24 juni, 2020 - /blog/3102/huilen.html
De tienjarige en ik fietsten in de vroege ochtend naar school. Ze schampte met haar wiel een stoeprand, haar stuur slingerde daarbij vervaarlijk, ze viel bijna, maar wist uiteindelijk toch haar evenwicht te bewaren. ‘Goed gedaan!’ zei ik. Naast me klonk alleen een afgemeten ‘hm’. Het was benauwd weer. Een donker wolkendek hing boven ons. Een donderwolkje fietste aan mijn zijde. Twee handen om het stuur geklemd. ‘Je bent natuurlijk geschrok...
15 mei, 2017 - /blog/1340/vogelaars-linda-van-der-pol-2e-plaats-write-now-groningen.html
VOGELAARS Sinds uren ligt Lammert op onze biljarttafel. ‘Vijf stuks,’ zegt Erik, in zijn armen de inhoud van Lammerts tas. Een voor een laat hij de onderbroeken op de vloer vallen. Een blauwe, een rode, een rode, een oranje met een krijtstreep, nog een blauwe. Het is leeg op café, de waard heeft de krukken al afgenomen en gaat nu met een mop door de zaak. ‘Vijf?’ ‘Dan zou hij de...
19 december, 2019 - /blog/2881/de-herkansing-nikkie-van-lierop.html
‘Ah, je bent er,’ roept de oude vrouw me vanaf een bankje toe. Ik ken haar niet, maar ze heeft het wel degelijk tegen mij. Ik heb honger en ben op zoek naar een plek om te lunchen. Ik rammel. Tot mijn grote ergernis blijkt elk gezellig ogend restaurant vol te zitten. Ik bevind me in het noorden van Frankrijk. Het is koud en het miezert, mijn humeur is dus niet bepaald vrolijk te noemen. Zelfs de kerstverlichting kan de grauwheid niet verjagen. Ik duw mijn hoofd dieper in de kraa...
22 juni, 2018 - /blog/2142/berichten-uit-de-biotoop-elfjes.html
‘Wat zou je nu dan als liefste doen?’ vraag ik. Hij krabt even aan zijn oor en zegt dan stellig: ‘ Fortnite .’ ‘Maar dat is een game, toch? Gamen kan niet,’ antwoordt juf Nathalie. ‘Sabine vraagt of er iets is wat je misschien wél leuk vindt hier.’ ‘Fortnite,’ zegt hij nog eens. ‘We spelen het in het echt. Buiten.’ Hij keert zich om alsof hij al genoeg inzage heeft gegeven en gaat weer aan de tafel zitten bij de andere jongens. Gemiddeld komen er zo’n vijfe...
11 april, 2019 - /blog/2576/maand-van-de-filosofie-2-recensie-tim-fransen-het-leven-als-tragikomedie-merel-aalders.html
Tragedie en komedie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, vindt Fransen in Het leven als tragikomedie , en ondersteunt dat treffend met een toegankelijke, humoristische toon. Verwijzingen naar comedies als de Britse tv-serie The Office en films van Woody Allen (een persoonlijke favoriet) herinneren de lezer er dan ook aan dat het leven ook lichte kanten heeft. Het boekje leest vlot door het toegankelijke taalgebruik en beroept zich zonder wikken of wegen op allerlei basale waarhede...
14 juli, 2017 - /blog/1462/voorpublicatie-ongemakkelijke-mensen.html
'In de etalage van de schilderswinkel staan vazen, mandjes, kleine glazen beestjes die je in de letterbak kunt zetten en verschillende kop en schotels. Voor opa hebben we een bruin kopje met een beige scheepstafereeltje gekocht. De schilder heeft het in een stuk blauw pakpapier gefrommeld. Al vroeg in de middag vertrekken we naar de Hucht. Glunderend neemt de jarige ons cadeau aan en sommeert mij het geschenk onuitgepakt op de tafel in de voorkamer te gaan zetten. ‘Ik weet wat het is,...
15 juli, 2019 - /blog/2724/elke-geurts-neemt-afscheid-eerst-gingen-haar-columns-over-een-huwelijk-toen-over-een-scheiding-nu-is-er-een-nieuw-leven.html
* Vanmorgen hing er een grote zak kersen aan mijn achterdeur. Liefs van M. stond erop. En: ‘Succes met schrijven vandaag.’ Er zijn twee dingen in het leven die ik maar moeilijk vind. Dat zijn: afscheid nemen (zoals u misschien in de loop der tijd heeft gemerkt?) En: iets nieuws beginnen. Het liefst bevind ik me ergens in dat tussengebied. Daar waar alles mogelijk blijft. Het liefst verdween ik vanaf deze plek zonder iets te zeggen. Zoals ik hier tweeënhalf jaar geleden ook...
26 december, 2018 - /blog/2399/ik-heb-geleefd-7-49-jaar-zijn-peter-74-en-zijn-vrouw-getrouwd-de-50-zullen-ze-niet-halen.html
De man die vorig jaar zijn 34ste Nijmeegse Vierdaagse liep, schuifelt deze middag achter een rollator naar de eettafel. Als hij gaat zitten, blijven zijn ogen plakken aan het blauwe wagentje. ,,Mijn dochter verraste me ermee. Had ze gevraagd of ze zo’n ding zou halen, dan zou ik nee gezegd hebben. Maar opeens stond-ie er.’’ De eerste avond bleef de rollator werkeloos op de gang staan, pas de volgende ochtend duwde Peter van Gils (74) hem onwennig een stukje voor zich uit. Hij wist na...
5 februari, 2019 - /blog/2463/ik-heb-geleefd-11-henk-61-ontsnapte-aan-de-dood-bang-ben-ik-allang-niet-meer.html
Henk van Donk (61) legt weleens een hand op zijn buik, alsof er een baby’tje in zit. Dan praat hij tegen zijn nieuwe nier. In zijn gebloemde stoel in de pastorie van het Groningse Sauwerd doet hij het voor. "Rustig maar, zeg ik dan." De nier redde zijn leven en behoorde toe aan de dominee met wie hij al twintig jaar samen is. Wonderlijk maar waar: zijn man Sybrand en hij bleken orgaantechnisch ook een gouden match. Een operatie waarbij hun beider buiken opengemaakt werden, gaf ze weer ee...
27 maart, 2017 - /blog/1208/een-wonder.html
Ik had die man een maand niet gezien of gesproken en het zag er niet naar uit dat daar ooit nog verandering in ging komen. Ik had hem geblokkeerd voor WhatsApp en sms-verkeer. We moesten elkaar af en toe wel mailen voor praktische zaken. Na lezing verwijderde ik zo’n mail direct. Zelfs zijn naam kon ik niet in mijn buurt verdragen. Ik had aan die twee schatten uitgelegd dat papa en mama nu dus echt ruzie hadden, dat we daarom van de een op de andere dag niets meer met z’n vieren ded...