20 november, 2017 - /blog/1748/wat-is-er-precies-zo-gevaarlijk-aan-openhartigheid-je-gaat-er-in-elk-geval-niet-dood-aan.html
“Ze kent me natúúrlijk niet”, zei ik iets te snel. Alsof het een schande zou zijn me wel te kennen. Want natuurlijk ken je me ook wel als je deze columns leest. Nou én? Het lijkt er soms op alsof dat uit den boze is. We moeten ons in het leven vooral niet laten kennen, dat heb ik zelf ook lang gedacht. Want anders…ja, wat anders? Wat gebeurt er als we ons laten kennen? Te vergaande openhartigheid De journaliste voegde eraan toe dat haar vriendin mij soms tegen mezelf ...
22 november, 2017 - /blog/1754/verhip-ook-wij-zijn-mantelzorgers-al-is-dat-dan-voor-ons-eigen-kind.html
Opeens, op een vrijdag, staat zo'n doos op tafel, aan mij geadresseerd. Als dankbetuiging van het fonds, omdat ik mantelzorger ben. Verhip, wij gebruiken dat woord eigenlijk nooit thuis, maar ook wij zijn mantelzorgers. Bernique en ik zorgen voor een gehandicapt kind, al is dat dan ons eigen kind Samuel. We wandelen met hem, kleden hem, geven hem eten, dansen met hem door de kamer, leiden hem door de bureaucratische tuin van de zorg. Als hij thuis is, is hij een voltijds handenbinder. De r...
23 november, 2017 - /blog/1755/bazel.html
In de zomer dat het uitkwam dat mijn vader een minnares had, gingen we samen naar Bazel. Ik denk dat hij zijn excuses wilde aanbieden voor de verstoring van onze gezinssituatie. Het was óók een soort escapisme, maar dan ten gevolge van romantiek. Hem vergeven lukte destijds zonder moeite; je kunt je ouders niet te lang iets kwalijk nemen. Mijn vader en ik bezochten in Bazel een grote overzichtstentoonstelling van de schilder Jean-Michel Basquiat, van wie op dat moment idolaat...
23 november, 2017 - /blog/1757/vrij.html
’s Avonds donderde je in een droomloze slaap, steeds vlakker werd alles, als een geëgaliseerd perceel. Als iemand zei: “Moet je nou toch eens horen,” hoorde je alleen maar ruis. En toen gebeurde het, je wilde iets zinvols doen, je ging de schuur opruimen. Nadat je alle lege Zalando-dozen had geplet viel je oog op een rode Dirk-tas, die feller dan anders leek op te lichten tussen het oud papier en de lege flessen. Er lagen boeken in, je nam ze in je hand, elk omslag riep her...
24 november, 2017 - /blog/1762/voorpublicatie-uit-een-mens-moet-ook-niet-alles-willen-weten-giovanni-della-chiusa.html
Zoals literair weblog Tzum al vermeldde , zal in 2018 de dichtbundel Een mens moet ook niet alles willen weten van wijlen Giovanni della Chiusa verschijnen bij Lebowski. Hier een voorproefje. Boekenwijsheid In de warmte van de middag zijn de meeste boeken om bij in slaap te vallen, of om elke goede zin te vergallen. Weinig boeken gaan immers over zaken die zo tintelend als bloedsinaasappels smaken Mess...
27 november, 2017 - /blog/1764/dan-wonen-we-maar-niet-meer-vlak-bij-elkaar-klaar.html
Vroeger zou ik meteen gerustgesteld zijn door zijn woorden. Maar nu moet ik zelf nadenken. En alles wijst erop dat het er voor mij helemaal niet zo rooskleurig uitziet, wat betreft de aankoop van een huis in het gewenste stadsdeel. In élk stadsdeel, om precies te zijn. Het bedrag dat ik ongeveer te besteden heb, ligt aanzienlijk lager dan het bedrag waarvoor ex een huis kan kopen. Dat is nu eenmaal zo. Huren is voor mij al helemaal geen optie met die exorbitante huurprijzen. Ik begreep be...
28 november, 2017 - /blog/1766/prins-harry.html
Nou ja, verliefd, ik ken Meghan Markle natuurlijk helemaal niet. Van Dale definieert liefde als ‘warme gevoelens van genegenheid’ en genegenheid is ‘oprechte en warme belangstelling’, steeds komt in die definities het woord ‘warm’ terug en hoe graag ik ook zou willen, ik kan het contact tussen Meghan Markle en mijzelf met geen mogelijkheid warm noemen. Al zat ze vanochtend op de rand van mijn bed, overigens helemaal aangekleed, ze droeg onder andere een door haar weer hip gemaa...
29 november, 2017 - /blog/1769/botsingen.html
De auteur van de longread, Joris van Casteren, schreef een boek over de wanhoopsdaad van wat bleken te zijn een 69-jarige vrouw en haar 43-jarige dochter, een boek dat hij de titel Een botsing op het spoor meegaf. Ik vind het, ook richting alle betrokkenen en nabestaanden, een waardige titel, ontdaan van elk slappe hap effectbejag. Een vriend van mij stapte enige tijd geleden uit het leven, onder invloed van de verkeerde medicijnen. Dat noemen we geen zelfmoord en geen zelfdoding, m...
29 november, 2017 - /blog/1771/de-walrus-herzien.html
Het verhaal baseerde ik op mijn studententijd. De Walrus beschrijft het wel en wee van de jonge en onzekere studente Bibi en ‘de Walrus’, een drugsbaron van middelbare leeftijd. Hun relatie heeft het karakter van een eeuwigdurende affaire, hij leert haar te leven bij de dag. Dat doen ze ook: in restaurants bestelt hij alle gerechten van de kaart, het ontbijt bestaat uit champagne en aardbeien met slagroom. Hetzelfde verhaal. Maar nu opnieuw verteld en uitgediept. In een andere stru...
29 november, 2017 - /blog/1772/dat-is-wel-superleuk-aan-samuel-dat-hij-altijd-verliefd-blijft-op-ons-op-zijn-manier-dan.html
Toch is juist Sinterklaas een feest dat ons weleens opscheept met gevoelens van droefenis, omdat Sinterklaas een jaarlijkse mijlpaal van zijn beperkingen is. Nooit voelde Samuel, de onwetende, de voorpret, de vreugde, de angst voor Zwarte Piet desnoods. Nooit maakte hij een verlanglijstje, nooit vroeg hij dreinerig wanneer hij zijn schoen mocht zetten. En wij als ouders komen zo vaak bij hetzelfde cadeautje uit. Ook wij zijn onwetenden. Samuel groeit niet mee naar de spelcomputer of de nie...