29 augustus, 2018 - /blog/2226/ivo-victoria-bij-vpro-s-nooit-meer-slapen-het-verhaal-van-de-drugsmaagd.html
Het begon op een kerstfeest ten kantore van de platenmaatschappij waar ik aan het eind van de vorige eeuw werkte. Lopend buffet, drank in overvloed, swingende dansvloer, de zaken gingen goed. De volgende maandag zei ik nietsvermoedend bij de koffieautomaat: ‘Zo, wat was iedereen afgelopen vrijdag vrolijk zeg.’ Waarop ik door alle aanwezigen keihard uitgelachen werd. Jaren gingen voorbij. Vele feesten volgden. Mensen wenkten elkaar met slinkse blikken om samen naar het toilet te verdwij...
4 april, 2018 - /blog/2019/autismeweek-special-erik-jan-harmens.html
Fragment Pauwl 1 Als ik me aan iemand voorstel zeg ik niet dat ik autisme heb, net als iemand met chronische rugklachten bij het handen schudden ook niet over zijn rug begint (tenzij hij helemaal voorovergebogen staat, dan is een verklaring wel handig). Maar als er na de eerste beleefdheden aanleiding toe is, bijvoorbeeld een deur slaat heel hard dicht en ik krimp ineen (de meeste mensen met autisme zijn, omdat onze hersenen anders werken, nogal gevoelig voor harde geluiden ...
10 januari, 2020 - /blog/2899/arnon-grunberg-er-zit-iets-schandaligs-in-de-menselijke-liefde.html
Deze keynote verscheen eerder in Het Parool . Een van de mooiste en indringendste beelden van wat een schandaal is en wat het doet met de geschandaliseerde én het publiek komt uit de film Dangerous Liaisons (1988) van Stephen Frears, gebaseerd op de brievenroman Les liaisons dangereuses van Choderlos de Laclos uit 1782. In de laatste scène van de film komt de markiezin van Merteuil, gespeeld door Glenn Close, de opera binnen. Het orkest stopt met inspelen, het ...
16 oktober, 2019 - /blog/2818/this-is-not-what-tourists-want-to-see-anneleen-van-offel.html
‘No no no no no no no’, zegt de vrouw achter de balie. ‘This is the real Belgrado’. Ze schuift de kaart die ze op de toeristische dienst uitdelen nog een paar centimeter naar mijn kant, tikt met haar roodgelakte nagel op het vereenvoudigde stadsplan waarop historische gebouwen als blokkendozen zijn uitvergroot en elke buurt een ander kleurtje heeft gekregen (rood, blauw, groen). Het lijkt de kaart van een pretpark, de populairste attracties springen eruit. Maar...
15 juli, 2017 - /blog/1464/opmerkelijke-eenvoud.html
Dat argument ga ik voortaan ook gebruiken als ik praat over collega-schrijvers die meer boeken verkopen dan ik: 'Hun oplages zijn enorm, maar ik kan er prima naast opereren.' Of over mijn ex die ten huwelijk is gevraagd door haar grote vakantieliefde: 'Ze maken echt een heel gelukkige indruk samen, maar ik kan er prima naast opereren.' Ik heb Jan Zeeman, de oprichter van de blauwgele textielketen, eens geïnterviewd voor een boek dat ik met vrienden maakte over de plaats waar we opgro...
1 oktober, 2019 - /blog/2789/man-in-nood-willem.html
Het nummer past bij de stemming van het hoofdpersonage in In de buik van de wolf en de titel 'Man in nood' is ook een titel in het boek van James geworden. Hieronder het nummer en de songtekst zodat we ons weer even kunnen wanen in het Paleis van de Weemoed. Nog meer nagenieten van deze avond? Bekijk dan nog even de foto's - een sfeerimpressie. Man in Nood - Willem [Verse 1] M'n eigen huis verlaten Slaap bij ...
4 januari, 2017 - /blog/1000/zolder.html
Deze column is ook te beluisteren, ingesproken door Jonah Falke zelf. De vrouw vertelde ook dat ze een van de eerste columnisten van Nederland was geweest. Ze had in de jaren zestig wekelijks geschreven over het opvoeden van haar kinderen voor de Libelle . ‘In die tijd was een corrigerende tik verkopen aan een kind niks bijzonders,’ zei ze. ‘Maar mijn man ging te ver, hij heeft onze dochter een keer van de trap gegooid, dat heb ik nooit opgeschreven.’ Ik zweeg en kni...
6 mei, 2016 - /blog/546/moedervlekken-dagboek-4.html
Ik ga alleen niet meer in een boekhandel achter een tafeltje zitten. Ooit heb ik tegen mijn ex gezegd: ‘Er zijn grenzen aan mijn masochisme.’ Elke uitgever echter probeert de grenzen van zijn auteurs weer op te rekken, in naam van de promotie of van welke afgod dan ook. Woensdagmiddag moest ik vijfhonderd boeken signeren. Boekhandels bestellen tegenwoordig gesigneerde exemplaren, de schrijver hoeft dan niet meer langs te komen. Efficiency heet dat geloof ik, al kan ik me niet aan de ind...
29 maart, 2020 - /blog/2999/ik-heb-geleefd-57-coby-is-al-5-jaar-ongeneeslijk-ziek-mijn-leven-met-kanker-is-echt-geen-kommer-en-kwel.html
Door de coronacrisis gelden strikte regels in de uitvaartbranche: niet meer dan dertig mensen bij een laatste afscheid, geen koffie en cake achteraf. 'Heel jammer', zegt Coby via de telefoon. 'Ik had een borrel in gedachten.' Die borrel staat zelfs al vermeld op de rouwkaart die ze heeft laten ontwerpen. Graag ziet ze haar vrienden, collega’s en familie een postume toost uitbrengen op haar leven. Overlijdenskaart De uitnodiging voor haar uitvaart ligt bijna een jaar in de...
10 april, 2018 - /blog/2027/pop-en-literatuur-6-joy-division-en-j-g-ballard.html
Toen zanger Ian Curtis in 1980 een einde aan zijn leven maakte, moest het tweede album van Joy Division nog verschijnen. Na het bescheiden succes van Unknown Pleasures, een album dat nog zwarter is dan de hoes al doet vermoeden, bleek de band doorgegaan op de ingeslagen weg: sombere post-punk met een vleugje gothiek. Holle drums, nerveuze basloopjes en gitaren die klinken als nagels die over een grafsteen schrapen. En natuurlijk de zwartmarmeren stem van Curtis, die duistere landscha...