20 augustus, 2020 - /blog/3144/voorpublicatie-familieopstelling.html
3. Uitsmijters en meloenen ‘Eén of twee eieren?’ ‘Eentje.’ ‘Ham en kaas?’ ‘Lekker.’ ‘Meebakken?’ ‘Graag.’ Ik had gehoopt dat ze meteen weg zou gaan, maar ze nam op haar dooie akkertje een douche en waste haar haren. Nee, ik had geen föhn in huis. Nu staat ze voor het raam naar buiten te kijk...
11 januari, 2017 - /blog/1016/super-relaxed.html
Dat overtuigde mij onmiddellijk, want op ellende zit ik niet te wachten. Maar zodra ik die pil had doorgeslikt, kreeg ik enorme spijt. Plots realiseerde ik me dat er nog zoveel mensen waren met wie ik nog nooit een wezenlijk gesprek had gevoerd, dat tot op het bot ging, ja zoveel mensen, mensen die ik graag heb maar nooit heb gezegd wat ik wérkelijk voor hen voel omdat ik er in al mijn naïviteit vanuit was gegaan dat er na het leven weliswaar geen hemels hiernamaals volgt maar wel een ...
18 september, 2017 - /blog/1571/daar-gaat-ze-haar-nieuwe-leven-in.html
Haar gezicht is bleek van het slechte slapen, maar haar ogen zijn scherp en stralend. Naar deze dag heeft ze de hele vakantie uitgekeken. Eigenlijk kijkt ze er al een jaar naar uit. Ze staat met haar neus in de richting vanwaar de tram komt. De telefoon in haar hand geklemd. Ik maak een foto als ze instapt. Haar blonde paardestaart. Haar nieuwe, lege rugtas. Aan de rits bungelt een knalroze eenhoorn. ‘Always be yourself, unless you’re a unicorn. Then always be a unicorn’, is de slogan v...
2 april, 2019 - /blog/2556/pop-literatuur-55-frankie-goes-to-hollywood-en-samuel-taylor-coleridge.html
Cor's Pop & Literatuurlijst op Spotify: Nóg een keer Samuel Taylor Coleridge? Nou, vooruit dan, maar dit is echt de laatse keer, beloofd… Wie Frankie Goes To Hollywood zegt, noemt meestal in één adem ‘Relax’, een nummer uit 1984 dat al in de jaren ’90 symbool stond voor alles wat voltooid verleden tijd is en écht niet meer kon, zoals blijkt uit deze beruchte scène uit de sitcom Friends , waarin Frankie een soort cameo heeft op een verwassen T-shirt: Toch...
20 december, 2017 - /blog/1813/samuel-zette-een-fijne-jozef-neer-en-was-helemaal-zichzelf.html
Het kerstspel van het kinderdagcentrum is een van de hoogtepunten in het schooljaar. De aula is gevuld met ouders, vrienden, opa's en oma's. Er is cake, koffie en limonade. De stal is mooi opgetuigd, met een dak en balen stro. De verwachtingen zijn hoog. Een tijdlang speelde vooral het personeel de hoofdrollen en waren de kinderen te aanschouwen in bijrollen. Dat is de laatste jaren veranderd, in onze herinnering althans. De begeleiders duwen als vanouds rolstoelen voort of spelen muziek. ...
8 augustus, 2017 - /blog/1498/hart.html
Daarna volgt er een passage over het verbergen van lijken. ‘De oude man die tijdens een bioscoopbezoek sterft, kan net zo goed op zijn stoel blijven zitten tot de film is afgelopen of zelfs nog gedurende de volgende voorstelling.’ En: ‘Is wat hem in het graf te wachten staat minder erg alleen omdat we het niet zien? Hoe vaak word je in het wild geconfronteerd met iets dat dood is? In dit deel van de wereld volgens mij bar weinig – voorverpakt vlees, mensen in ziekenhuizen, mortuari...
28 augustus, 2017 - /blog/1529/loslaten.html
‘Tja, de werkelijkheid wacht weer op je,’ schreef mijn moeder. Ik scrolde er pijlsnel doorheen. De werkelijkheid die wachtte, was samengesteld uit een hypotheekakte, belastingaangiftes van de laatste vijf jaar, prognosecijfers van het huidige jaar, lijfrente, recente taxatie van het huis en nog veel meer andere stukken die we bij het bureau voor mediation en financial planning ingeleverd hadden. Onze meisjes waren verdeeld en omgezet in harde valuta. Kosten. Ik keek naar hun o...
6 december, 2017 - /blog/1787/samuel-de-aardappeltjesbietser-botst-met-samuel-de-fitte-jongen.html
Hij nam zo'n krieltje wat onhandig tussen wijsvinger en duim, maar toch met een betere fijne motoriek dan jaren geleden, en stopte het snel in zijn mond. Hij liep voldaan terug naar zijn stoel, zonder de vingers even af te spoelen natuurlijk. Zijn wat basale vorm van kauwen verried hem sowieso. En het tafereel herhaalde zich telkens, totdat de pan bijna leeg was. Telkens één aardappeltje. Op het eind was het een beetje schrapen, dat vond hij maar geklieder. Het was mooi geweest zo. Buikje vol...
20 februari, 2018 - /nieuws/1927/persbericht-kluun-publiceert-als-raymond-van-de-klundert-een-autobiografische-familieroman-bij-lebowski-publishers.html
De overstap markeert een nieuwe richting in Van de Klunderts schrijverschap: om te beginnen een letterlijke terugkeer naar zijn roots, het Brabant van zijn jeugd, en een uitgelezen moment om in de toekomst te publiceren onder de naam die zijn ouders hem gaven: Raymond van de Klundert. ‘De familieroman wordt enerzijds een ode aan living in the love of the common people en anderzijds een zoektocht naar de grondvesten van mijn eigen karakter, via mijn ouders en de ouders van mijn ouders. Het...
29 november, 2017 - /blog/1771/de-walrus-herzien.html
Het verhaal baseerde ik op mijn studententijd. De Walrus beschrijft het wel en wee van de jonge en onzekere studente Bibi en ‘de Walrus’, een drugsbaron van middelbare leeftijd. Hun relatie heeft het karakter van een eeuwigdurende affaire, hij leert haar te leven bij de dag. Dat doen ze ook: in restaurants bestelt hij alle gerechten van de kaart, het ontbijt bestaat uit champagne en aardbeien met slagroom. Hetzelfde verhaal. Maar nu opnieuw verteld en uitgediept. In een andere stru...