28 augustus, 2020 - /blog/3148/voorpublicatie-te-dom-voor-de-duivel-inclusief-een-sfeervolle-playlist.html
De playlist vind je hier (meezingen mag). 22 ’s Nachts komen de ratten uit de riolen gekropen en dan troepen ze samen in café Scheldelicht op de hoek. Geen van de ratten is groter, kleiner, meer of minder waard dan de andere, en allemaal komen ze hier na hun werk feesten en zuipen tot ze er letterlijk bij neervallen. Er zijn pooiers en hoeren, zeelui, nachtbrakers, gangsters en alles daartussenin. Het was daar dat Anna Wilma ontmoette. Toen ze nog m...
16 mei, 2017 - /blog/1344/tokyo-expatwife-2-dad.html
'DAD' De eerste anderhalve week hier hadden we niks. We kwamen aan in een leeg huis zonder meubels en zonder internet. Op de dag dat we ons huis betrokken werden er futons met dekbedden bezorgd. Een futon is een dikke deken die hier als matras gebruikt wordt. We hadden bedacht dat we meteen naar een Ikea zouden gaan om een bed voor de kinderen te halen, en een eettafel en een bank. Een container met ons bed en andere meubels was onderweg per schip. Die is overigens nog steeds...
30 december, 2020 - /blog/3232/integratie.html
Ze komt ineens mijn huis binnenvallen via de achterdeur. Smokey eyes, groenig haar, geruite pyjamabroek, geheimzinnig lachje. Ze bleek bij een vriendin te hebben gelogeerd, samen met twee andere vriendinnen, en ze waren er op tijd weer uitgebonjourd omdat de vader des huizes thuiskwam. ‘Ik wist niet dat je al zou komen nu,’ zeg ik lichtjes verontschuldigend. Ze gooit haar tas op de vloer, gaat op de vensterbank zitten, kijkt vorsend naar M en mij aan de keukentafe...
9 april, 2020 - /blog/3024/sarah-sluimers-quarantainelogboek-over-twintig-jaar-zijn-de-kinderen-van-de-quarantaine-groot.html
Mijn kind ligt op de bank. Hij zei net zelf dat hij moe was en pakte, voor wij hem naar boven konden sturen, een deken. We stopten hem in. Nu ligt hij met roze wangen te dromen. Wij zitten onder de luifel, luisteren Vera Lynn, drinken een glas wijn en praten wat. Aan onze voeten de emmer heksensoep die hij vandaag heeft gemaakt: water, handenvol afgescheurd gras en vlijtig gebroken takjes. HET GELUK UIT JE EIGEN JEUGD Vergeten worden op een feest, langs tafels stru...
9 april, 2020 - /blog/3026/voorpublicatie-het-zal-je-moeder-maar-wezen.html
Het valt niet mee Ik zei het niet tegen mijn familie en ook niet tegen Berdien van de supermarkt, maar het werd tijd om toe te geven dat Francien en ik overmoedig waren geweest en geen benul hadden van wat we ons op de hals hadden gehaald met de ontvoering van mama. Het was soms gewoon te veel. Mama had zoveel zorg en aandacht nodig, dat mijn gezin en werk eronder leden. De meisjes begonnen te morren. Het laatste vriendinnetje dat onverwachts op bezoek...
17 november, 2016 - /blog/918/voorpublicatie-dagboek-van-een-timmerman.html
Als gezel heb ik het vak geleerd, als meester heb ik geleerd een bedrijf te runnen. Voor mij is het ambacht, het echte handwerk, rijker en van meer betekenis dan de bedrijfsvoering, en om die reden vind ik mijn gezeldiploma het belangrijkst. Er is niets mystieks aan ambachtelijk vakwerk. Ik doe mijn werk op bestelling en ben volledig afhankelijk van de vraag, van het verzoek dat iemand heeft. Ik ben aannemer, een entrepreneur, zakenman. Dat zijn de woorden die andere mensen gebruiken als ze h...
7 maart, 2018 - /blog/1963/internationale-vrouwendag-1-eileen-myles.html
DE AFSCHEIDSOPNAMES ‘Je bent vijfentwintig? Ik ben vierendertig.’ Je zag er zo fantastisch uit, zittend op je grijze bank. Ik kon er maar niet achter komen wie je was. Je was in 1980 naar New York verhuisd. Je droeg Blondiet- shirts in Texas en je had op een avond nacho’s van Patti Smith gekregen. Ze zat in een auto en je keek naar haar en ze zei: ‘Hier,’ en gaf ze aan jou. Geweldig! Net voor mij had je een vriendje dat zich helemaal in het leer kleedde en zijn hoofd kaalschoo...
9 juli, 2016 - /blog/708/phone-home.html
Het was de tweede keer dat ik ‘m zag, de eerste keer was in 1983. Ik wist er niet veel meer van, behalve dat het een gepapiermacheed buitenaards wezen betrof dat een wijsvinger de lucht in hield omdat hij van de telefoon gebruik wilde maken. ‘Phone home’, klonk het door de stemvervormer. Meer herinneringen had ik er niet aan. Sowieso heb ik niet veel herinneringen aan 1983, het is tot kwab verworden. Ik was een jaar eerder met gymnasium-advies van de lagere school gekomen, maar had g...
22 november, 2018 - /blog/2358/zwartepietenvraagstuk.html
De moeder van de kinderen vertelde: ‘In de auto luisterden we naar het nieuws en de zwartepietendiscussie kwam aan bod. De mensen waren woest. Ik zette de radio zachter en hoorde op de achterbank de oudste aan de jongste vragen wat er aan de hand was. Hij zei: "Oh, maar dit is niet in Nederland aan de hand hoor. Geen zorgen."' De moeder grinnikte. Ik zei: ‘Eigenlijk is dat best een goede oplossing voor het zwartepietenvraagstuk hier: zorg dat Sinterklaas in zijn eigen land blijft.’ ...
20 april, 2017 - /blog/1295/vlek.html
Deze column is ook te beluisteren, ingesproken door Jonah Falke zelf. Ik belde haar om te vragen hoe het ging. Ze zei: 'Goed hoor, altijd hetzelfde eigenlijk. Wanneer zie ik je weer?' Ik zei dat we net nog samen hadden gegeten. Ze zei: 'Dat kan ik me niet meer herinneren.’ ‘Je kortetermijngeheugen gaat achteruit.’ ‘Noem je dat zo?’ 'Ja.' Tijdens het eten had mijn oma ook een oprisping gehad. Ze had e...