Zoeken
Wettig en overtuigend bewezen (8): 'Maar dat is vals geld,' zei de barvrouw. En toen ging Ivo door het lint

11 april, 2019 - /blog/2575/wettig-en-overtuigend-bewezen-8-maar-dat-is-vals-geld-zei-de-barvrouw-en-toen-ging-ivo-door-het-lint.html

Ivo was op zaterdag 10 november lekker aan het stappen in Hoogkarspel. Het geld kon niet op die avond. Of hij nog wat Bacardi voor de hele groep wilde halen, vroeg een vriend. Twee hele flessen graag. En hij drukte Ivo zo twee briefjes van vijftig in de hand. Ivo bestelde, kreeg de flessen en overhandigde de nog opgevouwen bankbiljetten. Maar in plaats van wisselgeld, kreeg hij een argwanende blik van de barvrouw. Ze sloeg meteen alarm. Vals geld! Ivo beweerde in alle toonaarden dat h...


Onze beslissing Samuel medicijnloos te laten zijn, is ingegeven door gevoel – zoals iedere beslissing over hem

27 september, 2018 - /blog/2266/onze-beslissing-samuel-medicijnloos-te-laten-zijn-is-ingegeven-door-gevoel-zoals-iedere-beslissing-over-hem.html

Zo ging dat: elke ochtend depakine in de pap, elke avond over het toetje, om overprikkelde zenuwen in de hersenen tot rust te brengen. Voorgeschreven sinds drie zware epileptische aanvallen in 2014. Eerst 500 milligram per keer, twee keer per dag. Later 750 milligram, omdat hij groeide van grote peuter tot kereltje. Depakine over zijn eten was net zo logisch als een kusje tussendoor.   Het medicijn hielp. Samuel bleef vrij van epilepsie. We verloren onze angst voor een aanval. Hi...


Wettig en overtuigend bewezen (2) Die planten zijn volgens de rechter ‘niet vanzelf naar binnen gewandeld’

28 februari, 2019 - /blog/2501/wettig-en-overtuigend-bewezen-2-die-planten-zijn-volgens-de-rechter-niet-vanzelf-naar-binnen-gewandeld.html

“U lag daar lekker te snurken.” De politierechter in Alkmaar beschrijft de situatie waarin Jason (24) op donderdagochtend 6 september 2018 aangetroffen werd in zijn woning. In de kamer naast hem broeiden 151 hennepplanten onder een groot aantal lampen. Uit de meterkast verderop kwam bedrading die daar niet hoort. De zegels in de meterkast bleken verbroken. “Ik heb dit allemaal gedaan,” zei Jason toen hij van zijn bed gelicht werd. “Ik en niemand anders. Ik neem de complete v...


Ik heb geleefd #7. 49 jaar zijn Peter (74) en zijn vrouw getrouwd, de 50 zullen ze niet halen

26 december, 2018 - /blog/2399/ik-heb-geleefd-7-49-jaar-zijn-peter-74-en-zijn-vrouw-getrouwd-de-50-zullen-ze-niet-halen.html

De man die vorig jaar zijn 34ste Nijmeegse Vierdaagse liep, schuifelt deze middag achter een rollator naar de eettafel. Als hij gaat zitten, blijven zijn ogen plakken aan het blauwe wagentje. ,,Mijn dochter verraste me ermee. Had ze gevraagd of ze zo’n ding zou halen, dan zou ik nee gezegd hebben. Maar opeens stond-ie er.’’ De eerste avond bleef de rollator werkeloos op de gang staan, pas de volgende ochtend duwde Peter van Gils (74) hem onwennig een stukje voor zich uit. Hij wist na...


Normaal

16 oktober, 2017 - /blog/1638/normaal.html

  De afgelopen week had ik hevig verlangd naar een alziend oog, om eens van mijn gekleurde blik op de wereld verlost te zijn. Met dat alziende oog zou ik het plaatje eindelijk in z’n totaliteit kunnen aanschouwen. Dat zou enorm helpen. Hierna vertelde de twaalfjarige dat in haar klas drie kwart van de ouders waren gescheiden. In eerste instantie deed me dat goed. We horen erbij, dacht ik. Het zou ook vreemd zijn geweest als we nog wel bij elkaar waren. Welke leuke, vlotte ouder...


