Zoeken
Ontmoeting

29 juli, 2020 - /blog/3129/ontmoeting.html

  Ik ging de kinderen van M ontmoeten. We kennen elkaar al anderhalf jaar, maar zijn kinderen zag ik nooit. Hij de mijne ook niet. Dat hoefde ook niet. Geen interventies in onze gezinnen. Tot het een dingetje werd. We begonnen gespleten levens te leiden. Het werd een beetje raar om elkaars kinderen, waar we toch het meest van onze tijd mee doorbrachten, nooit in levende lijve gezien te hebben. En waarom niet? Ik was speciaal met mijn katertje naar zijn stad afgereisd. Ter afleidi...


Intuïtie

28 oktober, 2020 - /blog/3193/intuitie.html

  Het liep tegen elven op zaterdagochtend. Begin jaren negentig. Mijn moeder was naar Gennep aan het fietsen om taartjes te kopen en mijn oma op te halen, en in de badkamer van mijn ouderlijk huis liet ik (mijn negentienjarige ik) me zakken in een gloeiendheet bad, gifgroen van de Badedas. Ik zal een toren van schuim gemaakt hebben, en aan mijn eerste echte liefde (waarmee ik nog een kwart eeuw samen zou blijven) hebben gedacht, terwijl ik de schuimtoren van links naar rechts lie...


Zolder

4 januari, 2017 - /blog/1000/zolder.html

Deze column is ook te beluisteren, ingesproken door Jonah Falke zelf. De vrouw vertelde ook dat ze een van de eerste columnisten van Nederland was geweest. Ze had in de jaren zestig wekelijks geschreven over het opvoeden van haar kinderen voor de Libelle . ‘In die tijd was een corrigerende tik verkopen aan een kind niks bijzonders,’ zei ze. ‘Maar mijn man ging te ver, hij heeft onze dochter een keer van de trap gegooid, dat heb ik nooit opgeschreven.’ Ik zweeg en kni...


Slaaf

13 juli, 2017 - /blog/1458/slaaf.html

Hij zei: ‘Ik heb je ex een uur geleden nog aan de telefoon gehad.’ ‘Wie?’ ‘Hoeveel smaken heb je?’  Niet veel inderdaad.  Ik vroeg hoe het  haar  verging, aangezien ze iedere aanzet tot contact altijd had gemeden.  Het ging niet al te goed, hij zei: ‘Net als ieder denkend mens weet ze het niet en is ze vrij depressief.’  Op het moment dat je het kunt benoemen neemt volgens mij de zwaarte van een mogelijke depressie af, maar ik kan ern...


We hebben toch geen man nodig, mama?

3 juni, 2019 - /blog/2654/we-hebben-toch-geen-man-nodig-mama.html

“Maar een beha is toch gewoon voor de steun?” zegt de veertienjarige. “In die tijd werd de beha nog beschouwd als vrouwenonderdrukking. De beha zou ons reduceren tot een seksobject,” zeg ik. “En dát willen we absoluut niet, hè?” Over mijn brillenglazen kijk ik ze aan. De meisjes schudden snel hun hoofd. Ik vertel over oma; de eerste - toentertijd misschien wel enige - vrouw in het dorp die fulltime werkte en kostwinner was. Over hun opa die e...


Normaal

16 oktober, 2017 - /blog/1638/normaal.html

  De afgelopen week had ik hevig verlangd naar een alziend oog, om eens van mijn gekleurde blik op de wereld verlost te zijn. Met dat alziende oog zou ik het plaatje eindelijk in z’n totaliteit kunnen aanschouwen. Dat zou enorm helpen. Hierna vertelde de twaalfjarige dat in haar klas drie kwart van de ouders waren gescheiden. In eerste instantie deed me dat goed. We horen erbij, dacht ik. Het zou ook vreemd zijn geweest als we nog wel bij elkaar waren. Welke leuke, vlotte ouder...


Hoe een ongeluk verbindt

30 april, 2018 - /blog/2060/hoe-een-ongeluk-verbindt.html

“Hee schatje!” riep ik, “ben je thuis? Je zusje ligt al in het water, hoor!” Mijn telefoon ging. Een mannenstem. “Schrik niet. Je dochter heeft een ongeluk gehad.” “Wat is er dan?” De man vertelde dat ze was aangereden. En waar het gebeurd was. Dat de politie gearriveerd was. Dat de ambulance eraan kwam. Ergens in zijn verhaal onderbrak ik hem en vroeg of ik haar mocht spreken. “Dat gaat nu even niet”, zei hij, “ze is nog niet aanspreekbaar. Ze mag ook ...


Winters barbecueën (Jeroen Blankert)

12 december, 2018 - /blog/2385/winters-barbecueen-jeroen-blankert.html

  In de winter barbecueën: natuurlijk, dat is logisch. Waarom zouden we ons door het klimaat laten ringeloren, zeker nu dat zelf, dat klimaat, ook maar lukraak wat doet? We kunnen wel bezig blijven! Zon, regen, vorst of sneeuw, wij eten buiten. Vroeger in Workum aten we altíjd buiten, zomer en winter. Dat was gezellig. Gewoon onder een dekentje, als het moest. Het was binnen trouwens net zo koud als buiten, want de enige kachel in huis was vaak stuk, en dan meestal in de winter.&nbs...


Ogen

15 maart, 2018 - /blog/1978/ogen.html

Een kale man met lang haar: zo omschreef ik mijn vader in de kleuterklas. Deze Griek had eenzelfde kapsel: slechts een mat. Duitsers hebben daar een prachtig woord voor: vokuhila - vorne kurz, hinten lang. De Griek koesterde iedere haar, mijn vader al lang niet meer. Wat hij nu koestert, laat zich raden. Het lijkt me niet erg als de idealen van je ouders steeds raadselachtiger worden. Volgens mij moet je ze die vrijheid gunnen, zoals ze dat bij hun kinderen, als het goed is, ook doen. De G...


Erkenning

2 juli, 2020 - /blog/3110/erkenning.html

  Om de enigszins abstracte band tussen Van Gogh en zijn geboortegrond te ontwaren las ik de brieven die hij vanuit het krankzinnigengesticht in Saint-Rémy schreef. De gekte interesseert mij het meest. Zoals velen ben ik een ramptoerist van de geschiedenis. Maar tussen de aanvallen door schrijft hij een stuk helderder dan sommige mensen die niet gediagnostiseerd zijn.  Toen Van Gogh eindelijk erkenning ontving zat hij in het krankzinnigengesticht. In een lovende recensie va...


« 1 ... 20 21 22 ... 96 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: