Zoeken
Mbulu Ngulu

15 februari, 2019 - /blog/2480/mbulu-ngulu.html

Ik heb lang in Oost gewoond en zag dit beeld, Mbulu Ngulu , dagelijks. Ik heb er nooit langs kunnen fietsen zonder er even naar te kijken. Daar op dat gekke kruispunt tussen de gracht, de troosteloze nieuwbouw, de verdwaalde molen en het tankstation, stond dat vrolijke ding. Het hield de boel bij elkaar door alles te overschitteren. Mbulu Ngulu  was iets uit een andere wereld. Het beeld deed me denken aan de Sjef van Oekel-strips – een samenwerking van Theo van den Booga...


Bij het overlijden van Wim Brands

5 april, 2016 - /blog/485/bij-het-overlijden-van-wim-brands.html

Net voor ik mijn eerste interview ging doen voor het toenmalige VPRO-programma 'De Avonden', griste hij mijn blaadje met uitgetypte vragen voor mijn neus weg. "Zet 'm op," zei hij met een glimlach. Daarna tetterde hij tijdens het gesprek vanaf de andere kant van het glas zoveel instructies mijn koptelefoon in, dat ik deze wel moést afzetten. We hebben een tijd lang samen een avond in de week  'De Avonden' gepresenteerd, eerst op 747 AM, daarna op Radio 6. Vooraf dronken we altijd een...


Ik heb geleefd #1. Manfred (51): 'Ik heb er geen moeite mee, laat Magere Hein maar komen'

14 november, 2018 - /blog/2343/ik-heb-geleefd-1-manfred-51-ik-heb-er-geen-moeite-mee-laat-magere-hein-maar-komen.html

  Voor de deur van het revalidatiecentrum zitten twee mannen in de zon: de een zonder benen, de ander met een ooglapje. De laatste rookt een sigaar in zijn rolstoel. "Manfred te Grotenhuis?" informeer ik bij de receptie. De vrouw wijst naar buiten. "Je liep net langs hem heen." Te Grotenhuis (51) knikt vergenoegd. "Ik zag het misgaan." Op internetfoto’s staat de universitair docent met een krijtje in zijn hand voor een schoolbord. Of hij zit op een racefiets. "Dat oog...


De magere moraliteit van Keizer en co.

3 mei, 2017 - /blog/1320/de-magere-moraliteit-van-keizer-en-co.html

De soap rond Henry Keizer volg ik deze week vanaf een Siciliaanse berg. De zon schijnt hier iedere dag, de pasta is goddelijk en het vertrouwen in overheidsgezag nihil; helaas tref ik alleen in dat laatste een overeenkomst met Nederland. Het cynisme over een eerlijke, doortastende behandeling van ‘Keizergate’ laat zien dat dit soort integriteitskwesties en de troebele procedure eromheen een patroon beginnen te vormen. De Keizer-affaire ontbloot namelijk twee ontwikkelingen die al la...


De steen en het spelletje

8 maart, 2018 - /blog/1967/de-steen-en-het-spelletje.html

Ik lag op de bank en liet op mijn telefoon een piepklein mannetje een vis vangen. Ik speel de afgelopen weken vaak een spelletje waarbij je op een onbewoond eiland een leefgemeenschap moest opbouwen. Als je nieuwe kinderen wilt, moet je de poppetjes op elkaar zetten, waarna ze elkaar een smakzoen geven en een hut binnen wandelen. Na een poosje komen ze dan beiden weer tevoorschijn. De man gaat vrolijk verder met bessen plukken. De vrouw zit opgescheept met een wit bundeltje baby in haar ar...


Nooit stoppen met stappen (1)

21 september, 2018 - /blog/2259/nooit-stoppen-met-stappen-1.html

Vaak kies ik voor hetzelfde parcours, ook al betekent dit een anderhalf uur vroeger vertrekken om toch te laat te komen op mijn bestemming. Hierbij mijn excuses aan iedereen die een bericht ontving met de boodschap ‘nog zeker een kwartier’. De reden voor mijn nutteloze omweg is vrijwel dezelfde als het argument dat de Australische auteur Helen Garner gaf in de rubriek 'Walking the City' van The Guardian toen ze zei dat niemand haar dagelijkse route als mooi of betekenisvol zou omschrijv...


Vosje, een kerstverhaal (Bodil de la Parra)

19 december, 2019 - /blog/2882/vosje-een-kerstverhaal-bodil-de-la-parra.html

  Het was 1989 en ik zat op de theaterschool in Amsterdam. Mijn geliefde, die ik net had leren kennen, was al klaar met de opleiding en beginnend acteur met een eigen theatergroep. Hij verkeerde in een spannende kring van mensen waarmee ik al maanden optrok. Het waren behalve acteurs ook muzikanten, belichters, kunstenaars en fotografen. De meesten waren een stuk ouder dan ik en woonden in echte huizen omdat ze al geld verdienden met hun kunst, iets wat voor mij nog ver weg leek. Op d...


Tokyo Expatwife #12: Taal

21 december, 2017 - /blog/1812/tokyo-expatwife-12-taal.html

Maar dat is nu dus afgelopen. Bij mijn laatste les kreeg ik een Fuyu-Gaki, een kaki, uit de streek waar zij vandaan kwam. Het stuk fruit was zo groot als een handbal, mierzoet en zijdezacht. De herfst is hét seizoen van de Fuyu-Gaki, tevens de nationale vrucht van Japan. Ik gaf haar een knijpflesje Karvan Cevitam-aanmaaklimonade. Ze leek er blij mee. Mijn Japans is echter nog steeds abominabel, en via een schoolmoeder leerde ik dat er vanuit mijn stadsdeel Shibuya ook cursussen worden geg...


Amateurtoneel

17 oktober, 2019 - /blog/2820/amateurtoneel.html

Al weken luister ik naar de muziek van Frank Sinatra. Iemand vertelde me eens dat met name vrouwen eindeloos naar dezelfde artiest luisteren. Het is nooit te laat om je vrouwelijke kanten te ontdekken. Hoe dan ook: ik zou er alles voor opgeven om te kunnen zingen als Sinatra, mijn huidige manier van leven verveelde me waarschijnlijk. Een paar dagen terug zag ik met mijn geliefde de film Joker. In de film zaten de nummers ‘That’s life’ en ‘Send in the clowns’ v...


De troost van de kunst (In memoriam Tom Ordelman)

14 oktober, 2016 - /blog/865/de-troost-van-de-kunst-in-memoriam-tom-ordelman.html

‘Ik wás wel ooit verschrikkelijk gelukkig, zelfs jaren aaneen, maar dat is alweer lang geleden en sindsdien heb ik maar weinig te lachen gehad. Ik moet het tegenwoordig echt hebben van “lucky moments”, maar zelfs die zijn zeldzaam en ze liggen ver uit elkaar in de tijd.’ (2014) In zijn gelukkige jaren liet Tom het breed hangen. Dure etentjes, veel kopen, veel te veel lekkere dingen bestellen, opvallende kleren. De mooie meneer spelen in kringen van literatuur, popmuziek en kunst. ...


« 1 ... 21 22 23 ... 26 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: