14 maart, 2017 - /blog/1173/roman-bezorgde-burgers-actueler-dan-ooit-door-turkije-rel.html
‘Meneer, meneer,’ roept een man me tegemoet. Opzij, opzij, roep ik in gedachten. De Turkse bakker is niet meer te ontwijken en duwt een dienblad baklava onder mijn neus. Aan de gevel van zijn zaak wappert een Turkse vlag. Ik liep daar eens binnen voor een snelle trek, maar het duurde wel vijf minuten voordat ik iets eetbaars vond. Een zweterig saucijzenbroodje dat ongetwijfeld al de hele dag op de warmhoudplaat had gelegen. ‘Het is feest,’ verklaart de man. ‘Daarom gratis baklava voor...
6 september, 2018 - /blog/2238/kurhaus.html
We stiefelden tussen het plastic verpakkingsmateriaal en ik vertelde dat mijn moeder al zo’n twintig jaar droomt dat ze in dit museum woont. Eens in de zoveel jaar keert die droom terug. Mijn geliefde zei: ‘Hier kun je mooi wonen.’ Later bestelden we schnitzels in een aangenaam truttig restaurant tegenover het museum. Mijn vriend zei: ‘Er zit niets anders op dan in Duitsland te gaan wonen, de mensen zijn hier tenminste vriendelijk. Dat brutale gedoe in Amsterdam.’ Ik be...
23 juli, 2019 - /blog/2733/pop-en-literatuur-68-pj-harvey-en-j-d-salinger.html
Polly Jean Harvey is beter bekend als PJ Harvey. Ook Jerome David Salinger kennen we vooral bij zijn initialen: als J.D. Salinger. Behalve hun afgekorte voornamen hebben ze echter meer gemeen. Op haar album Is This Desire? (1998) verwijst Harvey in twee verschillende nummers naar twee korte verhalen van J.D. Salinger. Het eerste nummer van de plaat, ‘ Angelene ’, bevat de regels ‘Rose is my color, and white/ Pretty mouth and green my eyes’ Dat is een verwijzing naar...
24 mei, 2019 - /blog/2642/interview-karolien-berkvens-spreekt-sasha-marianna-salzmann-over-haar-romandebuut-buiten-mezelf.html
Sasha Marianna Salzmann (Wolgograd, 1985) vluchtte op haar tiende met haar ouders naar Duitsland. Ze studeerde aan de Universität der Künste in Berlijn, schreef essays en toneelstukken en was een aantal jaar huisauteur van het Maxim Gorki Theater. Daarna woonde ze – tot de staatstreep van 2016 – in Istanbul. Buiten mezelf is haar debuutroman en verscheen bij Atlas Contact, in een vertaling van Goverdien Hauth-Grubben. De Duitse critici struikelden zowat over de ...
30 maart, 2020 - /blog/3004/verlichting.html
Om aan de crisis en aan het virus te ontkomen besloot ik de afgelopen week een boek op te pakken dat ik jaren heb laten liggen. De historie van mejuffrouw Sara Burgerhart van Betje Wolff en Aagje Deken moest ik ooit voor mijn studie lezen. Ik kwam niet verder dan de helft. Toen ben ik gestopt. Ik vond het saai en langdradig. Natuurlijk komt het elk jaar in de klas aan de orde als ik de Verlichting behandel tijdens mijn literatuurlessen en dan lepel ik braaf op...
3 september, 2020 - /blog/3152/haette-of-hatte.html
De Volkskrant berichtte deze week over het toenemende aantal verwarde personen. Duizenden mensen met psychische problemen worden voor korte tijd gedwongen opgenomen (IBS), als een burgemeester daarmee instemt. Burgemeester Hubert Bruls ‘lag net op bed’ toen een psychiater hem belde over een verward persoon, vertelt hij de krant. Voor de romantiek binnen het huwelijk van Bruls zal het vast gevolgen hebben, maar het siert hem dat hij eerst grondig het dossier van een patiënt lees...
24 mei, 2017 - /blog/1364/samuel-is-een-barstensvolle-ordner-soms-grappig-beschreven-soms-droevig.html
We hebben alles op papier, van Rijksoverheid, gemeente, dagbesteding en artsen, en het is ook lang niet allemaal saaie kost. In het zogenoemde persoonsbeeld van dagbesteding Rozemarijn staan ontroerende en grappige zinnen. Alleen al die persoonsbeschrijving: 'Samuel is een stevige kleine jongen met blond haar. Hij draagt een bril.' Even verder: 'Hij kijkt op een hele lieve manier.' Ook lezen we droevige strofen, juist omdat ze onomkeerbaar zijn, omdat we weten dat het nooit anders zal zijn...
30 augustus, 2018 - /blog/2229/ivo-victoria-bij-vpro-nooit-meer-slapen-servetten.html
Ik heb lasagne meegebracht. Die mag ik niet opwarmen, want de oven is kapot. Niéts in het appartement werkt nog. De koffiezet valt niet te vertrouwen. De douche doet raar. Het warm water heeft kuren. Om nog maar te zwijgen over de afstandsbediening van de televisie die werkelijk waar eens goed zou moeten worden nagekeken door zo iemand die, ja hoe zal ze het zeggen, echt álles van televisies en dat soort dingen af weet. Desalniettemin warm ik de lasagne op. Daarna dek ik de tafel. Mijn moeder...
6 mei, 2020 - /blog/3061/gelukkig-anne-giesen.html
Terwijl de hele wereld ziek wordt, experimenteer ik met medicatie. Beter worden is al meer dan een jaar het eerste item op mijn to-do list. Dat het allemaal niet zo snel gaat als gehoopt, betekent niet dat ik moet stoppen met proberen. Het is een rare periode om klinisch ongelukkig te zijn. De hele wereld komt tot stilstand. Voor mij verandert er weinig. De inhoud van de angsten, misschien, maar niet hun aanwezigheid. Sterker nog: op sommige fronten wordt het makkelijker....
22 januari, 2020 - /blog/2911/match.html
Het lijkt in het holst van nacht als de wekker gaat. Zo donker is het. Op het matras naast me tast ik naar mijn telefoon om het geluid uit te zetten. U heeft 1 match! Meteen zit ik rechtop, en klik op de match. Een wit hondenhoofd verschijnt op mijn scherm. Droeve oogopslag. Matzwarte neus. Het is geen heel gelukkige match, kan ik wel stellen. Er zit niet veel leven meer in de match. Maar het is wél een match. En: het is onze match. Onze profielen zijn niet voor niets door verhuisdieren.nl...