24 juli, 2020 - /blog/3126/onwetendheid.html
Mijn dochters en ik lopen naar het winkelplein, een stukje door het park, op weg naar witte t-shirts en verf om te tie-dyen. Het is een zonovergoten dag in de zomervakantie. Mijn vijftienjarige heeft mij deze ochtend net zolang bestookt met verhalen over de nog altijd bestaande slavernij in Jemen, dat mij langzaamaan het gevoel bekruipt dat het door mijn hoogstpersoonlijke laksheid komt dat die slavernij daar in wezen nog altijd bestaat en met de dag toeneemt. Ik denk ook te weinig aan de moder...
13 januari, 2017 - /blog/1021/manifest-de-handwerkers.html
WERK De werkende samenleving kan in drie klassen worden onderverdeeld: hogere klasse, middenklasse en handwerkers Ik ben handwerker, een meestertimmerman. Mijn vakkennis vormt het uitgangspunt voor mijn werkzaamheden, maar ik heb ontdekt dat mijn blikveld is vernauwd; door handwerk als zuiver lichamelijk werk te beschouwen, veranderde mijn perspectief. Niet alleen de mensen die zwaar lichamelijk werk verrichten behoren tot de groep van handwerkers. Winkelbedienden, agra...
15 september, 2020 - /blog/3158/territoriumdrift.html
Zo’n dag waarin het katertje voor de derde keer in een week mijn dekbed onder heeft gepist en ik spijt heb dat ik hem heb aangeschaft. Mijn andere dekbed hangt nog over een deur te drogen. Vol klonten dons. Waarin mijn vijftienjarige begint te snotteren en we zeker vier volle dagen thuisquarantaine in het vooruitzicht hebben. Al durf ik er gif op in te nemen dat ze gewoon verkouden is. Zoals iedereen om ons heen uiteindelijk gewoon verkouden bleek te zijn. ‘Zullen we d...
15 maart, 2017 - /blog/1175/brief-aan-mijn-nederlandse-vrienden.html
Ik integreerde. Tenminste, ik juich niet meer wanneer Oranje een doelpunt tegen krijgt en mijn jongste dochter lust pindakaas. Wat kan je meer verwachten? Daarnaast heb ik uw land verrijkt met mijn eigen cultuur. Zo weten nu al 10 Nederlanders (ruwe schatting) dat je frieten twéé keer moet bakken (1 keer op 160 graden, 1 keer op 190 – en vergeet niet om ze na het snijden maar voor de eerste keer bakken in lauw water te wassen, om de overtollige meel te verwijderen, zodat ze niet gaan plak...
2 juli, 2020 - /blog/2975/liveblog-lebowski-in-tijden-van-lockdown.html
Tip van de redactie: Olaf Tempelman schrijft in de Volkskrant over veiligheidsrituelen 6 juli - Het dragen van een konijnenpootje en andere rituele maatregelen tegen onheil vinden we sinds de groei van de wetenschap onnodig. Maar hoe groot is de rol van wetenschap bij het opstellen van bijvoorbeeld maatregelen tegen corona? Is de anderhalvemetersamenleving niet ook gewoon een aloude bezwering? Het antwoord van Olaf Tempelman lees je hier .&nb...
19 augustus, 2020 - /blog/3142/ineens.html
Ineens was ik dus een paar dagen overgekomen. Van het ene op het andere moment reed ik in een gezinsauto door Toscane met drie kinderen op de achterbank in plaats van twee. Die lage zon. Die cipressen in het heuvelachtige landschap. We waren op weg naar Siena om een hapje te eten. De afspeellijst 'Italiësongs' klonk door de speakers. De kinderen knikkebolden. Mijn blote voeten lagen op het dashboard. Omdat ik geen rijbewijs heb, was het jaren geleden dat ik in de ...
9 november, 2020 - /blog/3200/hoe-swingers-van-fleur-van-groningen-tot-stand-kwam.html
Ik werkte nog volop aan De dictatuur van de schoonheid – het gefictionaliseerde relaas van de beladen relatie tussen mijn overleden vader en mij, die mijn debuutroman zou worden – toen een vriend voorstelde dat mijn man en zijn vrouw elkaar wat beter zouden leren kennen. Waarop mijn man zich afvroeg of dat louter vriendschappelijk, dan wel erotisch bedoeld was. En of die vriend ook wilde plannen met mij had? Ik, die het zelden merk wanneer een man interesse toon...
22 maart, 2018 - /blog/1998/mistral.html
Waar ik me op betrapte de laatste dagen is: niets liever willen dan vluchten. Bijna elke sociale aangelegenheid – dineren aan een tafel met vreemden bijvoorbeeld– giert het onbehagen. Ik was te veel weg en vooral nergens geweest. Al nachten achtereen sliep ik in een ander bed in een andere stad. Het kasteel was prachtig maar er leek op het eerste gezicht weinig over te zeggen. Iets dat al genoeg bewonderd wordt, als een vrouw die weet dat ze mooi is, heeft doorgaans een minder t...
6 juli, 2020 - /blog/3111/ik-heb-geleefd-70-willem-72-wil-niet-in-een-kist-zonde-van-het-hout.html
Houtman was het type kroegbaas dat met een theedoek over de schouder achter de toog stond en zich mengde in het gesprek. Hij was altijd zelf in de zaak. Lag hij om vier uur ’s nachts in bed, dan stond hij drie uur later weer op om de hond uit te laten. 'In mijn café Soif kwam heel cultureel Zeeland', vertelt hij. 'Schrijvers, kunstenaars. Maar ook wethouders, en vissersjongens die na een week op vrijdagmiddag weer aan land kwamen.' Ruim vijftien jaar had Willem zijn café in...
3 mei, 2019 - /blog/2608/woorden-als-wapens-2-de-vrijheid-van-zadie-smith-merel-aalders.html
Sadie Een schrijfster waar ik tegenwoordig lyrisch over ben is Zadie Smith. Ik was dat nooit, Zadie had allang een soort superheldenstatus, waardoor ik niet het idee had dat ik nog iets nieuws zou ontdekken door haar werk te lezen. Toch werd haar werk me opgedrongen door het curriculum van de UvA – en daar ben ik blij om ook. Zadie heeft al vele jonge lezers geïnspireerd en is daarmee het soort voorbeeld waar werkelijk behoefte aan is: een vrouw die alle andere vrouwen willen zijn, en d...