3 december, 2018 - /blog/2372/in-die-stilte-drong-de-verpletterende-werkelijkheid-tot-me-door-ik-sta-er-alleen-voor.html
Er kwam een kuchje van boven. Ik schoot recht overeind. Aha! dacht ik. Ik bén dus thuis! Aha! dacht ik weer. Aha, ik moet het alléén doen, zeker. Dát willen ze, zeker. Het is vanaf nu allemaal mijn verantwoordelijkheid, zeker. Alles. Het hele leven. Na deze twee inzichten werd het even stil in mijn hoofd. In die stilte drong de verpletterende werkelijkheid tot me door. Ik sta er alleen voor. Boven slapen mijn dochters. Hier woon ik. Als ik niet ge...
20 december, 2018 - /blog/2396/euthanasie.html
Jaren geleden sprak ik hier met mijn eerste liefde over. Ze is inmiddels anesthesist én kritisch tegenover dit onnodig rekken van levens. Haast op het ziekelijke af, gaf ze haar eigen levenskwaliteit constant cijfers. Wellicht was het beroepsdeformatie en hoorde het bij de numerieke, wiskundige kijk op het leven van een anesthesist. Ze zei: ‘Soms loop ik door de gang en dan gaat mijn pieper en dan is mijn leven maar een drie waard. Want ik loop dan naar een bejaarde toe en hou hem of ha...
7 januari, 2019 - /blog/2408/mijn-dochters-zijn-veerkrachtig-maar-ik-wil-ze-ook-leren-dat-ze-niet-altijd-sterk-hoeven-zijn.html
Op de een of andere manier heb ik steeds dit beeld voor ogen gehad toen ik in augustus aan de verbouwing begon. Op onze tafel brandt een kaarsje, daarnaast ligt het Franse schoolboek dat de vader gisteravond in allerijl na is komen brengen. De Playmobil van de achtjarige staat als een stilleven opgesteld op de vloer. ‘De waanzinnige boomhut’ ligt er opengeslagen naast. Er is hier - terwijl ik aan het koken was - gespeeld, gedanst en gelezen. Dit is gel...
16 mei, 2019 - /blog/2626/tuymans.html
Aanvankelijk vond ik Tuymans en zijn werk onuitstaanbaar irritant. Hij veracht Vincent van Gogh en Francis Bacon: merkwaardig. Maar ik las het boek in een ruk uit. Hij verbaasde me keer op keer in positieve zin. Komt na ergernis een vorm van diepere liefde? Wellicht. Ik bleek niet de enige die hem een kwal vond. De interviewer, Danny Ilegems, vroeg naar zijn dodelijk serieuze aard. 'Ja, ja, dat moet ook.’ Ilegems vroeg: ‘Ironie, scherts en zelfrelativering zijn u volkomen vreemd?...
1 juli, 2019 - /blog/2706/je-bent-de-allerliefste-mama-fluisterde-ze-dat-dit-nou-net-op-deze-dag-moet-gebeuren.html
“Mama, gaat het wel?” vroeg ze. Ik moest bijna huilen van dat stemmetje. “Ja”, zei ik. “Ga maar weer naar bed, liefje. Ik kom zo naast je liggen.” Toen nam de vomitus opnieuw bezit van me. De stoffen die niet in mijn lichaam thuishoorden, werden met grote kracht naar buiten gebracht. “Maar jij bent járig”, hoorde ik mijn meisje zeggen. “Ligt er soms iets zwaar op je maag?”, riep mijn moeder vanuit de slaapkamer van...
26 februari, 2018 - /blog/1940/ik-schijn-een-verwrongen-idee-te-hebben-van-het-begrip-aardigheid.html
Ik vertelde dat een boek een boek is en dat ik een bepaalde kant van mijzelf ingezet heb tijdens het schrijven. Het kan zijn dat ik hem bij tijd en wijle van de trap had willen gooien, maar daar handelt de roman niet over. “Ik vond het helemáál geen aardige man!” zei de interviewster weer. “Dat zegt mijn therapeute nu ook steeds”, zei ik. “Ik schijn een verwrongen idee te hebben van het begrip aardigheid.” “Je bent nu toch hoop ik wel écht over hem heen, hè?” ...
30 april, 2018 - /blog/2060/hoe-een-ongeluk-verbindt.html
“Hee schatje!” riep ik, “ben je thuis? Je zusje ligt al in het water, hoor!” Mijn telefoon ging. Een mannenstem. “Schrik niet. Je dochter heeft een ongeluk gehad.” “Wat is er dan?” De man vertelde dat ze was aangereden. En waar het gebeurd was. Dat de politie gearriveerd was. Dat de ambulance eraan kwam. Ergens in zijn verhaal onderbrak ik hem en vroeg of ik haar mocht spreken. “Dat gaat nu even niet”, zei hij, “ze is nog niet aanspreekbaar. Ze mag ook ...
25 juni, 2018 - /blog/2146/hier-spreekt-tot-u-een-officieel-alleenstaande-vrouw-griezelig-he.html
Het is hier allemaal anders. Hier doen ze naar verluidt aan ‘speeddaten’. Maar vooralsnog ben ik op zoek naar heel andere mannetjes. Ik weet nog niet hoe het er hier verder aan toegaat. Wat ik wel weet, is dat ik de oude gezinsstructuur nu voor de wet achter me heb gelaten. We zijn twee huishoudens. Het woordje ‘we’ past hier niet. Voor de papierrompslomp die komt kijken bij het aanvragen van een hypotheek had ik een inschrijving van de burgerlijke stand nodig, en zo kwam ik t...
30 augustus, 2018 - /blog/2228/maatschappelijke-stage.html
Er zijn wat dingen veranderd het afgelopen jaar, maar het overmatige introspectief is nog steeds iets dat me gevaarlijk lijkt. Want als je niet om je heen kijkt, wat zie je dan nog? Ik nam me voor om ieder jaar een project van een week te ondernemen onder de noemer van een ‘maatschappelijke stage.’ Deze zomer wilde ik graag naar een ziekenhuis. Een maand geleden was ik daarom op weg naar een afspraak met de PR-medewerkster van het Slingeland Ziekenhuis in Doetinchem. In ...
27 augustus, 2020 - /blog/3149/boa.html
Vroeger was ik schoonmaker en kwam ik bij mensen thuis. Mijn relatieve armoede verdween gestaag en ik stopte met werken, maar één vrouw ben ik tot haar euthanasie wekelijks blijven zien. Ze vertelde over haar leven. In Aruba woonde ze bijvoorbeeld tussen de plaatselijke bevolking en de kakkerlakken, op een vrachtschip voer ze eens gratis mee naar Amerika, en later reisde ze door de Balkan, leerde ze Servisch, begon ze met volksdansen en nam ze soms zigeuners in huis. De eerste kee...