Zoeken
Nieuws 550 Blog 550
Coppens

13 juni, 2016 - /blog/621/coppens.html

Dat had niets met het EK te maken (met mijn voetbalteam gaan we jaarlijks een weekendje weg; we noemen het een trainingskamp, maar meestal vergeten we een voetbal mee te nemen en moeten we halverwege het weekend nog een paar extra kratjes bier halen). Toch was het een mooie gelegenheid om eens te peilen hoe de stemming is bij onze zuiderburen. En om te zien of Ivo Victoria gelijk heeft. Welaan, na een barre tocht (gelukkig hadden we weinig last van het slechte wegdek, maar dat kwam dan ook...

Brief aan mijn Nederlandse vrienden

15 maart, 2017 - /blog/1175/brief-aan-mijn-nederlandse-vrienden.html

Ik integreerde. Tenminste, ik juich niet meer wanneer Oranje een doelpunt tegen krijgt en mijn jongste dochter lust pindakaas. Wat kan je meer verwachten? Daarnaast heb ik uw land verrijkt met mijn eigen cultuur. Zo weten nu al 10 Nederlanders (ruwe schatting) dat je frieten twéé keer moet bakken (1 keer op 160 graden, 1 keer op 190 – en vergeet niet om ze na het snijden maar voor de eerste keer bakken in lauw water te wassen, om de overtollige meel te verwijderen, zodat ze niet gaan plak...

Waarom zit u mij zo te hinderen?

10 februari, 2017 - /blog/1086/waarom-zit-u-mij-zo-te-hinderen.html

Ruhulessin kennen we als regelmatige contribuant van de opiniepagina in  de Volkskrant. Je zou hem een  social justice warrior  kunnen noemen: iemand die de trom roert zodra hij ziet dat minderheden gediscrimineerd worden. De ICT-ondernemer werd in 1986 geboren in Nederland, maar heeft het gevoel dat hij zich continu moet excuseren. “Er gaat geen week voorbij waarin de racistische sociale orde mij niet confronteert met haar lelijke gezicht”,  schreef  hij op 19 ...

Sarah Sluimers quarantainelogboek: ‘Ik wil keihard schreeuwen’

29 maart, 2020 - /blog/3000/sarah-sluimers-quarantainelogboek-ik-wil-keihard-schreeuwen.html

De laatste dagen is het naar binnen vallende licht goud en kleurt het de haren van mijn kinderen rood en blond. Ze zitten op de houten vloer. De oudste zegt: ‘Ik heb mijn broodkorstjes opgegeten.’ ‘Goed van jou,’ zeg ik. Maar dan zie ik de baby achter hem met bolle wangen schrokken. Het eerste broederlijke verbond, veroorzaakt door deze plotselinge zee van tijd, is gesloten. Het zal de zon zijn, het weekeinde en de geur van wentelteefjes uit de keuken, maar ik be...

Zelfstandig

5 februari, 2020 - /blog/2927/zelfstandig.html

Het was mijn moeders 69e verjaardag. De stoep van mijn ouders stond vol supersonische fietsen met ingenieuze sturen van mijn ooms en tantes. Heel lief; twee aan twee. Eén oom werd gebeld op zijn Nokia en hoorde dat de 69-jarige slager uit een naburig dorp gestorven was. Elke keer als er iemand binnenkwam, was er het nieuwtje: Weet je wie er ook dood is? En kwam er aan mij de vraag: Is je vriend er niet? ‘Ben jij nu eigenlijk helemaal zelfstandig?’ vroeg de tante die als laatste binn...

De nieuwe IBM

23 mei, 2016 - /blog/575/de-nieuwe-ibm.html

Sinds een paar jaar kijk ik vooral tv via het internet. Zo kom ik op een avond terecht in Coen Verbraak's programma Kijken in de Ziel : Schrijvers. Ik weet niet precies wat dat is, een ziel, maar in deze context gaat het vast om persoonlijkheid, om temperament. Verbraak vraagt zijn gasten hoe ze schrijven. Jan Siebelink heeft twaalf geslepen potloden in allerlei kleuren klaarliggen. A.F.Th. werkt op een IBM typemachine. Hij heeft zelfs een paar reserve-exemplaren. Het schrijven op een typema...

Bezit

12 december, 2019 - /blog/2871/bezit.html

Mijn vlucht vanuit de Canarische Eilanden was vertraagd omdat er in Frankrijk gestaakt werd. Ook het luchtruim is verdeeld. De gedachte dat eigenlijk niemand iets bezit, dat de wereld van iedereen is, drong zich op in het stilstaande vliegtuig. Mensen begonnen al snel te zeuren tegen de voorkomende stewardessen en stewards. ‘De lucht is toch van niemand?’ werd er geroepen. Het leek me achterhaald en zinloos om je hierover te beklagen. Een halve dag later, in een rijdende trein, las ik ...

Mijn broertje | Het onzichtbare zusje

9 maart, 2018 - /blog/1969/mijn-broertje-het-onzichtbare-zusje.html

Mijn broertje  verstopt rauwe eieren in mijn schoenen plast in de plantenspuit waarmee ik mijn bonsaiboompje besproei plast in het pak appelsap waaruit ik drink ik had hem door: het was lauw sindsdien zet hij het pak terug in de koelkast alsof ik dat niet bedenk ik laat het zo misschien dat mijn vader er eens uit drinkt Het onzichtbare zusje vervaagt aan tafel of op de bank ik vergeet steeds dat ze bestaat praten doet ze wel maar haar woorden...

Super relaxed

11 januari, 2017 - /blog/1016/super-relaxed.html

Dat overtuigde mij onmiddellijk, want op ellende zit ik niet te wachten. Maar zodra ik die pil had doorgeslikt, kreeg ik enorme spijt. Plots realiseerde ik me dat er nog zoveel mensen waren met wie ik nog nooit een wezenlijk gesprek had gevoerd, dat tot op het bot ging, ja zoveel mensen, mensen die ik graag heb maar nooit heb gezegd wat ik wérkelijk voor hen voel omdat ik er in al mijn naïviteit vanuit was gegaan dat er na het leven weliswaar geen hemels hiernamaals volgt maar wel een ...

Lethargie

19 november, 2020 - /blog/3208/lethargie.html

  Er vaart geen passagiersschip meer de oceaan over. Het water lijkt gestold. Mensen hebben het over volgend jaar alsof de Messias zich dan zal tonen. Alles komt goed. Snel wordt het beter. Houd moed en verdrink niet. Ik kan niet ontkennen dat ik de afgelopen weken weggleed in iets dat op een ongekende lethargie leek. Op negatieve gedachten na produceerde ik niets nieuws. Het was haast iets om je schuldig over te gaan voelen; dat het heden iets werd wat afgeraffeld werd, een verp...

« 1 ... 3 4 5 ... 55 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: