29 november, 2016 - /blog/940/de-landweg.html
De ene keer vind je met moeite een paar passages die zich daarvoor lenen, de andere keer heb je algauw een hele reeks. De landweg van Regina Ullmann viel in die laatste categorie, en ik kon de verleiding niet weerstaan de passages die ik heb aangestreept achter elkaar te zetten, omdat ze zo’n mooi beeld geven van de eigenzinnige stijl van de schrijfster, van haar wonderlijke wendingen, haar verrassende vergelijkingen, en haar scherpe en toch ook milde kijk op de condition humaine en de exis...
6 mei, 2019 - /blog/2610/de-vriendschap-tussen-mijn-dochter-en-haar-beste-vriend-is-de-meest-onbaatzuchtige-die-ik-ken.html
Ze waren respectievelijk één en anderhalf jaar toen ze elkaar op de crèche voor het eerst ontmoetten. Vanaf dat moment is er tussen hen die geheimzinnige klik waar wij alleen maar naar kunnen kijken. Hij bleek ook nog in dezelfde straat te wonen. We hebben het er, toen thuis het gedonder begon, zelfs over gehad dat het vriendje en zijn ouders méé moesten verhuizen. Dat wij uit elkaar gingen, was onvermijdelijk. Maar onze dochter bij hém weghalen, zou wreed zijn. Misdadig zelfs. Ik we...
28 februari, 2018 - /blog/1945/heldere-zon.html
Ik heb in mijn leven nog nooit via een app een afspraakje geregeld, ik weet niet of ik het zou durven, ik weet niet wat het is om die durf nodig te hebben om jezelf te kunnen zijn. Tot slot is Orlando een naam afgeleid van Roeland, en Roeland betekent dan weer: beroemd in het land. Dat is niet gelukt. Verdwijnen en op gruwelijke wijze sterven is geen wedstrijd, toch denk ik dat we kunnen stellen dat Orlando Boldewijn hem verloren heeft. Om dat te weten hoeven we slechts de namen te noemen van w...
23 december, 2020 - /blog/3222/lebowski-blikt-terug-2-2020-in-lijstjes-van-lebowski-auteurs.html
Jan van Mersbergen De drie belangrijkste lockdowngebeurtenissen in mijn tuin 1. De druivenplant die in het voorjaar tijdens de eerste lockdown besloot het gevecht om de schutting met de klimop aan te gaan. De druif schoot opeens uit. Ik hielp hem een beetje, gaf hem ruimte, dat wil zeggen: ik vernietigde de klimop zodra die boven de anderhalve meter kwam. Een uitschieter van zo’n druif bleek in één seizoen, van begin april tot de milde lockdown van oktober, zo...
14 februari, 2018 - /blog/1916/week-van-het-korte-verhaal-1-lucia-berlin.html
Dr. H.A. Moynihan Ik haatte St. Joseph’s. Ik was doodsbang voor de nonnen en op een bloedhete Texaanse dag sloeg ik zuster Cecilia en werd van school gestuurd. Voor straf moest ik de hele zomervakantie elke dag in de tandartspraktijk van mijn opa werken. Ik wist best dat de echte reden was dat ze niet wilden dat ik met de kinderen uit de buurt speelde. Mexicanen en Syriërs. Geen negers, maar dat was volgens mijn moeder alleen maar een kwestie van tijd....
1 mei, 2019 - /blog/2604/bedrust-jeroen-blankert.html
Mick Jagger wordt tijdens zijn herstel na een hartoperatie opgevrolijkt door andere bandleden van The Rolling Stones . Dit vertelt gitarist Ronnie Wood in een interview met Hello! Magazine . * Dat is toch lief en mooi en fijn, dat ze Mick met zijn hartklep niet gewoon, na ruim vijftig jaar samen in een band te zitten, helemaal aan zijn lot overlaten. Ze sturen hem vanaf hun vakantieadres filmpjes waarin ze gekke dingen doen en hem toezingen. Dan ligt hij in een deuk, Mick...
11 februari, 2019 - /blog/2470/jullie-willen-allebei-de-leukste-ouder-zijn-zei-ze.html
Ik weet nog dat haar vader en ik - we lagen in bed met de nieuwe baby tussen ons in - de schoonheid van die oren bespraken. Nooit eerder hadden we zulke prachtig gevormde oorschelpen gezien. Daar zullen we het nu nog wel over eens zijn. De juf klapte in haar handen. De achtjarige legde haar schriften en potloden recht, en lachte naar het vriendinnetje naast haar. Nooit eerder hadden we zulke prachtig gevormde oorschelpen gezien. Daar zullen we het nu nog wel over eens ...
26 april, 2018 - /blog/2055/op-reis.html
Toevallig heb ik ons in datzelfde weekend opgegeven voor een open dag in de Van Mesdagkliniek, de zwaarst bewaakte TBS-kliniek van Nederland. Ik fiets geregeld langs deze ‘gevangenis’ en vraag me altijd af hoe het er binnen zal zijn. Van buiten is de kliniek net een middeleeuws fort dat dreigend en donker langs de weg tussen Groningen en Haren staat. Er pal naast bevindt zich het Joods monument ter nagedachtenis voor de Joodse slachtoffers van de tweede wereldoorlog. Het beeld grenst aan de...
5 juli, 2018 - /blog/2166/berichten-uit-de-biotoop-vogelen.html
Ik kan me voorstellen dat deze mensen genoeg hebben aan elkaar. Binnen De Biotoop vormen ze een aparte, nogal gesloten gemeenschap. Ze bewonen het alleroudste – en sfeervolste – gebouw uit 1950, de mysterieuze Vleugel E die niet vrij toegankelijk is voor de andere Biotoopbewoners. We dineren in de bijzonder mooie binnentuin waarin de nakomelingen van de stekelbaarsjes die er ooit werden bestudeerd nog in de betonnen kweekbakken rondzwemmen. Speciaal voor mij is er vegetarisch gekookt. I...
25 februari, 2019 - /blog/2494/ineens-komt-er-een-einde-aan-de-gezelligheid.html
De dertienjarige past hier alleen niet meer bij. Er is voor haar geen plaats. Dat weten we allebei meteen als we naar mijn bureau staan te kijken met het verlichte scherm erop, de opengeslagen boeken, het toetsenbord. De ergonomische stoel erachter. Op de vensterbank een foto van mij als klein meisje. “Leuk, hè?” roep ik uit. “Ik kan weer…” “Ja, je kunt weer een boek gaan schrijven.” De dertienjarige zucht. “Dat heb je al honderd keer ...