28 juni, 2017 - /blog/1422/agenda.html
Dit komt misschien omdat ik voorzie dat ik me ooit terug zal trekken op het platteland, om de dagen te beginnen en te eindigen met het nuttigen van alcohol. Want de enige garantie die het leven biedt is dat het op den duur allemaal minder wordt. Het begint vaak leuk, maar eindigt altijd somber. Meer drinken helpt. Maar die tijd is nog niet aangebroken. Ik bezocht haar in een groot huis waar ze samen met haar ex-vriend had gewoond. We gingen in de tuin zitten die uitkeek op een drukke straa...
3 februari, 2020 - /blog/2923/ik-heb-geleefd-51-ko-overleed-vlak-na-dit-interview-hij-hoopte-dat-de-lente-hem-energie-zou-geven.html
Ko van Krieken staat op, eet een boterham, gaat weer op bed liggen, kijkt tv. Zo zien zijn dagen eruit sinds hij niet meer naar zijn werk kan. Eentonig. Zijn baan was alles, zegt de lange man van 62. Ritme, regelmaat, contact met collega’s. ‘Het was mijn uitlaatklep.’ Vieze handjes Als calculator in de bouw berekende hij de kosten van nieuwe gebouwen. Daarvoor deed hij werk waar hij ‘vieze handjes’ van kreeg: timmeren. Maar op kantoor vond hij het comfort...
8 maart, 2017 - /blog/1156/samuel-is-een-jongen-van-1-jaar-in-het-lijf-van-een-puber.html
Kinderpsychiater Karlijn Vermeulen van Karakter (kinder- en jeugdpsychiatrie) en het Radboudumc zit aan de lange zijde van de tafel, Samuel aan het hoofd. Hij kijkt onwaarschijnlijk chagrijnig, want hij houdt niet van dit soort tests. Calimero noemen wij hem altijd als hij zo kijkt, omdat zijn mondhoeken dan zo hangen. De psychiater zet haar kinderstem op en zegt: 'Dit is een lief konijntje.' Een wit konijn op batterijen loopt in de richting van Samuel ('hij komt jou een kusje geven'), sta...
18 juli, 2019 - /blog/2728/er-is-zelfs-iemand-die-met-zijn-kin-een-boot-bestuurt.html
Dit artikel verscheen eerder in De Gelderlander , foto: Peter van Tuijl ‘Laat je handicap achter op de steiger’, is de slogan van de stichting Sailability in Giesbeek. Op de poster staat een lege rolstoel op de kade en in de verte een zeilbootje. Het doet vermoeden dat er een wonder is geschied. In zekere zin is dat zo, al is het wonder tijdelijk van aard in Giesbeek. Uitbundig Uitbundige doch serieuze vrijwilligers zorgen dat invaliden,...
22 januari, 2019 - /blog/2425/pop-en-literatuur-45-the-beatles-en-lewis-carroll.html
Vorige week ging het over Lewis Carroll, Grace Slick, Wonderland, dromen en (vooral) drugs. Deze week gaan we nog even op dezelfde voet verder, want John Lennon schreef de Beatles-klassieker ‘I am the Walrus’ naar verluidt grotendeels naar aanleiding van een LSD-trip. En, toeval of niet (waarschijnlijk niet): ook in dit nummer (evenals ‘White Rabbit’ uit 1967) speelt Alice in Wonderland een grote rol. Of eigenlijk meer het vervolg van het boek, Through the Looking-Glass and W...
2 januari, 2020 - /blog/2886/verval.html
Het hotel in Parijs was, net als de stad, grotendeels verlaten. In het hotel werd geen kerst gevierd, iets dat tot vreugde stemde: het leven ging er door. Sterke vriendelijke jongens, vermoedelijk moslims, werkten dag en nacht aan het renoveren van de lobby. Enkel een nierdialyse-apparaat dat alle dagen op een tafel in die lobby lag, herinnerde aan menselijk verval. Op een ochtend stonden mijn geliefde en ik voor de Notre Dame. We voelde ons al snel ramptoeristen. Tot overmaat van ra...
28 februari, 2017 - /blog/1138/buitenaards-leven.html
‘Moeten we nog iets meenemen?’ vraag ik. ‘Ik zou niet weten wat,’ antwoordt mijn man. ‘Iets te drinken voor als we moeten hoesten.’ De week ervoor hebben we allemaal griep gehad, kriebelhoest is niet ondenkbaar, dus doe ik een flesje water in mijn tas. Ik por mijn twee tienerzoons op en daar gaan we, vijf minuten voor de aangegeven tijd. Zoals wel vaker in De Biotoop, weten we niet goed wat we kunnen verwachten. We gaan uit, maar blijven tegelijk thuis:...
20 februari, 2018 - /blog/1930/week-van-het-korte-verhaal-4-stella-bergsma-dons.html
Fermata Dit wordt geen standaard erotisch verhaal. Ik ben geen standaard hoofdpersoon. Ik ben niet stout. Ik ben niet ondeugend. Ik verdien geen tik op mijn billetjes. Ik heb ook helemaal geen billetjes. Geen kontje, geen lipjes, geen kutje. Geen kinderverkleinwoorden bij volwassen seks. Ik ga zo geen uur lopen zeiken over hoe ik eruitzie. Over mijn pronte borstjes en mijn kekke paardenstaart. Over mijn witte blouse waar mijn tepelhoven licht doorheen schemeren, mijn strakke spijkerbroek w...
19 november, 2018 - /blog/2351/ik-ben-hun-onbetrouwbare-moeder-de-vrouw-die-toch-haar-biezen-pakte.html
Beeld: 'Divorce Child', een werk van de Iraanse artiest Javad Alizadeh. Als ik - na een paar dagen afwezigheid - weer binnenkom om voor ze te gaan koken, zitten ze daar, achter twee schermpjes, onder twee fleece-dekentjes, op hun vlot. “Hallo!” roep ik. “Hier is mama weer, lieverdjes!” Ik leg mijn boodschappen op het aanrecht. Ze geven geen sjoege. Ik heb mijn dochters verlaten. Ik slaap nu in een ander huis dan zij. Ook heb ik zomaa...
12 november, 2018 - /blog/2337/ik-woon-in-een-haarlemmerdijkie-met-lekkend-aanrecht-en-muren-vol-piepschuim.html
Ik heb een foto van een bamboeplank die er nog staat naar mijn broer geappt. Hij schrijft: ‘Je kunt hiervoor het beste een decoupeerzaag gebruiken.’ Er liggen sinds gisteren drie stuks gordijnrails middenin mijn woonkamer, een inbouwtreksysteemschakelaar. Hollewandpluggen. De nieuwe kleine stofzuiger die ik heb gekocht, heeft nauwelijks zuigkracht. En nadat-ie door mijn broer met zijn puinzuiger is uitgezogen nog steeds niet. Het matras dat ik aanschafte is defi...