijn boek Bezorgde burgers – de heroïsche strijd van één man tegen de wereld (2017, Lebowski) een aantal maanden volgen in zijn ‘herstel’, zoals dat heet. Waar hij voor zijn opname alles uit de rails had laten lopen, ontpopte hij zich in de activiteitenruimte als begenadigd klusser. De begeleiding steunt hem daarin en registreert met een stopwatch zijn montagetijden. Dag in dag uit. Er loopt een aan...
30 januari, 2018 - /blog/1889/aarde-ozan-aydogan.html
Op de dag dat jij begraven wordt, zijn er geen duiven om op te laten vliegen. Geen kaarten, brieven. Ook geen naasten, dierbaren of geliefden. Zelfs niet de herinnering aan hoe jij ons tot in het laatste spaarde, lieflijk. Op de dag dat jij begraven wordt, verdwijn jij als sneeuw die niet valt voor de zon die niet schijnt. Als een schreeuw uit de cel waar geen hond meer naar kijkt. Als het licht van een schicht als het donker hem grijpt. Uitgemergeld, als een zuigeling die de...
31 januari, 2018 - /blog/1891/dolfijnen.html
We zijn al melancholisch nog voordat melancholie de tijd heeft gekregen zich te nestelen. We waren in een resort, zo groot als we nog nooit hadden gezien. Een dorp. We liepen met zo'n bandje om de pols. Saai? Vreselijk? Met een meervoudig beperkt kind is niets gemakkelijker dan 'all inclusive'. Eten wanneer je zin hebt, met oneindig veel keuze. Het was dus prachtig in Punta Cana, waar Amerikanen en Russen een wedloop drinken hielden en waar de wind zo muzikaal speelde met de palmbladeren d...