3 mei, 2020 - /blog/3055/ik-heb-geleefd-62-kanker-zij-hannah-elisabeth-kon-het-niet-geloven-altijd-gezond-geleefd.html
Ze zag een wit licht en hoorde mooie muziek. Hannah Elisabeth Walstra Hogeboom (62) was acht jaar toen ze door een kronkel in haar darmen acuut op de operatietafel belandde en een bijna-doodervaring kreeg. 'Ik zweefde boven mezelf', vertelt ze. 'Ik zag mijn eigen lichaam liggen.' Tijdens die ervaring voelde ze vrede en rust. De dood moest wel iets goeds zijn. 'Later heb ik er nog wel eens naar verlangd', bekent ze. Bijna-doodervaring Ma...
17 mei, 2016 - /blog/557/de-meetbaarheidsmythe.html
De examenmakers verbeterden hun eigen klachtenrecord van vorig jaar (nu al meer dan 22.000 klachten en de teller loopt nog). Fijn dat het LAKS het aantal klachten nauwkeurig bijhoudt. Dat maakt de kwaliteit van dit examen in elk geval meetbaar. En daar gaat het toch allemaal maar om. Concreet en meetbaar, dat zijn de toverwoorden in onderwijsland, de afgelopen jaren. Waar het eindexamen nog niet eens zo heel lang geleden een proeve van bekwaamheid voor leerlingen was, een laatste tour de f...
14 oktober, 2016 - /blog/865/de-troost-van-de-kunst-in-memoriam-tom-ordelman.html
‘Ik wás wel ooit verschrikkelijk gelukkig, zelfs jaren aaneen, maar dat is alweer lang geleden en sindsdien heb ik maar weinig te lachen gehad. Ik moet het tegenwoordig echt hebben van “lucky moments”, maar zelfs die zijn zeldzaam en ze liggen ver uit elkaar in de tijd.’ (2014) In zijn gelukkige jaren liet Tom het breed hangen. Dure etentjes, veel kopen, veel te veel lekkere dingen bestellen, opvallende kleren. De mooie meneer spelen in kringen van literatuur, popmuziek en kunst. ...
6 juni, 2017 - /blog/1380/bovenkamer.html
Begint ze daar alwéér over, hoor ik u denken. Ja. Alweer. Ik zou er ook helemaal geen tijd voor hebben, het strand, daar niet van, ik moet nodig aan mijn boek werken, en ook dit stukje nog schrijven. Ex ligt met de meisjes op het strandje, een halve kilometer hiervandaan, lees ik nu. Vanaf deze bovenverdieping zou ik zowat naar ze kunnen zwaaien. Ik moet moeite doen om, u weet waar ik moeite voor moet doen. Ik wil mijn kleine ook graag zien namelijk. Dat lijfje voelen. Zíj kom...
20 maart, 2016 - /blog/447/nog-om-luid-op-te-lezen.html
Toen ruimtewezens hier landden en ons vroegen of we nog een interessante planeet in het universum kenden. We zeiden van niet, we legden uit dat we nog nogal op onszelf gefocust waren de afgelopen 20.000 jaar. Vonden ze stom. Zeiden ze niet letterlijk, maar dat kon je wel aflezen op hun groene gezichten. En die tentakels stonden ook duidelijk ironisch halfstok op hun kop. We probeerden hen dan maar te paaien met een pittoreske internationale rondleiding. Om te bewijzen dat de aarde ...
25 mei, 2020 - /blog/3074/ik-heb-geleefd-64-na-zijn-hartinfarct-kreeg-berend-kanker-nu-gaat-het-eigenlijk-heel-goed.html
Alles wat Berend van Hoorn nog weet van zijn hartinfarct, heeft hij van horen zeggen. Hoe hij op 21 mei 2017 even een wandelingetje ging maken in zijn woonplaats Alblasserdam. De avond ervoor was hij met zijn vrouw uit eten geweest. Na afloop waren ze naar huis gelopen. Nu wilde hij bij het restaurant de auto ophalen. Op de stoep maakte hij nog een praatje met een kennis. Een paar meter verderop zakte Berend zomaar in elkaar. De kennis hoorde zijn val en rende naar hem to...
28 juni, 2018 - /blog/2152/bath.html
In de eerste eeuw bouwden de Romeinen er een badhuis. Tweeduizend jaar later is het stadje verworden tot kuuroord voor alleenstaande bejaarden. De ouderen leken gehinderd te worden door kleine lichamelijke kwaaltjes. Ze liepen wat moeilijk en droegen makkelijk zittende kleding en sandalen. Maar het is geen bedevaartsoord geworden, niemand leek een wonder te verwachten, slechts helend warm water. Op straat rook het overal naar zeep. Als de armoede, eenzaamheid of ouderdom aan jou begint te ruike...
26 september, 2017 - /blog/1588/dierenarts-polanen-1-de-koop.html
* Ik heb in mijn praktijk nog maar weinig fokkers. Door de jaren heen zijn ze verdwenen. Sommigen geruisloos, anderen onder begeleiding van incassobureaus. Ik ben er niet verdrietig om. De meeste fokkers dachten alles beter te weten, wilden zelf de diagnose stellen, de behandeling bepalen en ook nog korting binnenslepen. Mijn laatste kattenfokker was mevrouw Verhulst. Ze overleed een paar jaar geleden. Vanaf de eerste kennismaking wisten we direct wat we aan elkaar hadden. Zi...
2 oktober, 2017 - /blog/1604/scheiden-is-ook-kapotmaken-wat-er-nog-wel-is.html
“Laten we dan maar weer normaal doen”, zeg ik na een tijdje. “Laten we de grap ervan blijven inzien”, zegt hij. “Het is soms even zoeken hoe.” We moeten tegenwoordig razendsnel van emotie kunnen schakelen. We hebben ons eigen verdriet. Ons eigen scheidingsverhaal ook. We begrijpen elkaar daar niet in. Dat heeft in de afgelopen week voor wederzijdse boosheid gezorgd. Afstand zou voor ons nu allebei het beste zijn. Om los te komen is het goed elkaar t...
30 oktober, 2017 - /blog/1693/dankbaar-zijn-voor-alle-ellende-het-sluipt-er-ook-in-bij-mij.html
Ik kon de mensen niet uitstaan die zeiden dat ze dankbaar waren voor de ellende die hun was overkomen. Dat ze er een completer mens van waren geworden. Hoe groter hun ellende, hoe dankbaarder ze ervoor waren. Tot ze uiteindelijk zelfs beweerden dat ze het nooit hadden willen missen. Ook als ze mochten kiezen, zouden ze willen dat het hen allemaal wéér overkwam. Nou, dat leek mij gewoon heel erg ziekelijk. Een ernstige vorm van zelfkastijding waarvoor ik ze therapie aanraadde. Ook zij war...