Zoeken
Nieuws 254 Blog 254
Pop en literatuur (79): Of Montreal en Edward Albee

12 november, 2019 - /blog/2847/pop-en-literatuur-79-of-montreal-en-edward-albee.html

  Dit briljant opgebouwde, onheilspellende en tegelijkertijd opzwepende nummer verdient alleen al vanwege de titel een plekje in deze reeks. Of Montreal is de band van Kevin Barnes, ‘de enige persoon in de muziekwereld met meer alter ego’s dan David Bowie’. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden is geen van de bandleden afkomstig uit Montreal. De naam verwijst naar een ex-vriendin van Barnes, die daar wel vandaan kwam. ‘The Past is a Grotesque Animal’ i...

Ode aan de Bijlmer

26 mei, 2017 - /blog/1367/ode-aan-de-bijlmer.html

MIJN BIJLMER Je loopt door lange, donkere gangen in sombere flats waar buren elkaar niet kennen en mensen elkaar niet groeten. Buiten een grauwe hemel, ijzige kou, snijdende wind. Junkies en daklozen zoeken beschutting in portieken en hallen, waar ze zilverpapiertjes, peuken, bierflesjes en urinestank achterlaten. Dat is waar de meeste Nederlanders vroeger aan dachten  als ze ‘de Bijlmer’ hoorden. Aan een getto vol zwarte, arme en gevaarlijke mensen. Dru...

Pop en literatuur (47): Bright Eyes & Milan Kundera

5 februari, 2019 - /blog/2461/pop-en-literatuur-47-bright-eyes-milan-kundera.html

    Bright Eyes is de naam waaronder wonderkind Conor Oberst in de jaren 90 van de vorige eeuw (en de eerste jaren van deze) furore maakte. Op twaalfjarige leeftijd nam hij al in eigen beheer een cd op en begon op die manier zijn eigen platenlabel. Hij maakte deel uit van veel verschillende bands (Commander Venus, The Faint, Park Ave, Desaparecidos), maar brak vooral door met Bright Eyes, een band waarvan hijzelf eigenlijk het enige permanente lid was. Vooral Lifted...

Jarig

26 juni, 2017 - /blog/1420/jarig.html

Ik droeg mijn nieuwe - atypische - knalblauwe broek, die ik had gekocht omdat die me zo deed denken aan een broek die ik 24 jaar geleden op een vlooienmarkt in Bologna kocht. De leeftijd dat broeken van vlooienmarkten prachtig staan, is inmiddels voorbij. Het gelukkige gevoel dat erbij hoort, bestaat nog gewoon. Ex was er al heel vroeg om het ontbijt te maken met de kinderen. Maar de meisjes sliepen nog en zo maakten we mijn verrassingsontbijt samen. Eindelijk was de tijd daar...

Tsjernobyl

26 januari, 2017 - /blog/1050/tsjernobyl.html

Zwijgend bekeken we de groen uitgeslagen betonnen wanden. Achter de doffe ramen ontdekten we schilderijen, beelden en decorstukken. We fietsten een rondje op het acht hectare grote terrein. Het insectarium en de hokken, volières, kassen en bassins verraadden een scala aan dier- en plantensoorten dat hier ooit geleefd moest hebben. Veel mensen zagen we niet. Van binnen deed het gebouw denken aan een afgetakeld ziekenhuis: brede gangen, blauwgrijs linoleum op de vloer, metalen wandkast...

Maté in tijden van corona. Hoe Argentinië omgaat met de pandemie (en hoe ik er weg probeer te komen)

25 maart, 2020 - /blog/2991/mate-in-tijden-van-corona-hoe-argentinie-omgaat-met-de-pandemie-en-hoe-ik-er-weg-probeer-te-komen.html

I. “Wil je het eens proberen?”           E. reikt ons zijn van kalebas gemaakte kopje aan, dat tot de rand is gevuld met maté. Als ik het aanneem, draait E. de dop open van de thermoskan waarmee hij de hele dag onder zijn oksel rondloopt. Hij giet wat heet water bij de droge bladeren in het kopje. Aarzelend kijk ik naar de bombilla die uit de groene drab steekt; het ijzeren rietje waarmee de maté wordt gedronken. Wie weet hoeveel lipp...

Zwijgen en voelen: een kerstverhaal

23 december, 2016 - /blog/990/zwijgen-en-voelen-een-kerstverhaal.html

Alle kerstbomen op jouwboom.be hadden een naam en waren al versierd met ballen en slingers en lichtjes, het enige wat je nog hoefde te doen was de pakjes eronder leggen. Als je zelfs dat nog te veel moeite vond kon je kiezen voor een boom die ‘Het mooiste meisje van de klas’ heette: in plaats van ballen hingen er cadeautjes aan, middels haakjes in de vorm van blozende jongens. Ik wees de ‘Mission: Impossible’ aan, een boom die zichzelf vijf seconden na Kerstmis ...

Minnaars

17 juli, 2017 - /blog/1466/minnaars.html

“Hoe kom je nou toch aan al die minnaars steeds?” vroeg ik. “Gewoon,” zei ze. “Bij de Bijenkorf.” “Bij de Bijenkorf?” Het kwam erop neer dat zij lunchte in het restaurant aldaar, en toen ze terugkwam van het toilet zat daar de minnaar op haar stoel. “Ik zou wel op je gezicht willen zitten,” zei ze. Dat vond hij lang geen gek idee. En zo was van het één het ander gekomen. “O tuurlijk.” Een andere v...

De film

20 maart, 2017 - /blog/1187/de-film.html

Steeds opnieuw zie ik hem glimmen terwijl hij over haar praat. “Maar wat doet ze dan?” “Niet veel soeps.” “Leuk.”       De blik in zijn ogen. Zijn hele houding. Ik herken alles in één oogopslag. En ben onmiddellijk terug in de tijd dat hij zo naar mij keek. Terug bij het moment dat wij elkaar voor het eerst zoenden. Dat zíj elkaar voor het eerst zoenden. Ik zie haarscherp voor me hoe hij naar haar kijkt. Zi...

No more candy

17 oktober, 2016 - /blog/871/no-more-candy.html

Doodzonde, vindt uitgeefster Sandy. De doodgewone blanke man kan zijn seksualiteit nu niet meer vrij uiten. En hij wordt al zo in een hoek gedrukt. Dat zegt Sandy Wenderhold in de Volkskrant : de vrouw wordt steeds dominanter, met haar eigen inkomen, en geeft de blanke man overal de schuld van. Misschien heb ik de hordes vrouwen gemist die scanderend door de straten zijn gegaan om Candy aan de schandpaal te nagelen, maar de link tussen haar teloorgang  en de emancipatie ontgaat m...

« 1 ... 19 20 21 ... 26 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: