8 juli, 2016 - /blog/705/niet-hetzelfde-als-live.html
Als ik een borrel had die om 5 uur begon kwam ik niet fashionably late binnen, maar om 5 uur, zodat ik als ik om half 9 aftaaide kon zeggen: ja, maar ik was hier al om 5 uur. En dan racete ik naar huis voor Roemenië-Albanië. Ik was altijd net op tijd voor de volksliederen, maar zodra de scheidsrechter had gefloten verdween elk gevoel voor urgentie, en ging ik met de wedstrijd als behang op de achtergrond andere dingen doen, bijvoorbeeld thee zetten, mail checken, masturberen, Wordfeuden ...
26 augustus, 2020 - /blog/3146/loslaten.html
In de doodlopende straat, voor pension Andrea, parkeren we de auto. Het lijkt op een gewoon woonhuis, maar er staat ‘pension’ op. We hebben zeven uur gereden om in dit dorpje in de voormalige DDR aan te komen. Mijn vijftienjarige op de achterbank giechelt, slaakt kreetjes, beweegt met armen en benen. Ze weet niet meer hoe ze het heeft van de zenuwen. Ze zal haar online liefde - ze communiceert al maanden aan één stuk door met haar - eindelijk gaan ontmoeten. Het geheimzin...
15 mei, 2016 - /blog/555/schoonheid-is-een-vloek-voorpublicatie.html
Een herdersjongen schrok wakker uit zijn middagdutje onder een frangipaniboom, plaste in zijn broek van angst en schreeuwde, en zijn vier schapen renden in alle windrichtingen weg tussen de grafstenen en de houten grafplanken, alsof een tijger in hun midden was losgelaten. Het begon allemaal met wat gestommel in het oude graf met een naamloze grafplank te midden van het kniehoge gras, dat de mensen kenden als het graf van Dewi Ayu. Ze was op tweeënvijftigjarige leeftijd gestorven en kwam – n...
23 juli, 2020 - /blog/3125/wodka.html
Er stopte een wielrenner op de stoep. Hij hijgde uit, begon te praten en een uur later liet hij zijn huis in de Amsterdamse Pijp zien. De man dacht en sprak snel maar stelde weinig vragen. Zijn voorouders waren Chinezen, hij groeide op in Amsterdam, kwam vroeg in de krakersscene terecht en werd uiteindelijk architect. Ik dacht dat ik met een individu te maken had maar hij zei: ‘Het was een verademing om ergens bij te horen, de krakers in mijn geval, maar als dat bij het studentencorps ...
7 mei, 2016 - /blog/547/moedervlekken-dagboek-5.html
Nee, Brands met Boeken en Buitenhof zijn doorgaans aangename ervaringen, maar zodra andere gasten moeten aanschuiven begint de ellende. Tafelgesprekken zouden verboden moeten worden, althans op televisie. Ik herinner me een optreden in 2001 bij Barend & Van Dorp toen ik uit beleefdheid over televisieseries en liedjes begon te spreken die ik nog nooit had gezien en gehoord. Beleefdheid is soms nauwelijks te onderscheiden van een paniekaanval. Op donderdagavond zou ik naar Pauw gaan. De W...
16 april, 2016 - /blog/515/nog-3.html
Zo lang dat elk slecht idee de norm werd, onaantastbaar met deze magische woorden: ‘Het is nu eenmaal zo.’ Bella is zes jaar en leeft op straat. Ze is niet de enige. Er zijn honderden zoals haar, verdeeld in fracties. In deze stad beland van over heel het land. Allemaal het ouderlijk huis ontvlucht uit pure verveling. Hun technologisch voorsprong op hun vaders verstikkend. De ontoereikende levenswijsheid van hun moeders verstommend. Deze weggelopen kinderen vormen algauw een...
20 juni, 2016 - /blog/643/barbecue-in-bordeaux.html
En verdomd, dat dééd deze wedstrijd! De precisie waarmee Lukaku twee miljoen stuurlui van wal trapte met die eerste treffer! Het lak aan hersencelvernietiging dat uit die kopbalgoal van Witsel sprak! De passeerbeweging waarmee Hazard de grensrechter het nakijken gaf en de coole afwerking van daar heb je ’m weer Lukaku! Romelu gaf de zuurgooiers lik op stuk en bewees dat negers zoveel meer zijn dan een stelletje apen. Het was, kortom, een prachtige match, maar ik had er wel honger van gekr...
8 november, 2017 - /blog/1716/samuels-boek-is-verschenen-heerlijk-voor-even-al-die-belangstelling-en-de-stroom-van-lieve-berichten.html
Sommige meervoudig beperkte kinderen scharen zich rond het orgel en wippen van de linker- naar de rechtervoet. Zij die in de rolstoel zitten, luisteren rustig naar de deuntjes, sommigen met gesloten ogen. Vredig, geïnteresseerd. Zo'n boekpresentatie is sowieso een glijvlucht van emoties, van een traan tot de ultieme vorm van gezelligheid. Hé, daar is Yvonne, jarenlang begeleider op de bus met Samuel. Ze is met pensioen en geniet van het weerzien. Ze is verbaasd hoe de kinderen zijn g...
24 april, 2020 - /blog/3049/eigen-huis-en-tuin-met-mick-en-roel-13.html
Dit is de dertiende brief. Lees nummer twaalf hier . Mick, Ik kan niet ontkennen dat ik het even een geruststellende gedachte heb gevonden dat ook een zondagskind als jij weleens een klap van de molenwiek des levens kan krijgen, maar daar voelde ik me meteen schuldig over. Je had je portie tegenwind voor de komende tien jaar natuurlijk eigenlijk al gehad toen je vrouw borstkanker kreeg. Ik vind het heel fijn voor je dat je je lethargische zelf nu hebt wet...
30 augustus, 2018 - /blog/2228/maatschappelijke-stage.html
Er zijn wat dingen veranderd het afgelopen jaar, maar het overmatige introspectief is nog steeds iets dat me gevaarlijk lijkt. Want als je niet om je heen kijkt, wat zie je dan nog? Ik nam me voor om ieder jaar een project van een week te ondernemen onder de noemer van een ‘maatschappelijke stage.’ Deze zomer wilde ik graag naar een ziekenhuis. Een maand geleden was ik daarom op weg naar een afspraak met de PR-medewerkster van het Slingeland Ziekenhuis in Doetinchem. In ...