7 augustus, 2018 - /blog/2199/pop-en-literatuur-23-melanie-en-a-a-milne.html
Maar over de oorlog schreef hij niet, of pas later in elk geval. In plaats van oorlogspoëzie in de stijl van Siegfried Sassoon of Wilfred Owen, schrijft Milne in 1924 een verzameling kindergedichten met de titel When We Were Very Young , waarin ene Christopher Robin voorkomt, overduidelijk gemodelleerd naar zijn zoon. In deze bundel komt ook ene Edward (‘Teddy’) Bear voor. Pas later doopt hij de beer om tot Winnie. Die naam verwijst naar een bestaande beer. De beer Winnie (verno...
24 april, 2017 - /blog/1298/over-mij.html
“Ik weet het niet,” zeg ik. “Vraag eerst maar aan hem.” Ex vindt het best oké gaan zo, het is kalmer, hij heeft een plek om te wonen die voorlopig best oké is. Het schema waaraan we ons houden is prettig. “En jij?” vraagt ze. Ik wil geen spelbreker zijn. Ik wil dat het ook oké gaat. Het gáát ook best oké. Ik vind het fijn dat we weer samen kunnen zijn. Het is beter dan niks. Al slaap ik daarna een paar nachten nauwelijks. Al vraag ik m...
9 juli, 2016 - /blog/708/phone-home.html
Het was de tweede keer dat ik ‘m zag, de eerste keer was in 1983. Ik wist er niet veel meer van, behalve dat het een gepapiermacheed buitenaards wezen betrof dat een wijsvinger de lucht in hield omdat hij van de telefoon gebruik wilde maken. ‘Phone home’, klonk het door de stemvervormer. Meer herinneringen had ik er niet aan. Sowieso heb ik niet veel herinneringen aan 1983, het is tot kwab verworden. Ik was een jaar eerder met gymnasium-advies van de lagere school gekomen, maar had g...
8 juli, 2016 - /blog/705/niet-hetzelfde-als-live.html
Als ik een borrel had die om 5 uur begon kwam ik niet fashionably late binnen, maar om 5 uur, zodat ik als ik om half 9 aftaaide kon zeggen: ja, maar ik was hier al om 5 uur. En dan racete ik naar huis voor Roemenië-Albanië. Ik was altijd net op tijd voor de volksliederen, maar zodra de scheidsrechter had gefloten verdween elk gevoel voor urgentie, en ging ik met de wedstrijd als behang op de achtergrond andere dingen doen, bijvoorbeeld thee zetten, mail checken, masturberen, Wordfeuden ...
7 november, 2019 - /blog/2844/een-bos-bloemen.html
Lopend van de bushalte naar Slot Zeist leek het alsof je je in het Amsterdam van een paar honderd jaar geleden begaf; er was bijna niemand op straat en het rook naar een open riool. Het wordt makkelijk vergeten dat de geschiedenis vaak een uitgestorven, onwelriekende plek is. De stank was een voorbode: onthechting kende vele gedaanten die zondagmiddag. In het paleis waren veel mensen, de stemming was opgewonden en het rook naar bloemen. De Nederlandse Portretprijs, waar mijn geliefde Merel...
25 november, 2020 - /blog/3210/evaluatie.html
Onze coach nam onze jas weer aan. De laatste keer dat we haar zagen was ze nog zwanger. Nu had ze alweer een dochtertje van tweeëneenhalf jaar. We hadden met haar afgesproken om te evalueren. Hoe keken ex en ik na al die tijd terug op onze scheiding? Was alles naar wens verlopen? Hoe ging het nu met onze kinderen? Waren er nog verbeterpuntjes misschien? We namen plaats aan de tafel van vier bij vier meter. Ik keek de ruimte rond. Er lagen hier geen goede herinneringen. Sterker ...
12 april, 2020 - /blog/3028/ik-heb-geleefd-59-rene-heeft-al-14-jaar-kanker-het-leven-is-goed-voor-mij-geweest.html
Wat leer je in het leger? Niet opgeven. Nooit opgeven! René Legerstee (66) werkte 36 jaar bij defensie. Die militaire mentaliteit komt hem nu goed van pas. René heeft al veertien jaar prostaatkanker, maar hij dacht er geen seconde aan de handdoek in de ring te gooien. De bekende Assenaar werkte gewoon door. Niet meer bij defensie, daar nam hij in 2009 afscheid, maar als persfotograaf. Na zijn carrière bij de krijgsmacht ging hij met een camera op pad om de kost te verd...
20 april, 2016 - /blog/520/de-schrijver-haar-naam-en-zijn-tieten.html
Ik dacht dat ik meer kans zou maken als een redacteur niet wist of ik een man of een vrouw was. Alleen mijn initialen leek me ook mooi. Of een meer onbescheiden naam, zoals A.L.G. Bosboom-Toussaint. Ik weet niet precies meer wat ik koos. Mart Buckinx of zoiets. Ik dacht dat het beter was om mijn eigen naam niet te gebruiken omdat sommige wereldberoemde, vrouwelijke schrijvers ooit voor een mannelijk pseudoniem kozen. Voorbeelden van deze strategie zijn de Brontë-zusters, George Eliot en George...
27 mei, 2019 - /blog/2647/de-vlaamse-ruk-naar-rechts-is-een-puberale-reflex.html
Heel Brussel hing nog vol met de affiches van de vorige campagne, wat vergeeld, maar perfect bruikbaar voor deze verkiezingen. Dezelfde slecht gefotoshopte hoofden die nu hun burgemeesterschap willen combineren met een zitje in het parlement. Nergens een slogan of ambitie, enkel een zelfvoldane grijns en af en toe een telefoonnummer, om de nauwelijks verscholen boodschap toch te onderstrepen: ‘Stem voor mij en ik regel jouw zaakjes.’ Het codewoord in Brussel is en blijft ‘nabij...
4 november, 2019 - /blog/2835/ik-heb-geleefd-42-anjo-65-werd-dertig-keer-zwanger-in-haar-leven-dat-nu-het-einde-nadert.html
Aan het eind van het gesprek schuift Anjo Estourgie (65) haar vest opzij. Boven haar linkerborst - op het hart - prijkt een tatoeage van een slapende baby. Het is Guéreaud, haar zoontje dat slechts vier dagen leefde. ‘Hij staat symbool voor al onze kinderen die het niet hebben gered,’ zegt ze. Anjo werd dertig keer zwanger in haar leven. Door allerlei complicaties leidde slechts één zwangerschap tot een voldragen, gezonde baby. Dochter Lausanne is inmiddels 36 en zelf moeder van dri...