Nooit stoppen met stappen (1)

21 september, 2018 - /blog/2259/nooit-stoppen-met-stappen-1.html

Vaak kies ik voor hetzelfde parcours, ook al betekent dit een anderhalf uur vroeger vertrekken om toch te laat te komen op mijn bestemming. Hierbij mijn excuses aan iedereen die een bericht ontving met de boodschap ‘nog zeker een kwartier’. De reden voor mijn nutteloze omweg is vrijwel dezelfde als het argument dat de Australische auteur Helen Garner gaf in de rubriek 'Walking the City' van The Guardian toen ze zei dat niemand haar dagelijkse route als mooi of betekenisvol zou omschrijv...


Ik heb geleefd #61: Nikita (33) liet 14 embryo's invriezen, maar zal nooit moeder worden: ze is ongeneeslijk ziek

26 april, 2020 - /blog/3050/ik-heb-geleefd-61-nikita-33-liet-14-embryo-s-invriezen-maar-zal-nooit-moeder-worden-ze-is-ongeneeslijk-ziek.html

  Het ergst, schrijft Nikita Weijgers-Van Hasselt, was toch het moment dat haar haren uitvielen. ‘Ik had zo’n mooie lange bos met krullen. Ik voelde me echt mezelf niet meer: één borst, kaal en aangekomen door alle medicatie.’ Dat was in 2015. Nikita uit Rijsbergen zat toen middenin de chemo’s. Haar borst was afgezet omdat er twee tumoren in zaten. ‘Zo heftig op je 28ste.’ Nikita doet haar verhaal via de mail, omdat een interview aan de telef...


Pop en literatuur (77): Yes en Ovidius

22 oktober, 2019 - /blog/2823/pop-en-literatuur-77-yes-en-ovidius.html

    De Metamorphosen spreken ook zo’n 2000 jaar nadat ze werden neergepend door Ovidius, nog altijd tot de verbeelding. Vorige week citeerde ik al een stukje , al leek The Herd meer bij Vergilius te rade zijn gegaan. Veel verhalen uit de Metamorphosen zijn zo bekend dat je je nauwelijks nog realiseert waar ze vandaan komen. In veel verhalen draait het, zoals de titel al doet vermoeden, om een gedaanteverwisseling. Mensen veranderen in bomen, vogels of andersoo...


Pop en literatuur (36): Stevie Nicks en Jean Rhys

6 november, 2018 - /blog/2332/pop-en-literatuur-36-stevie-nicks-en-jean-rhys.html

In 1966 verscheen Wide Sargasso Sea van de Brits-Dominicaanse schrijfster Jean Rhys (pseudoniem van Ella Gwendolen Rees Williams). Het was haar eerste boek sinds Good Morning, Midnight uit 1939 en het zou haar bekendste roman worden.   Het boek laat zich lezen als een prequel van de Victoriaande klassieker Jane Eyre van Charlotte Brontë. In die roman volgen we de titelheldin, die na een moeilijke jeugd en een kortstondige carrière op een kostschool als gouve...


Dierenarts Polanen #1: De koop

26 september, 2017 - /blog/1588/dierenarts-polanen-1-de-koop.html

* Ik heb in mijn praktijk nog maar weinig fokkers. Door de jaren heen zijn ze verdwenen. Sommigen geruisloos, anderen onder begeleiding van incassobureaus. Ik ben er niet verdrietig om. De meeste fokkers dachten alles beter te weten, wilden zelf de diagnose stellen, de behandeling bepalen en ook nog korting binnenslepen.  Mijn laatste kattenfokker was mevrouw Verhulst. Ze overleed een paar jaar geleden. Vanaf de eerste kennismaking wisten we direct wat we aan elkaar hadden. Zi...


« 1 ... 46 47 48 ... 74 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: