Zoeken
Nieuws 952 Blog 952
Ik word geil van goeie bedoelingen

23 maart, 2020 - /blog/2988/ik-word-geil-van-goeie-bedoelingen.html

  Ik word zo geil van goeie bedoelingen (Fade in, ruis en razernij op een luie beat, dikke witte letters op een pikzwarte achtergrond) In 1992 braken rellen en plunderingen uit in Los Angeles toen de politieagenten die Rodney King halfdood sloegen werden vrijgesproken. In 2017 braken rellen en plunderingen uit in Brussel wanneer de Franse YouTuber Vargasss 92 zijn overpriced merchandise niet mocht verkopen op het Muntplein. (muziek sterft uit) ‘Let me re-introd...

Onrechtvaardig? Yes!

5 juli, 2017 - /blog/1436/onrechtvaardig-yes.html

Arme Marc Cavendish, en arme Peter Sagan, zeker, maar wij dienen hier zonder aanziens des persoons te erkennen dat élke grote sportwedstrijd haar reputatie bouwt met behulp van Grote Verhalen. En geen Grote Verhalen zonder drama, intrige, en onvoorspelbaarheid – dat is per slot van rekening toch wat wij (afijn, ik toch) willen. De legende van de Tour is rijkelijk gelardeerd met bedriegers, bedrogenen, smeerlappen en doden. Maar in de laatste jaren werden we niet verwend en het voorspelbar...

Een spoilervrije ode aan Game of Thrones, de meest verbluffende serie van de afgelopen, pak ’m beet, honderd jaar

18 juli, 2017 - /blog/1467/een-spoilervrije-ode-aan-game-of-thrones-de-meest-verbluffende-serie-van-de-afgelopen-pak-m-beet-honderd-jaar.html

Spoilerniveau: laag. Lees gerust verder als je de afgelopen zes seizoenen al dan niet gezien hebt, ik houd mijn mond over seizoen zeven.  Na de aflevering van gisteren dacht ik na over de wegen die werkelijk alle personages in de serie hebben afgelegd – niet alleen qua afstand, maar vooral in hun hele zijn . Een jong, tomboy-achtig meisje transformeert in zes seizoenen tot een meedogenloze moordenaar; een incestueuze prince charming waaraan je vanaf het moment dat je hem ziet ...

De onvermijdelijkheid van de dood

24 februari, 2021 - /blog/3253/de-onvermijdelijkheid-van-de-dood.html

  Met een handdoek om zat ik aan tafel. Ik had mijn dochter tien euro betaald om mijn haar te kleuren met uitgroeiverf van de Etos. Het moest namelijk goed gebeuren. Zoals een echte kapster het zou doen. Na een tijdje vroeg ze: ‘Heb je maar één doosje van deze verf?’ ‘Het was twee voor de prijs van één. Hoezo?’ Ze maakte een foto van de achterkant van mijn hoofd en liet me zwijgend het plaatje zien. Ik hapte naar adem. ‘Ik ben dus bijna dood,’ ...

Wettig en overtuigend bewezen (3) Graag de volgende keer gewoon afrekenen

7 maart, 2019 - /blog/2513/wettig-en-overtuigend-bewezen-3-graag-de-volgende-keer-gewoon-afrekenen.html

In de zomer oogst Deyan, een Bulgaar met een enorme snor, bloemkolen op Noord-Hollandse velden. Hij spaart dan wat geld voor de sobere maanden erna. Tot de volgende zomer is hij afhankelijk van losse klussen, maar nu is hij alweer een paar maanden werkloos. Zonder uitkering. Vandaag, donderdag 24 januari, moet hij zich verantwoorden voor de Rechtbank Alkmaar. “Garnalen bij de DekaMarkt," leest de politierechter voor uit een proces-verbaal van 17 november 2018. “En een pakje batter...

