13 februari, 2019 - /blog/2475/sander-donkers-over-explicador-van-sander-pleij-en-waarom-pleij-de-nieuwe-reve-is.html
* 'Sander Pleij is een eigenwijze man. Hoe verschrikkelijk eigenwijs, dat weet je eigenlijk pas als je, zoals ik, samen met hem in de auto hebt gezeten in een middeleeuws Spaans dorpje, waar hij zich, hoewel we meteen bij binnenkomst in het dorp op het pleintje een ruime, comfortabele parkeerplaats zagen, tóch met ware doodsverachting in de nauwe straatjes stort, opvliegende kippen en bange bejaarden negerend, niet te nemen bochten toch nemend, om twee uur later, als...
29 augustus, 2018 - /blog/2227/samuel-sleept-ons-mee-in-zijn-ritme-van-elke-dag-hetzelfde.html
Een lief Duits meisje van 7 jaar vraagt naar Samuel, in de eetzaal van het hotel in Spanje. Hoe geven we hem eten? Kan hij praten? Lopen? Ze zegt dat ze nog nooit een gehandicapt kind heeft gezien in haar omgeving, althans, niet dat ze weet. Ze kent er niet een. Ze is gefascineerd door Samuel. Soms blijft ze van een afstandje naar hem kijken. Ze had één vriendinnetje in Duitsland, maar dat is geëmigreerd naar Griekenland. Toen heeft ze drie dagen gehuild. De vakantie bood mooie inzichte...
25 oktober, 2017 - /blog/1677/klaar-met-krimpende-vrouwen.html
Er is geen onderwerp dat de sfeer sneller verpest dan De Vrouwenzaak. De rollende ogen die zeggen 'Wat een onzin, ga in Pakistan kijken', tegenover de rode konen bij het pleidooi waarom het ook, ' juist! ', in Nederland van belang is. Laten we geen onvergelijkbare grootheden hanteren, maar ons concentreren op de feiten, in eigen land - trek daarna je conclusie. Het lijkt me een logisch en gezond uitgangspunt ernaar te streven dat de mensen die de helft van een samenleving vormen, vro...
25 oktober, 2019 - /blog/2827/werkbelevingsonderzoek.html
De Groot zat voor me. Hij stonk uit zijn muil, want hij had gisteren gezopen. Ik stonk ook uit mijn muil, want ik had de hele avond naast hem gezeten. We waren stil en interpreteerden de getallen. Dat is ons beroep. Hier in dit pand met uitzicht op de ArenA krijgen we getallen binnen. We kijken ernaar en schrijven op wat ze betekenen. Soms hebben we gelijk en soms ook niet. Maar dan geven we er een mooie draai aan, zodat we toch gelijk hebben. Liever was ik zanger, of gynaecoloog. Maar je kan n...
11 januari, 2020 - /blog/2900/anneke-brassinga-spreekt-arnon-grunberg-toe-over-zijn-nieuwe-roman-bezette-gebieden.html
Afgelopen zomer raakten Arnon en ik in gesprek, op de e-mail, over de liefde ging het, en over de vraag of fictie niet toch eigenlijk altijd in de werkelijkheid geworteld is - "de werkelijkheid die wij ongeacht onze verschillende levensgeschiedenissen en perspectieven met elkaar delen, en de verbeelding staat niet haaks op die werkelijkheid maar maakt er deel van uit, kleurt en beïnvloedt die werkelijkheid." Dat schreef Arnon mij en ik antwoordde hem, na voor het eerst een roman van Arnon te h...
5 november, 2020 - /blog/3199/coupe.html
‘Kom je naar het begin van het eind van de wereld kijken?’ vroeg een vriend. Het klonk verleidelijk. Al wist ik eigenlijk niet meteen waar hij op doelde. Er speelt wel meer. Hij voorzag dat Trump de uitslag niet zou kunnen verdragen: ‘Bereid je maar op het ergste voor.’ Dat leek me altijd bijzonder onverstandig en ik zei: ‘Dat doe jij toch ook niet. Zit jij met wekflessen en gepekeld vlees in een kelder te wachten?’ Van een man die de koude oorlog had mee gemaakt é...
24 januari, 2020 - /blog/2914/de-caravan-de-joodse-bejaarden-en-de-hoofdstukcijfers-arnon-grunberg-over-zijn-tour-du-bezette-gebieden.html
1) Lang ging mijn moeder elke zondag naar het Joodse bejaardentehuis Beth Shalom in Buitenveldert om een aantal bejaarden op te zoeken die ze goed kende. Ik meen vooral ook de moeder van de mevrouw die mij geprobeerd heeft Hebreeuws te leren, deze oudere dame zal ik hier even mevrouw K. noemen. Haar dochter, die mij betrekkelijk tevergeefs heeft geprobeerd Hebreeuws te leren en die in zekere zin model heeft gestaan voor een personage in mijn debuutroman Blauwe maandagen – het...
5 mei, 2017 - /blog/1323/kunstgeschiedenis-marte-hoogenboom.html
* Over de reling van de boot leunen twee jongens, hun smartphones hangen gevaarlijk losjes in hun hand boven de golven. Ik hou ze in de gaten in de hoek van mijn oog terwijl ik doe alsof ik iets probeer te lezen op mijn eigen telefoon. Een van de jongens moppert: zijn Magikarp is net ontsnapt. De jacht wordt opgegeven. Terwijl de jongens naar binnen verdwijnen, richt ik me op de mail die op mijn telefoon openstaat. Hij is een paar dagen geleden om halfdrie ’s nachts in mijn inbox versc...
19 april, 2020 - /blog/3040/eigen-huis-en-tuin-met-mick-en-roel-11.html
Dit is de elfde brief. Lees nummer tien hier . Mick, Je hoeft aan mij geen verantwoording af te leggen over de uitwassen van je crisis, hoor. Als jij de aandrang voelt om in een bloemetjesschort een weckpot peren op sap leeg te eten, terwijl Deepak Chopra je levenslessen influistert, moet je dat gewoon doen. Zwelg er lekker in. Alles is geoorloofd om geestelijk bij de les te blijven en je horizon te verbreden, zeker in deze tijd. Nou ja, niet alles natuurlijk, maar over dat ...
10 mei, 2017 - /blog/1333/fonckelende-intro-tim-foncke-van-bella-door-joost-vandecasteele.html
Met de deur en een groot stuk van de gevel Inleiding bij de presentatie van Bella , 9 mei @ The Joker in Antwerpen In tekst: Joost Vandecasteele, wie kent hem niet? Mijn buurvrouw Rita. ‘Buurvrouw Rita,’ vroeg ik haar laatst, ‘wie is of wat weet je over Joost Vandecasteele?’ Haar gezicht sprak boekdelen want door een fout in haar hersens denkt zij dat ze het oeuvre van Kristien Hemmerechts is, zodat ik van de paden die daar lagen wijselijk het hazenpad koos. I...