20 maart, 2017 - /blog/1187/de-film.html
Steeds opnieuw zie ik hem glimmen terwijl hij over haar praat. “Maar wat doet ze dan?” “Niet veel soeps.” “Leuk.” De blik in zijn ogen. Zijn hele houding. Ik herken alles in één oogopslag. En ben onmiddellijk terug in de tijd dat hij zo naar mij keek. Terug bij het moment dat wij elkaar voor het eerst zoenden. Dat zíj elkaar voor het eerst zoenden. Ik zie haarscherp voor me hoe hij naar haar kijkt. Zi...
18 oktober, 2017 - /blog/1647/samuel-is-trommelaar-op-zijn-eigen-klankkast.html
'Jaja', roept Samuel enthousiast als papa zich op een dinsdagmiddag onverwacht meldt op kinderdagcentrum Rozemarijn. Aan mijn hand maakt hij het loopje van les- naar muzieklokaal. Overal liggen instrumenten, ritmisch uitgestald. De djembé, een Afrikaanse trommel, stokken, klankstaven, de bellenstok, een indianenfluit. Samuel kijkt beurtelings naar muziektherapeut Yvonne ten Brink en naar mij. Hij is eventjes van slag, want normaliter is papa hier niet bij. Gaat papa ook meedoen met tromgeroffe...
27 december, 2018 - /blog/2403/het-beste-van-2018-eindejaarslijstjes-van-al-het-andere-dan-boeken-volgens-lebowski-auteurs.html
Simon de Waal Top drie plekken voor leedvermaak in Amsterdam. 1: Terras Café Papeneiland, hoek Brouwersgracht /Prinsengracht Voorwaarde; het moet sneeuwen of ijzelen. De brug over de Prinsengracht is dan een onneembaar gladde berg, waar voetgangers, fietsers en auto’s zich tevergeefs tegenop worstelen. Zoek een plekje op het bankje van Papeneiland tussen de echte Jordanezen die daar speciaal gaan zitten, en voor iedereen een gulle bulderende lach hebben, vooral voo...
17 januari, 2017 - /blog/1027/we-hadden-nooit-gedacht-dat-hij-zelfstandig-zou-lopen.html
Zou hij ooit leren lopen, vroegen we ons af. Vooral in het kinderdagcentrum Rozemarijn oefenden ze veel naarmate de jaren vorderden, met antroposofisch geduld. Samuel steunde in een soort hoepel op wielen met een zitje. De halve kamer was thuis gevuld als hij in zijn metalen omhulsel balanceerde. Nee, thuis trainen bleek moeilijk. Daarna kreeg hij, bij wijze van spreken, een omgekeerde rollator, met handsteunen en een zitje achter zich. Hij droeg ook al spalken voor steun aan zijn kuiten, en...
24 oktober, 2018 - /blog/2318/uber-jeroen-blankert.html
* Eindelijk is het dan zover! We hoeven straks helemaal het huis niet meer uit en bovendien zullen de straten niet meer geteisterd worden door keihard rijdende brommers en fietsen met reusachtige koffers achterop die gevuld met pizza's en andere lekkernijen de burger omver rijden. Het zal niet lang meer duren voordat, kort nadat we een restaurant gebeld hebben om eten te bestellen, er een vrolijk gekleurde drone voor het raam verschijnt die met een computerstem roept dat het eten...
5 april, 2019 - /blog/2562/berichten-uit-de-biotoop-afsnijden.html
Het spannendste wat ik de afgelopen jaren vanuit mijn schrijfkast zag, was een wespennest vlak onder de dakrand. Een enkele keer landt er een Vlaamse gaai, een kauwenkoppeltje of lijster op de brandtrap die dan een nootje of slakkenhuis proberen stuk te slaan op een tree. Soms zie ik ver onder me een koerier of bezoeker de toegangstrap oplopen en meestal weer onverrichter zake terugkeren, want het kantoortje van de beheerder heeft beperkte openingstijden. Dat is het wel zo ongeveer. Voor grot...
6 februari, 2017 - /blog/1069/kleine-dingen-waar-ik-stiekem-blij-van-word.html
Dat we ons sowieso slecht aan ons eigen schema blijken te houden. Dat het eigenlijk beter met ons gaat als we elkaar door de week wél af en toe zien, dan als wij elkaar helemaal niet zien. Bij thuiskomst de auto voor onze deur zien staan met een achterbak vol hout voor in de kachel. Man die voor mij en hem een Indiase curry heeft gemaakt en voor de meisjes spaghetti bolognese. En dat hij als hij de curry serveert, zegt dat er eigenlijk nog verse koriander bij moet en gehakte ...
6 maart, 2017 - /blog/1152/spanningen.html
Mijlenver van huis leek ik, waar man en de meisjes lagen te slapen. Alleen ík hoefde me daar nu nog maar bij te voegen. Dan zou alles goed zijn. Op zondagavond kwam ik thuis. Uitgeput. Het viel me op dat man zijn hagelwitte blouse iets te ver open had geknoopt. Lente is in de lucht, dacht ik. En: thuis zijn doet hem goed. Het deed mij ook heel goed. We aten met z’n vieren. Ik ging in bad. We brachten de meisjes samen naar bed. “Mama, wil jij aan papa vragen of hij vannacht b...
20 juni, 2016 - /blog/643/barbecue-in-bordeaux.html
En verdomd, dat dééd deze wedstrijd! De precisie waarmee Lukaku twee miljoen stuurlui van wal trapte met die eerste treffer! Het lak aan hersencelvernietiging dat uit die kopbalgoal van Witsel sprak! De passeerbeweging waarmee Hazard de grensrechter het nakijken gaf en de coole afwerking van daar heb je ’m weer Lukaku! Romelu gaf de zuurgooiers lik op stuk en bewees dat negers zoveel meer zijn dan een stelletje apen. Het was, kortom, een prachtige match, maar ik had er wel honger van gekr...
29 augustus, 2018 - /blog/2227/samuel-sleept-ons-mee-in-zijn-ritme-van-elke-dag-hetzelfde.html
Een lief Duits meisje van 7 jaar vraagt naar Samuel, in de eetzaal van het hotel in Spanje. Hoe geven we hem eten? Kan hij praten? Lopen? Ze zegt dat ze nog nooit een gehandicapt kind heeft gezien in haar omgeving, althans, niet dat ze weet. Ze kent er niet een. Ze is gefascineerd door Samuel. Soms blijft ze van een afstandje naar hem kijken. Ze had één vriendinnetje in Duitsland, maar dat is geëmigreerd naar Griekenland. Toen heeft ze drie dagen gehuild. De vakantie bood mooie inzichte...