Sarah Sluimers quarantainelogboek: Over twintig jaar zijn de kinderen van de quarantaine groot

9 april, 2020 - /blog/3024/sarah-sluimers-quarantainelogboek-over-twintig-jaar-zijn-de-kinderen-van-de-quarantaine-groot.html

  Mijn kind ligt op de bank. Hij zei net zelf dat hij moe was en pakte, voor wij hem naar boven konden sturen, een deken. We stopten hem in. Nu ligt hij met roze wangen te dromen. Wij zitten onder de luifel, luisteren Vera Lynn, drinken een glas wijn en praten wat. Aan onze voeten de emmer heksensoep die hij vandaag heeft gemaakt: water, handenvol afgescheurd gras en vlijtig gebroken takjes. HET GELUK UIT JE EIGEN JEUGD Vergeten worden op een feest, langs tafels stru...

Ik heb geleefd #63: Henk (73) heeft longkanker: ‘Ik wilde niet weer ziek worden van een nieuwe chemokuur’

17 mei, 2020 - /blog/3069/ik-heb-geleefd-63-henk-73-heeft-longkanker-ik-wilde-niet-weer-ziek-worden-van-een-nieuwe-chemokuur.html

  Toen Henk jong was, zat hij zelf in een ‘orkestje’. Het was de mooiste tijd van zijn leven, vertelt hij. 'We waren met vier jongens van veertien, vijftien jaar. Na de mis gingen we naar de jeugdsoos om muziek te luisteren. We dachten: als we daar nou zelf eens iets mee gingen doen.' De jongens kochten allen een gitaar en fietsten wekelijks voor muziekles van Gemert naar Beek en Donk. Ze bleken talentvol en al snel speelden ze op feesten en partijen. The Beatles, The Ro...

Voorwoord Arnon Grunberg bij 'Een mens moet ook niet alles willen weten'

21 maart, 2018 - /blog/1995/voorwoord-arnon-grunberg-bij-een-mens-moet-ook-niet-alles-willen-weten.html

Gestaag werken aan zijn eigen implosie De tekst spreekt voor zich. Interviews, biografische details (zijn eerste vrouw kwam om bij een val in de badkamer), optredens in talkshows, lezingen, zij horen bij het schrijversleven en ik zou de laatste moeten zijn om daar neerbuigend over te doen. Maar deze frivoliteiten – uiteindelijk zijn het frivoliteiten – verhouden zich tot de tekst als een bosje bloemen op de tafel tot het voedsel.     Ik zou kunnen zeggen dat ik Gi...

Eigen Huis en Tuin, met Mick en Roel #8

8 april, 2020 - /blog/3023/eigen-huis-en-tuin-met-mick-en-roel-8.html

Dit is de achtste brief. Lees nummer zeven hier.  Lieve Roel, Je schreef in je een na laatste brief over wandelen, en toen vroeg je waar ik aan denk tijdens het wandelen. Ik weet het eigenlijk niet zo goed. Er is maar één constante tijdens het wandelen. Ik neem een punt op de einder en daar loop ik naartoe. Als alles meezit ben ik na een uur of wat bij dat punt aangekomen. Daar denk ik: ‘Hé, ik ben er.’ Dan neem ik een nieuw punt en begin ik opnieuw. Als ik niet mee...

Tegen tweehonderd per uur op weg naar rust (Anneleen Van Offel)

9 oktober, 2019 - /blog/2805/tegen-tweehonderd-per-uur-op-weg-naar-rust-anneleen-van-offel.html

Op de eerste dag van onze treinreis door Europa zeg ik tegen mijn lief dat ik nog nooit zoveel heb nagedacht over scheiden als sinds we verloofd zijn. De komende twee maanden zullen we trouwen, niet in een kerk of met een groot feest, maar door tijd te hebben voor elkaar. We zitten natgeregend en verkleumd in een souterrain in Kopenhagen, in een koffiebar die heel erg zijn best doet om eruit te zien als een hippe koffiebar en daar matig in slaagt.     ‘Ik bedoel,’ zeg ...

« 1 ... 36 37 38 ... 96 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: