Zoeken
Nieuws 1016 Blog 1016
Jonah Falke loopt stage (4). Op pad met een herder en driehonderd schapen

8 augustus, 2019 - /blog/2748/jonah-falke-loopt-stage-4-op-pad-met-een-herder-en-driehonderd-schapen.html

Dit artikel verscheen eerder in  De Gelderlander , foto: Peter van Tuijl Een schaapherder lijkt me iemand die teleurgesteld is door mensen en troost vindt bij dieren. Maar Bram Sprey is een lange vriendelijke man met een grote glimlach. Hij is parttime herder en werkt daarnaast in de zorg. Op het erf van de houten stal in Warnsveld liggen her en der vlokken wol, maar veel schapen zijn er niet. ,,Zijn dit alle dieren?’’ ,,Nee, dit zijn de zieke of te jonge. De kudd...

Ik mis de vanzelfsprekendheid van ons gezin

7 mei, 2018 - /blog/2068/ik-mis-de-vanzelfsprekendheid-van-ons-gezin.html

“Mama, waar ga jij naartoe?” “Ik ga naar het concert van Alela Diane, weet je nog?” De auto stond midden op de weg. Ze moesten door. Ik moest terug naar mijn tramhalte. Naar mijn leven. Naar waar de muziek zou klinken. Maar ik stond als vastgenageld aan het asfalt, mijn hoofd in het autoraampje gestoken. En het had niet veel langer moeten duren voor die tram kwam, of ik had mijn hele lijf door dat raampje naar binnen gewrongen. “Heb je wel een jas bij je?” riep ex me ...

Gelukkig (Anne Giesen)

6 mei, 2020 - /blog/3061/gelukkig-anne-giesen.html

  Terwijl de hele wereld ziek wordt, experimenteer ik met medicatie. Beter worden is al meer dan een jaar het eerste item op mijn to-do list. Dat het allemaal niet zo snel gaat als gehoopt, betekent niet dat ik moet stoppen met proberen.  Het is een rare periode om klinisch ongelukkig te zijn. De hele wereld komt tot stilstand. Voor mij verandert er weinig. De inhoud van de angsten, misschien, maar niet hun aanwezigheid. Sterker nog: op sommige fronten wordt het makkelijker....

Gek

16 april, 2016 - /blog/514/gek.html

Onmiddellijk begon het monster met de blikken tanden het ene na het andere nieuwsfeit de kamer in te spuwen. Buiten daalde de donkerte langzaam neer, alsof de stad behoedzaam werd ingestopt door een reuzenhand. En hoewel Louis die dag niks bijzonders had gedaan, werd hij bevangen door die bepaalde vermoeidheid, die een mens voelt wanneer iets te gebeuren staat. Een vriend had hem gezegd dat elke gebeurtenis die het nieuws haalde, draaide om iemand die gezien wilde worden. En dat was waar. Ieder...

Amerika in staat van shell shock

17 januari, 2017 - /blog/1026/amerika-in-staat-van-shell-shock.html

Mijn stad, Washington, is de schok nog altijd niet te boven, een paar dagen voor de inauguratie van Donald Trump. Als Trump vrijdag om 12 uur lokale tijd wordt beëdigd als 45e president, weten veel stadsgenoten niet wat ze moeten doen: thuisblijven en onder de dekens kruipen, de stad ontvluchten, of demonstreren. Maar een nieuw tijdperk begint, of ze nu willen of niet. Barack Obama verlaat het Witte Huis, en de anti-Obama treedt aan. Washington, waar nog geen 5 procent van de kiezers op Tr...

Contactdier

19 februari, 2020 - /blog/2943/contactdier.html

Nadat ik de jongste naar school gebracht had, ging ik koffiedrinken bij mijn voormalige buurvrouw, buurman en ook een vriendin schoof aan. Door het raam zag ik de voordeur van mijn voormalige huis, waar mijn gezin de helft van de week nog woonde. Zonder mij. We namen alles door wat doorgenomen diende te worden. We begonnen als vanouds met de klimaatcrisis, onze kinderen, en spraken daarna heel erg lang over relaties. Hoe stond alles ervoor met iedereen? Beroerd natuurlijk. Met de lan...

Dierenarts Polanen #1: De koop

26 september, 2017 - /blog/1588/dierenarts-polanen-1-de-koop.html

* Ik heb in mijn praktijk nog maar weinig fokkers. Door de jaren heen zijn ze verdwenen. Sommigen geruisloos, anderen onder begeleiding van incassobureaus. Ik ben er niet verdrietig om. De meeste fokkers dachten alles beter te weten, wilden zelf de diagnose stellen, de behandeling bepalen en ook nog korting binnenslepen.  Mijn laatste kattenfokker was mevrouw Verhulst. Ze overleed een paar jaar geleden. Vanaf de eerste kennismaking wisten we direct wat we aan elkaar hadden. Zi...

Phone home

9 juli, 2016 - /blog/708/phone-home.html

Het was de tweede keer dat ik ‘m zag, de eerste keer was in 1983. Ik wist er niet veel meer van, behalve dat het een gepapiermacheed buitenaards wezen betrof dat een wijsvinger de lucht in hield omdat hij van de telefoon gebruik wilde maken. ‘Phone home’, klonk het door de stemvervormer. Meer herinneringen had ik er niet aan. Sowieso heb ik niet veel herinneringen aan 1983, het is tot kwab verworden. Ik was een jaar eerder met gymnasium-advies van de lagere school gekomen, maar had g...

Niet hetzelfde als live

8 juli, 2016 - /blog/705/niet-hetzelfde-als-live.html

Als ik een borrel had die om 5 uur begon kwam ik niet fashionably late binnen, maar om 5 uur, zodat ik als ik om half 9 aftaaide kon zeggen: ja, maar ik was hier al om 5 uur. En dan racete ik naar huis voor Roemenië-Albanië. Ik was altijd net op tijd voor de volksliederen, maar zodra de scheidsrechter had gefloten verdween elk gevoel voor urgentie, en ging ik met de wedstrijd als behang op de achtergrond andere dingen doen, bijvoorbeeld thee zetten, mail checken, masturberen, Wordfeuden ...

Ik heb geleefd #51: Ko overleed vlak na dit interview: hij hoopte dat de lente hem energie zou geven

3 februari, 2020 - /blog/2923/ik-heb-geleefd-51-ko-overleed-vlak-na-dit-interview-hij-hoopte-dat-de-lente-hem-energie-zou-geven.html

Ko van Krieken staat op, eet een boterham, gaat weer op bed liggen, kijkt tv. Zo zien zijn dagen eruit sinds hij niet meer naar zijn werk kan. Eentonig. Zijn baan was alles, zegt de lange man van 62. Ritme, regelmaat, contact met collega’s. ‘Het was mijn uitlaatklep.’   Vieze handjes Als calculator in de bouw berekende hij de kosten van nieuwe gebouwen. Daarvoor deed hij werk waar hij ‘vieze handjes’ van kreeg: timmeren. Maar op kantoor vond hij het comfort...

« 1 ... 63 64 65 ... 102 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: