24 juli, 2019 - /blog/2736/slootgerelateerd-jeroen-blankert.html
In Friesland zijn veel sloten . Het staat er om bekend. Hier een weiland, daar een sloot. En ook wegen worden er door geflankeerd. Ze zijn overal, die sloten. Toevallig zijn wij er op dit moment, daar in Friesland. We reden zwetend over die krankzinnig smalle afsluitdijk maar de sloten boezemen ons geen angst in. We zijn er aan gewend. We woonden heel lang in Friesland. Nou ja, lang. Ondertussen is het kort. Eerst was het ons hele leven en nu slechts een derde daarvan. Is het daardo...
17 juli, 2019 - /blog/2727/zomervakantie-jeroen-blankert.html
De zomervakantie is in aantocht. Maar hoe gezond is een vakantie eigenlijk? Twee deskundigen geven antwoord. * Potverdorie, dat is ons ook wat moois. We wilden net op vakantie gaan, gewoon, voor de lol en om eens wat van de wereld te zien. Het eigen postcodegebied vinden we ook heel mooi hoor en daar zijn nog allerlei dingen te ontdekken en te zien, hoewel het nu de vraag is of die wel gezond zijn, zonder vakantie. Maar nu moeten we op vakantie om 'onze gezondheid een boost te g...
30 mei, 2016 - /blog/595/verhaalfragment-zoals-niet-voorgelezen-tijdens-lebowski-live.html
Kanker komt voor in verschillende gedaanten, bijvoorbeeld de gedaante van een vrouw die Rita heet en in haar achtertuin haar maandverband uitwringt. Ik woon op het Vlaamse platteland en daar heb je nog vrouwen die hun maandverband uitwringen. Dit verhaal speelt zich evenwel in Nederland af. Ik heb van de Nederlandse gierigheid nog maar weinig ondervonden, maar ik ga er voor het gemak van uit dat daar ook maandverbanden uitgewrongen worden. Hieronder het fragment dat ik in De Nieuwe Boekhandel...
23 maart, 2018 - /blog/2000/kleuren-zijn-ze-kwijt-alles-draait-om-dat-ene.html
Kleuren zijn ze kwijt de personen rennen over het plafond heen, en weer terug grijs en zwart rekken ze racen mee met de auto’s voor ons huis ze trekken de meubels langs de muren tot kauwgomslierten lang en donker, soms hel verlicht ergens in de diepte rinkelt een telefoon eindeloos lang, telkens opnieuw mijn ogen willen zien maar vallen steeds dicht mijn oren moeten horen voelen zich verplicht Alles draait om dat ene waar omheen ik be...
15 december, 2017 - /blog/1802/vandaag-tathmandu.html
Vandaag staan alle tuinstoelen op het terras een overhemd met korte mouwen palmbomen, azuurblauwe golven en roze ondergaande zonnetjes haar vader zit buiten, gebruind ‘Tripoli, Tunis, Teheran,’ mijn vriendin zoekt oogcontact ‘Tokio,’ hij blijft voor zich uit staren ‘Taipei, Tbilisi, Timboektoe,’ gaat zij verder dan opeens, tegelijk, ze zien elkaar: ‘Tegucigalpa!’ ‘Tathmandu,’ mijn vriendin ondeugend ‘Tarimaribo,â...
22 juni, 2020 - /blog/3101/digitaal-fotokatern-het-verbrande-huis-familiefoto-s-van-bodil-de-la-parra.html
Het 'verbrande huis', ofwel Drogisterij RL de la Parra aan de Zwartenhovenbrugstraat 140, Paramaribo. Op het balkon van het familiehuis staan Bodils tante Gus, tante Jenna, nichtje Maisa en vader Pim (1996). Bodil met haar tante Gus en tante Pop in Drogisterij RL de la Parra (1992). Het apothekersdiploma van Maurits Julius de la Parra (de overgrootvader van Bodil). Bodils vader Pim en zijn broer Henk, in de...
11 maart, 2020 - /blog/2965/voorbeeld.html
We rijden ’s avonds naar de middelbare school van onze dochter. Mijn ex was me thuis op komen halen om naar het mentorgesprek te gaan. We zitten naast elkaar. De regen klettert op de voorruit. We zijn drie jaar uit elkaar. Twee jaar officieel. Het voelt inmiddels niet per se ontzettend vertrouwd meer om naast hem op de bijrijdersstoel te zitten. Ook niet speciaal niét vertrouwd. Dit valt mij alleen maar op omdat ik nog heel lang het gevoel heb gehad dat alles, zodra ik naast hem zat, weer ...
1 juli, 2020 - /blog/3109/vier-keti-koti-met-de-mooiste-romans-over-suriname.html
Het verbrande huis - Bodil de la Parra Sinds haar vroegste jeugd bezoekt Bodil de la Parra elke zomer Paramaribo, de stad waar haar vader Pim opgroeide. Ze verblijft dan in het huis aan de Zwartenhovenbrugstraat, waar ze onder de hoede wordt genomen door de ongetrouwde tantes Gus, Pop en Jet, haar speelse neefjes en haar norse grootvader R.L. Ze is er onderdeel van een leven dat zo anders is dan dat in Amsterdam. Ruim veertig jaar na haar eerste bezoek bran...
13 december, 2016 - /blog/970/de-meisjes-van-emma-cline.html
Haar roman werd vol lof ontvangen en veelal neergezet als een boek over Charles Manson en zijn meisjesschare die in de jaren zestig gruwelijke moorden pleegden. Maar ik las het vooral als een boek over meisjes: hoe ze opgroeien, hoe onzeker ze kunnen zijn en hoe weinig houvast ze hebben in een wereld die wordt geregeerd door schoonheidsidealen en lust. Een fragment van mijn interview staat in de nieuwe Vogue , vanaf dinsdag in de winkel. Hier lees je de rest van ons gesprek, over meisjes, ...
1 december, 2017 - /blog/1779/met-het-kind-ook-mijn-vader.html
Met het kind op wie ik pas gaan we naar het strand wij kletsen, het kind waggelt blijft voor ons staan in het zand kijkt scheel ineens geeft het op in een rechte straal, explosief en volumineus onze tienerlijven in bikini bedelvend ‘Pazuzu,’ stelt mijn vriendin lachen en walgen en zielig vinden het kan Ook mijn vader kan woeden razen, tieren, vloeken rijzen, over...