3 april, 2019 - /blog/2558/voor-vertrek.html
Eerst maar even naar het toilet. Vlak voor mij stapt een landgenoot het toilet binnen. Zoals altijd als twee mannen tegelijkertijd achter het urinoir plaatsnemen is er een moment van stilte. Even diep ademhalen en ontspannen. Als het kletteren van de eerste straal klinkt, volgt de andere vanzelf. In plaats van een straal produceert mijn buurman alleen maar gekreun en gesteun. Bovendien heeft hij last van oprispingen die zo dreigend klinken dat ik voorzichtig opzij loer. Hij hangt boven het urin...
22 maart, 2017 - /blog/1193/napoleon.html
Deze column is ook te beluisteren, ingesproken door Jonah Falke zelf. Ik ging op haar bank zitten. Voor me - op de grond- lag een magere kat te slapen. Ze vertelde dat het beest Napoleon heette. Ik wilde hem aaien maar daar was hij niet van gediend. Op een bijzettafeltje lag een stapel tarotkaarten. Ik trok een kaart uit het pak, er stond een man op die ondersteboven hing. ‘Ga je me dan nu wat wijsmaken?’ vroeg ik de fotografe. ‘Pak er nog twee, dan krijg je een verha...
5 december, 2016 - /blog/953/hallo-wereld.html
Als de scherpte eraf is, maakt het overduidelijke plaats voor het mogelijke. De kerstverlichting gespannen boven winkelstraten opeens gigantische springtouwen, het grauwe trottoir het strand van een vulkaaneiland, de scherpe lijnen in zijn moeders gezicht zacht en aaibaar. ‘Hallo wereld!’ riep hij vroeger als hij hier stond, ‘Hallo auto’s, hallo mensen!’ Dan beeldde hij zich in dat in iedere auto die onder hem door schoot iemand zat die hallo terugriep. Tientallen, honderden keren gro...
21 november, 2018 - /blog/2354/rob-kardashians-sokken-jeroen-blankert.html
Rob Kardashian is financieel in zwaar weer geraakt en heeft de helft van zijn sokkenonderneming Arthur George moeten verkopen aan zijn moeder, Kris Jenner. Dat laat de enige zoon uit de bekende familie weten in rechtbankdocumenten. Er zijn ook mensen die sokken moeten maken, want ja, we kunnen toch moeilijk allemaal gewoon met onze blote poten in onze schoenen gaan staan. Dat geeft wrijving en het is ook een beetje vies. Nee dat, gaat niet. Daarom maakt Rob Kardas...
7 januari, 2019 - /blog/2408/mijn-dochters-zijn-veerkrachtig-maar-ik-wil-ze-ook-leren-dat-ze-niet-altijd-sterk-hoeven-zijn.html
Op de een of andere manier heb ik steeds dit beeld voor ogen gehad toen ik in augustus aan de verbouwing begon. Op onze tafel brandt een kaarsje, daarnaast ligt het Franse schoolboek dat de vader gisteravond in allerijl na is komen brengen. De Playmobil van de achtjarige staat als een stilleven opgesteld op de vloer. ‘De waanzinnige boomhut’ ligt er opengeslagen naast. Er is hier - terwijl ik aan het koken was - gespeeld, gedanst en gelezen. Dit is gel...
14 december, 2017 - /blog/1798/wie-was-de-walrus.html
* Ruim twintig jaar geleden had ik een relatie met een hasjhandelaar, waardoor ik kennis maakte met een bijzonder milieu: die van de Amsterdamse hasjkantoren. Mijn toenmalige vriend was eigenaar van een van de grotere kantoren. In het milieu waar hij deel van uitmaakte opereerden de handelaren in de luwte. Er is weinig over die wereld geschreven, dat hoor ik ook van misdaadjournalisten. Op de kantoren waar ik in De Walrus over schrijf werd alleen hasj verhandeld, nooit cocaïne of pill...
25 november, 2016 - /blog/934/de-goede-herder-voorpublicatie.html
Er zijn veel manieren. Ook Benedikt had zijn manier. Die kwam erop neer dat hij aan het begin van de kerstvasten, of als het weer het toeliet, liefst op de adventzondag zelf, van huis ging, rijkelijk voorzien van proviand, schone sokken en diverse paren zelfgenaaide leren schoenen en met een primus in zijn rugzak, een jerrycan petroleum en een flacon brandewijn, om de bergen in te gaan, waar in deze tijd van het jaar alleen de geharde winterse roofvogels, vossen en wat verdwaalde schapen ronddo...
4 februari, 2019 - /blog/2455/ze-was-piepjong-buitenaards-mooi-en-zei-dat-oude-mensen-heus-wel-konden-leren-autorijden.html
Sturen - meer hoefde ik in de echte wereld niet te doen. Het meisje naast me deed de rest. Ze was piepjong. Ze was buitenaards mooi. Ze kwam uit een heel andere wereld dan ik. Ik wilde daar ook bij horen. Het meisje bekeek hoeveel lessen ik nodig zou hebben voordat het zover was. We reden in slow-motion. Op de fiets zouden we allang omgevallen zijn. Ik merkte steeds dat ik harder wilde, veel harder. Maar daar ging ik niet over. “Je ramt de stoeprand bijna.” Ze trok licht...
5 november, 2019 - /blog/2838/voorwoord-de-laatste-lach-bart-vervaeck.html
Een pagina uit het exemplaar waarin Basart aantekeningen heeft opgeschreven. Een nieuwe herfst, een nieuw geluid Voorwoord door Bart Vervaeck De laatste lach , de eerste roman van R.A. Basart (1946-2019), verscheen in de herfst van 1997. Het postmoderne taalspel was op dat moment gemeengoed geworden en de lezers waren wel wat gewend. Toch viel het boek op door de bizarre plot, de virtuoze stijl, de duizelingwekkende gelaagdheid, de hilarische en grotesk...
11 februari, 2019 - /blog/2470/jullie-willen-allebei-de-leukste-ouder-zijn-zei-ze.html
Ik weet nog dat haar vader en ik - we lagen in bed met de nieuwe baby tussen ons in - de schoonheid van die oren bespraken. Nooit eerder hadden we zulke prachtig gevormde oorschelpen gezien. Daar zullen we het nu nog wel over eens zijn. De juf klapte in haar handen. De achtjarige legde haar schriften en potloden recht, en lachte naar het vriendinnetje naast haar. Nooit eerder hadden we zulke prachtig gevormde oorschelpen gezien. Daar zullen we het nu nog wel over eens ...