31 maart, 2016 - /blog/478/na-hallo-muur.html
De echte reden waarom ik de omslachtige route voor lief neem is dat midden in Assendelft een café is gevestigd waarvan de naam mij het water in de mond doet lopen. ‘Tapperij De Verwachting’ staat op de gevel. Even los van dat logo eronder van twee net volgeschonken bierpullen die met kracht tegen elkaar worden geklengd, maakt de naam veel in mij los. Met het woord ‘tapperij’ lijkt te worden aangegeven dat de barman binnen maar blijft schenken. Het uitnodigende ‘De Verwachting’ bete...
13 juni, 2016 - /blog/627/bericht-van-bempt.html
Dat is met de huidige commentatoren helaas anders. Er hoeft nog maar een speler met de buitenkant van zijn voet tegen de bal te trappen en je hoort: ‘Buitenkantje voet.’ Omdat ik dat zonder commentaar ook wel zie en omdat je de verkleinvorm alleen moet gebruiken als het echt nodig is, vroeg ik in een mail aan EK-commentator Peter ‘It’s hair, Jim’ Vandenbempt waarom hij en zijn collega’s tijdens een wedstrijd zoveel praten en waarom ze ‘buitenkantje voet’ zeggen. ‘Beste heer Fo...
28 november, 2017 - /blog/1766/prins-harry.html
Nou ja, verliefd, ik ken Meghan Markle natuurlijk helemaal niet. Van Dale definieert liefde als ‘warme gevoelens van genegenheid’ en genegenheid is ‘oprechte en warme belangstelling’, steeds komt in die definities het woord ‘warm’ terug en hoe graag ik ook zou willen, ik kan het contact tussen Meghan Markle en mijzelf met geen mogelijkheid warm noemen. Al zat ze vanochtend op de rand van mijn bed, overigens helemaal aangekleed, ze droeg onder andere een door haar weer hip gemaa...
13 december, 2017 - /blog/1799/morgen.html
Ik las wat in De Wereld Van Gisteren van Stefan Zweig. Onverwachts ontroerden zijn heldere formuleringen me. ‘Ten slotte organiseerden zelfs de arbeiders zich en veroverden zij een genormaliseerd loon en een ziekenfonds, dienstboden spaarden een oudedagsverzekering bij elkaar en betaalden van tevoren een uitvaartverzekering voor hun eigen begrafenis. Alleen wie zonder zorgen naar de toekomst kon kijken, kon tevreden van het heden genieten.’ De wereld die Zweig beschrijft, de tij...
27 december, 2017 - /blog/1828/de-lieve-vrede-is-helemaal-niet-lief.html
Ik weet niet wat ik zelf gedaan zou hebben. Misschien had ik ook mijn mond wel gehouden. Dat doen mensen. Heel wat ellende Wat ik wel weet is dat het mij heel wat ellende bespaard zou hebben als dit anderhalf jaar geleden al duidelijk was. Maar ook zou ik dan mijn boek nooit zo hebben kunnen schrijven. Het moest dus zo lopen. Vanaf nu zal ik proberen de dingen te zien zoals ze zijn. En er niets anders van maken. Ik wil nog iets zeggen tegen de lezers die a...
29 augustus, 2017 - /blog/1536/zundert.html
Bij gebrek aan toeristen - die het plaatsje normaal gesproken bevolken - moesten we zelf op zoek. Moeilijk was dat niet. We liepen naar de kerk en in de tuin vonden we het graf. Alle grafstenen waren scheef en verweerd, behalve één. Het pad naar dat graf was sleets. Ik zei tegen mijn metgezel: ‘Misschien was deze Vincent wel een betere schilder geweest.’ ‘Als Van Gogh niet naar Frankrijk was gegaan was...
24 oktober, 2017 - /blog/1664/sterven.html
Als kind kwam de mogelijke toekomstige dood van mijn oma soms ter sprake. Ik vond het toen inderdaad een ingewikkeld idee. Tegenwoordig lijkt haar einde erg dichtbij. Ze valt steeds vaker en bezeert zich dan. Haar eetlust en levenslust verdwijnen gestaag. Altijd als ik haar bezoek na een valpartij, zegt ze lachend: ‘Ik ben een gevallen vrouw.’ En ook: ‘Hier zit een laag-bij-de-gronds mens.’ Ik lach en knik dan...
9 maart, 2017 - /blog/1162/moord.html
Deze column is ook te beluisteren, ingesproken door Jonah Falke zelf. Ik vroeg: ‘Wanneer heb je hier voor het laatst gestofzuigd?’ ‘Gister,’ zei ze. ‘Waar die stofvlokken vandaan komen weet ik ook niet.’ De stompzinnige geliefden hebben genoeg aan elkaar. Altijd en overal. Het is meestal niet te harden om anderen zo blij met elkaar te zien. Als je jezelf zo gedraagt sta je daar niet bij stil. Maar in een recensie in ...
20 februari, 2020 - /blog/2945/femicide.html
‘Ik ga je helemaal dood maken,’ schreeuwde een man middenin de nacht door de lege winkelstraat onder mijn appartement. Het was geen droom, ik ontwaakte er juist uit een. Een vrouw gilde, vermoedelijk voor haar leven. Omstanders waren er niet of zwegen uit angst voor zichzelf. Ook ik stond niet op om te gaan kijken. In die winkelstraat worden er wel vaker verwensingen geroepen door het uitgaanspubliek dat huiswaarts keert. Ineens was het geschreeuw voorbij. Misschien had de woede plaatsge...
18 juni, 2020 - /blog/3098/wandelaar.html
‘s Avonds komt er met kordate stappen een man naar de tuin lopen. Ik schrik van zijn doelgerichtheid, meen een landloper uit een vervlogen tijd te zien: een hoed, een baard en een rugzak. Op het kerkhofje dat grens aan deze tuin, in Zundert, ligt het dood geboren broertje van Vincent van Gogh. Deze man zou een verdwaalde of vergrijsde nazaat van de schilder kunnen zijn, iemand die net als de schilder bepakt door het landschap loopt en uiteindelijk de gekte, eenzaamheid en dood tegemoet tre...