23 augustus, 2018 - /blog/2218/jonah-falke-bij-nooit-meer-slapen-3-jungle.html
In het artikel noemde ik het volkse café als verhelderend middel om erachter te komen dat progressieve waarden niet voor iedereen belangrijk zijn. Bijvoorbeeld de opwarming van de aarde of het genderneutrale toilet. Naast de kroeg is er het klooster om de hoogopgeleide bubbel te doorbreken. Men is vaak zo heilig overtuigd van hun atheïsme, dat dit haast weer een religie lijkt. Deze zomer zal ik daarom een paar dagen het klooster ingaan, om meer over religie te leren, en zo de eenkennighe...
24 augustus, 2018 - /blog/2219/jonah-falke-bij-nooit-meer-slapen-4-evolutie.html
Mijn eigen oma heeft zich overigens niet aan dit principe gehouden. Het was net na de oorlog. Ze werd zwanger, het was een klein ongeluk. Ze trouwde mijn opa te laat. Ze werd verstoten door haar familie. Het kwam nooit meer goed. Los van wat families willen: het is een bijzonderheid dat deze bruid en bruidegom elkaar wisten te vinden tussen de weilanden. Vandaag stond er in De Gelderlander namelijk een stuk over het tekort aan jonge vrouwen in de Achterhoek. Twente lijkt me een vergelijk...
28 augustus, 2018 - /blog/2222/pop-en-literatuur-26-laurie-anderson-en-william-shakespeare.html
Dit experimentele nummer uit 1984 van Laurie Anderson ligt niet gemakkelijk in het gehoor en vergt eigenlijk meer dan één luisterbeurt. Gesproken, deels gefluisterde tekst, eerder parlando dan zang, tegen een achtergrond van merkwaardige vervormde geluiden, die herhaald worden, wegsterven en weer terugkeren. Het luisteren is een vervreemdende ervaring. De titel doet in eerste instantie denken aan het boek uit 1908 van Henry De Vere Stacpoole , dat meerdere malen verfilmd werd. V...
29 augustus, 2018 - /blog/2226/ivo-victoria-bij-vpro-s-nooit-meer-slapen-het-verhaal-van-de-drugsmaagd.html
Het begon op een kerstfeest ten kantore van de platenmaatschappij waar ik aan het eind van de vorige eeuw werkte. Lopend buffet, drank in overvloed, swingende dansvloer, de zaken gingen goed. De volgende maandag zei ik nietsvermoedend bij de koffieautomaat: ‘Zo, wat was iedereen afgelopen vrijdag vrolijk zeg.’ Waarop ik door alle aanwezigen keihard uitgelachen werd. Jaren gingen voorbij. Vele feesten volgden. Mensen wenkten elkaar met slinkse blikken om samen naar het toilet te verdwij...
29 augustus, 2018 - /blog/2227/samuel-sleept-ons-mee-in-zijn-ritme-van-elke-dag-hetzelfde.html
Een lief Duits meisje van 7 jaar vraagt naar Samuel, in de eetzaal van het hotel in Spanje. Hoe geven we hem eten? Kan hij praten? Lopen? Ze zegt dat ze nog nooit een gehandicapt kind heeft gezien in haar omgeving, althans, niet dat ze weet. Ze kent er niet een. Ze is gefascineerd door Samuel. Soms blijft ze van een afstandje naar hem kijken. Ze had één vriendinnetje in Duitsland, maar dat is geëmigreerd naar Griekenland. Toen heeft ze drie dagen gehuild. De vakantie bood mooie inzichte...
30 augustus, 2018 - /blog/2228/maatschappelijke-stage.html
Er zijn wat dingen veranderd het afgelopen jaar, maar het overmatige introspectief is nog steeds iets dat me gevaarlijk lijkt. Want als je niet om je heen kijkt, wat zie je dan nog? Ik nam me voor om ieder jaar een project van een week te ondernemen onder de noemer van een ‘maatschappelijke stage.’ Deze zomer wilde ik graag naar een ziekenhuis. Een maand geleden was ik daarom op weg naar een afspraak met de PR-medewerkster van het Slingeland Ziekenhuis in Doetinchem. In ...
30 augustus, 2018 - /blog/2229/ivo-victoria-bij-vpro-nooit-meer-slapen-servetten.html
Ik heb lasagne meegebracht. Die mag ik niet opwarmen, want de oven is kapot. Niéts in het appartement werkt nog. De koffiezet valt niet te vertrouwen. De douche doet raar. Het warm water heeft kuren. Om nog maar te zwijgen over de afstandsbediening van de televisie die werkelijk waar eens goed zou moeten worden nagekeken door zo iemand die, ja hoe zal ze het zeggen, echt álles van televisies en dat soort dingen af weet. Desalniettemin warm ik de lasagne op. Daarna dek ik de tafel. Mijn moeder...
31 augustus, 2018 - /blog/2231/ivo-victoria-bij-vpro-nooit-meer-slapen-lamento-voor-liefde-op-de-werkvloer.html
Vaarwel, slinkse blikken tussen computerschermen door. Vaarwel, onwennig verlangen en de manier waarop de geur van inkt bedwelmen kan, afhankelijk van welke vrouw of man het fotokopieerapparaat beroert. Eindeloos en zoet waren de minuten dat ik met een klein tinnen lepeltje in mijn lege koffiemok mocht roeren terwijl zij vertelde hoe haar weekend was geweest. Het is voorbij. Voorbij het voetje vrijen tijdens het wekelijkse afdelingsoverleg. Voorbij het spontaan wat langer blijven, voor de ...
4 september, 2018 - /blog/2233/pop-en-literatuur-27-erik-jan-harmens-en-abba.html
(Deze tekst werd uitgesproken bij de presentatie van Door het licht in De Roode Bioscoop, zaterdag 31 augustus) Deze zomer las ik The Underground Railroad van Colson Whitehead. In zijn dankwoord neemt Whitehead The Misfits, Prince, David Bowie en Sonic Youth op. Dat waren namelijk de artiesten van wie hij muziek draaide tijdens het schrijven van het boek. Hoeveel muziek is er gedraaid bij het schrijven van boeken? Ontelbare liefdesliedjes, ...
6 september, 2018 - /blog/2238/kurhaus.html
We stiefelden tussen het plastic verpakkingsmateriaal en ik vertelde dat mijn moeder al zo’n twintig jaar droomt dat ze in dit museum woont. Eens in de zoveel jaar keert die droom terug. Mijn geliefde zei: ‘Hier kun je mooi wonen.’ Later bestelden we schnitzels in een aangenaam truttig restaurant tegenover het museum. Mijn vriend zei: ‘Er zit niets anders op dan in Duitsland te gaan wonen, de mensen zijn hier tenminste vriendelijk. Dat brutale gedoe in Amsterdam.’ Ik be...