28 januari, 2020 - /blog/2916/voorpublicatie-tropenbruid-van-susan-smit.html
5 Iemand op de kaaimuur riep keer op keer ‘Anna Francken, Anna Francken!’ en het duurde even voor ze besefte dat zij dat was. Haar achternaam Prinsenhoek was verdwenen en het voelde alsof ze de baby op de hoek van de Prinsengracht en de Oude Looiersstraat nu eigenhandig achterliet. Ze liep op de roepende man af, een Javaan gekleed in een wit linnen jasje zonder kraag zoals ze die op de boot vaker gezien had. Toen ze voor hem stond, maakte hij een s...
3 mei, 2017 - /blog/1320/de-magere-moraliteit-van-keizer-en-co.html
De soap rond Henry Keizer volg ik deze week vanaf een Siciliaanse berg. De zon schijnt hier iedere dag, de pasta is goddelijk en het vertrouwen in overheidsgezag nihil; helaas tref ik alleen in dat laatste een overeenkomst met Nederland. Het cynisme over een eerlijke, doortastende behandeling van ‘Keizergate’ laat zien dat dit soort integriteitskwesties en de troebele procedure eromheen een patroon beginnen te vormen. De Keizer-affaire ontbloot namelijk twee ontwikkelingen die al la...
9 januari, 2020 - /blog/2895/spleen.html
Deze week moest ik in het mediapark in Hilversum zijn. Het was er koud, mistig en verlaten. Afgelopen zomer was ik er voor het laatst, in het holst van de nacht. De temperatuur was toen tropisch, maar het mediapark eveneens verlaten. Ik was er voor een interview met Nooit Meer Slapen. Omdat ik aan de vroege kant was, rookte ik een sigaret bij de nachtportier om de tijd te doden. Hij sliep weinig en leerde me dat ‘je je lichaam moet opvoeden’. Je kunt je lichaam laten wennen aan mind...
10 juli, 2017 - /blog/1449/zomervakantie.html
Zomervakantie Het studiejaar van de Schrijversvakschool was afgelopen. Ik moest Carina uit het eerste jaar gaan vertellen dat ze na de zomervakantie niet terug hoefde te keren. Ik was haar mentor. Ze kwam lachend binnen en ik zei haar plaats te nemen. “Je hebt voor vier van de zes vakken een onvoldoende gehaald,” zei ik meteen, “dat is te veel.” “O?” zei ze. “Wat bedoel je?” “Je bent niet door,” zei ik. “Maar je moet niet denken dat je niet ku...
3 juli, 2017 - /blog/1430/als-vanzelf.html
We zullen nu écht onze droomwereld moeten verlaten, ex en ik. Dat was iets wat we samen heel sterk hadden. Die eigen wereld. We deden maar wat en kwamen best ver. Het leek in elk geval net echt. We werden ouders, kochten een huis, waren beiden eigen baas. We deden allebei iets met ‘de verbeelding’, hoe kan het ook anders. We werden zondagskinderen genoemd. En toen was daar de realiteit. Ergens bleek iets faliekant misgelopen, juist door dat eigen universum denk ik nu. Juist om...
21 februari, 2017 - /blog/1118/het-systeem.html
We weten allang dat een vrouw kiest voor iemand die op haar vader lijkt en een man trouwt zijn moeder. In díe valkuil waren man en ik in elk geval niet getrapt. Zijn moeder en ik zijn totaal verschillende types, zoals mijn vader en hij twee absolute tegenpolen zijn. Maar ik had nooit aan de verborgen dynamieken in onze familiesystemen gedacht. Logisch. Wie denkt er aan iets wat verborgen is? Ik woonde een hele dag familieopstellingen bij. In de ochtend ging ik er goedgemutst naartoe....
29 november, 2016 - /blog/940/de-landweg.html
De ene keer vind je met moeite een paar passages die zich daarvoor lenen, de andere keer heb je algauw een hele reeks. De landweg van Regina Ullmann viel in die laatste categorie, en ik kon de verleiding niet weerstaan de passages die ik heb aangestreept achter elkaar te zetten, omdat ze zo’n mooi beeld geven van de eigenzinnige stijl van de schrijfster, van haar wonderlijke wendingen, haar verrassende vergelijkingen, en haar scherpe en toch ook milde kijk op de condition humaine en de exis...
25 april, 2018 - /blog/2049/de-selectie-merit-vessies.html
SNORKELEN een meisje wacht in het water tot ze verdrinkt ze heeft er een snorkel bij opgezet het lastige aan wachten is dat je niet weet hoe uitzichtloos de situatie is halverwege de dag vraagt iemand haar hoelaat de metro gaat ze antwoordt: ik weet niet hoe laat het is ik weet niet hoelang je moet wachten hoelang ik hier al sta ze bijt op het plastic in haar mond tot het vervormt en tegen haar verhemelte schuurt, ze bijt tot het op oude kauwgom lijkt er...
6 september, 2017 - /blog/1554/we-waren-gewoon-niet-met-onszelf-in-het-reine-gekomen-als-we-hem-hadden-laten-aborteren.html
Samuel kreeg geen echo na twintig weken, dus daar gaat het hier niet om, en 'zijn' syndroom van Kleefstra is als afwijking in het dna trouwens niet op een echo te zien, maar wat hadden wij gedaan als we vroegtijdig hadden ontdekt dat hij zou worden zoals hij is? Daarover hoefden wij geen seconde na te denken. Toen niet, nu niet, nooit niet. Bij ons was Samuel welkom geweest, ook met Down. Hem grootbrengen kost ongelooflijk veel meer inspanning dan de opvoeding van zijn broers David en Joshua, m...
1 juli, 2016 - /nieuws/687/karolien-berkvens-en-jonathan-griffioen-ontvangen-beurs-nederlands-letterenfonds.html
Ze werden geselecteerd uit een groep van 26 auteurs in alle literaire genres. Door middel van het debutantenprogramma kunnen ze zich verder ontwikkelen op het gebied van o.a. publieksbereik en podiumervaring. Deze acht schrijvers (van de volgende literaire debuten) ontvangen een beurs van 10.000 euro: - Karolien Berkvens ( Het uur van Zimmerman , Lebowksi 2015) voor een roman - Jonathan Griffioen ( Wijk , Lebowski 2015) voor een verhalenbundel - Judith Eykelenboom ...