Zoeken
Pop en literatuur (47): Bright Eyes & Milan Kundera

5 februari, 2019 - /blog/2461/pop-en-literatuur-47-bright-eyes-milan-kundera.html

    Bright Eyes is de naam waaronder wonderkind Conor Oberst in de jaren 90 van de vorige eeuw (en de eerste jaren van deze) furore maakte. Op twaalfjarige leeftijd nam hij al in eigen beheer een cd op en begon op die manier zijn eigen platenlabel. Hij maakte deel uit van veel verschillende bands (Commander Venus, The Faint, Park Ave, Desaparecidos), maar brak vooral door met Bright Eyes, een band waarvan hijzelf eigenlijk het enige permanente lid was. Vooral Lifted...


Zon, zee en Southern Gothic

7 juli, 2017 - /blog/1444/zon-zee-en-southern-gothic.html

Flannery O'Connor – De Geweldenaars (The Violent Bear It Away) De koningin van het genre wist als geen ander de zwaktes en perversies van mensen bloot te leggen, maar koppelde het wel aan het mededogen dat je van een overtuigd katholiek schrijfster mag verwachten. Net als in haar eerste roman, Wijs Bloed, speelt in De Geweldenaars religieus fanatisme een centrale rol. De buiten de samenleving opgegroeide wees Francis Marion Tarwaters wordt door zijn stervende oom met een missie op...


Dat sms'je had hetzelfde effect op me als het blauwe kruisje op de zwangerschapstest

28 mei, 2018 - /blog/2105/dat-sms-je-had-hetzelfde-effect-op-me-als-het-blauwe-kruisje-op-de-zwangerschapstest.html

Ik zal even vertellen wanneer ik het smsje precies kreeg. Het was anderhalve dag geleden. Een zwoele doordeweekse avond. We vierden de verjaardag van de dertienjarige met een gourmet in de achtertuin. Vader, moeder, zusje en de beste vriendin van de jarige. We waren al halverwege de maaltijd. Het was heel gezellig. Iedereen rommelde met een eigen pannetje. Ex en ik dronken een glaasje champagne op het feit dat we dertien jaar geleden voor het eerst ouders waren geworden. We dronken op de g...


Oekraïne, Brexit, Trump: de elite leert het ook nooit

14 november, 2016 - /blog/908/oekraine-brexit-trump-de-elite-leert-het-ook-nooit.html

Het werd woensdag 9 november 2016 en opeens was Donald Trump het nieuwe, smakeloze boegbeeld van de westerse samenleving. De schok die we in de (sociale) media zagen was zo gigantisch, dat je je afvroeg waar die zestig miljoen Trump-stemmers in ’s hemelsnaam vandaan waren gekomen — een treurig bewijs van het afnemende bestaansrecht van de commerciële spreekbuizen en de normalisering van ons digitale bubbelbestaan. Ook ik was verbaasd: hoe hadden zo velen hun steun kunnen uitspreken voor ie...


Na Kenia

22 januari, 2018 - /blog/1877/na-kenia.html

In het begin verwachtte ik 'de andere vrouw' overal tegen te komen - in de supermarkt, op het schoolplein - maar nooit had ik kunnen bevroeden dat ze al die tijd al op mijn werk rondliep. Toen ik nog niet eens van haar bestaan wist, bespiedde zij mij waarschijnlijk al op borrels, kwam ze mij tegen in de wandelgangen, hoorde ze in de kantine andere studenten praten over mijn lessen. Al die tijd wist ze dingen van mij die niemand anders wist. Ze moet gezien hebben hoe ik soms in de pauze sne...


Hulp

29 januari, 2020 - /blog/2918/hulp.html

  Ik heb nog met niemand gepraat over de man die zich op zaterdagavond in de metro tegen me aandrukte. Hij viel/plofte/zakte pal naast mij neer. Terwijl er plek genoeg was. Zodra de metro begon te rijden, leunde zijn lichaam zwaar tegen het mijne. Steeds zwaarder. Alsof we lovers waren. Hij zei iets. Ik schoof zover mogelijk naar het hoekje waarin ik al zat. Opstaan en ergens anders gaan zitten, wilde ik niet. De kletsende dames tegenover ons hadden hun gesprek, zodra ze de man za...


Ik ben hun onbetrouwbare moeder, de vrouw die toch haar biezen pakte

19 november, 2018 - /blog/2351/ik-ben-hun-onbetrouwbare-moeder-de-vrouw-die-toch-haar-biezen-pakte.html

Beeld: 'Divorce Child', een werk van de Iraanse artiest  Javad Alizadeh.   Als ik - na een paar dagen afwezigheid - weer binnenkom om voor ze te gaan koken, zitten ze daar, achter twee schermpjes, onder twee fleece-dekentjes, op hun vlot.   “Hallo!” roep ik. “Hier is mama weer, lieverdjes!” Ik leg mijn boodschappen op het aanrecht. Ze geven geen sjoege. Ik heb mijn dochters verlaten. Ik slaap nu in een ander huis dan zij. Ook heb ik zomaa...


Pop en literatuur (71): The Doors en Aldous Huxley

3 september, 2019 - /blog/2761/pop-en-literatuur-71-the-doors-en-aldous-huxley.html

  ‘There are things known and things unknown and in between are The Doors’ zou Jim Morrison gezegd hebben, als verklaring voor de naam van de band waarvan hij de voorman was. Anderen schrijven het citaat toe aan de dichter William Blake en weer anderen voeren Aldous Huxley op als bron. Hoe zit het nu echt? De waarheid is: we weten het niet, maar naar alle waarschijnlijkheid hebben ze het geen van drieën gezegd. De oneliner lijkt afkomstig van Ray Manzarek, de toets...


Onkruid

1 september, 2019 - /blog/2759/onkruid.html

  Op mijn twintigste betrok ik een benedenwoning in Rotterdam en erfde een cottage-tuin vol bloemen van mijn bejaarde voorganger. Ik beloofde de rouwende familie dat ik me zou ontfermen over de lusthof van hun vader. Ik kocht een tweedehands tuinboek en verdiepte me in alle soorten die ineens aan mijn zorg waren toevertrouwd. Ik leerde mesten, opbinden en wieden en snoeide rozen, lavatera’s en vlinderstruiken in de juiste periode. De oude man had nagedacht over zijn ontwerp, ik...


#unteilbar

15 oktober, 2018 - /blog/2305/unteilbar.html

In 2010 publiceerde de inmiddels overleden schrijver en diplomaat Stéphane Hessel zijn essay Neem het niet! waarin hij zijn medemens verontwaardiging toewenste. ‘Als u verontwaardigd bent over iets, […] dan wordt u strijdvaardig, sterk en geëngageerd.’ Hessel werd in 1917 in Berlijn geboren, maar vluchtte al voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog naar Parijs waar hij de Franse nationaliteit kreeg. Hij overleefde Buchenwald en zette zich zijn leven lang in voor mensenrechten.&nb...


« 1 ... 27 28 29 ... 63 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: