Zoeken
Nieuws 1069 Blog 1069
‘Je bent de allerliefste, mama’, fluisterde ze. ‘Dat dit nou net op déze dag moet gebeuren.’

1 juli, 2019 - /blog/2706/je-bent-de-allerliefste-mama-fluisterde-ze-dat-dit-nou-net-op-deze-dag-moet-gebeuren.html

“Mama, gaat het wel?” vroeg ze. Ik moest bijna huilen van dat stemmetje. “Ja”, zei ik. “Ga maar weer naar bed, liefje. Ik kom zo naast je liggen.” Toen nam de vomitus opnieuw bezit van me. De stoffen die niet in mijn lichaam thuishoorden, werden met grote kracht naar buiten gebracht. “Maar jij bent járig”, hoorde ik mijn meisje zeggen. “Ligt er soms iets zwaar op je maag?”, riep mijn moeder vanuit de slaapkamer van...

Ik schijn een verwrongen idee te hebben van het begrip aardigheid

26 februari, 2018 - /blog/1940/ik-schijn-een-verwrongen-idee-te-hebben-van-het-begrip-aardigheid.html

Ik vertelde dat een boek een boek is en dat ik een bepaalde kant van mijzelf ingezet heb tijdens het schrijven. Het kan zijn dat ik hem bij tijd en wijle van de trap had willen gooien, maar daar handelt de roman niet over. “Ik vond het helemáál geen aardige man!” zei de interviewster weer. “Dat zegt mijn therapeute nu ook steeds”, zei ik. “Ik schijn een verwrongen idee te hebben van het begrip aardigheid.” “Je bent nu toch hoop ik wel écht over hem heen, hè?” ...

Hoe een ongeluk verbindt

30 april, 2018 - /blog/2060/hoe-een-ongeluk-verbindt.html

“Hee schatje!” riep ik, “ben je thuis? Je zusje ligt al in het water, hoor!” Mijn telefoon ging. Een mannenstem. “Schrik niet. Je dochter heeft een ongeluk gehad.” “Wat is er dan?” De man vertelde dat ze was aangereden. En waar het gebeurd was. Dat de politie gearriveerd was. Dat de ambulance eraan kwam. Ergens in zijn verhaal onderbrak ik hem en vroeg of ik haar mocht spreken. “Dat gaat nu even niet”, zei hij, “ze is nog niet aanspreekbaar. Ze mag ook ...

Hier spreekt tot u een officieel alleenstaande vrouw. Griezelig, hè?

25 juni, 2018 - /blog/2146/hier-spreekt-tot-u-een-officieel-alleenstaande-vrouw-griezelig-he.html

Het is hier allemaal anders. Hier doen ze naar verluidt aan ‘speeddaten’. Maar vooralsnog ben ik op zoek naar heel andere mannetjes. Ik weet nog niet hoe het er hier verder aan toegaat. Wat ik wel weet, is dat ik de oude gezinsstructuur nu voor de wet achter me heb gelaten. We zijn twee huishoudens. Het woordje ‘we’ past hier niet. Voor de papierrompslomp die komt kijken bij het aanvragen van een hypotheek had ik een inschrijving van de burgerlijke stand nodig, en zo kwam ik t...

Maatschappelijke stage

30 augustus, 2018 - /blog/2228/maatschappelijke-stage.html

Er zijn wat dingen veranderd het afgelopen jaar, maar het overmatige introspectief is nog steeds iets dat me gevaarlijk lijkt. Want als je niet om je heen kijkt, wat zie je dan nog? Ik nam me voor om ieder jaar een project van een week te ondernemen onder de noemer van een ‘maatschappelijke stage.’  Deze zomer wilde ik graag naar een ziekenhuis. Een maand geleden was ik daarom op weg naar een afspraak met de PR-medewerkster van het Slingeland Ziekenhuis in Doetinchem. In ...

Beste ex,

3 april, 2017 - /blog/1232/beste-ex.html

Beste ex, jij gaat door met je nieuwe leven en ik ben achtergebleven in het oude. Dat is nu het grote verschil tussen ons. Als de meisjes niet bij jou zijn, drink je ’s avonds een wijntje met je leuke nieuwe huisgenoot, of je stuurt een mailtje naar je leuke nieuwe vlam. Ik woon in een rouwadvertentie. Alles hier ademt jou, ons, en het mislukte gezin. Dat wat stuk is en ik niet heb kunnen repareren. En de waterkoker die jij gelijmd hebt, - omdat ik die door de kamer had gesmeten ...

Agenda

28 juni, 2017 - /blog/1422/agenda.html

Dit komt misschien omdat ik voorzie dat ik me ooit terug zal trekken op het platteland, om de dagen te beginnen en te eindigen met het nuttigen van alcohol. Want de enige garantie die het leven biedt is dat het op den duur allemaal minder wordt. Het begint vaak leuk, maar eindigt altijd somber. Meer drinken helpt. Maar die tijd is nog niet aangebroken. Ik bezocht haar in een groot huis waar ze samen met haar ex-vriend had gewoond. We gingen in de tuin zitten die uitkeek op een drukke straa...

BOA

27 augustus, 2020 - /blog/3149/boa.html

  Vroeger was ik schoonmaker en kwam ik bij mensen thuis. Mijn relatieve armoede verdween gestaag en ik stopte met werken, maar één vrouw ben ik tot haar euthanasie wekelijks blijven zien. Ze vertelde over haar leven. In Aruba woonde ze bijvoorbeeld tussen de plaatselijke bevolking en de kakkerlakken, op een vrachtschip voer ze eens gratis mee naar Amerika, en later reisde ze door de Balkan, leerde ze Servisch, begon ze met volksdansen en nam ze soms zigeuners in huis. De eerste kee...

Benoemen

14 augustus, 2017 - /blog/1509/benoemen.html

Onze toilettas is er al. Onze toilettas is gisteren alvast met mijn vriendin en haar gezin meegereisd. Nu moeten alleen wij nog maar daar zien te geraken. Bij onze toilettas. Het blijft ongelooflijk dat wij morgen aan de overkant Albanië zien liggen, terwijl we nu nog zo ontzettend hier zijn. Hier. Met onze drie halfgevulde koffertjes, onze reispapieren en de vliegtijden. Ik weet wel dat ik het in deze Summer of Love niet over mijn huwelijk zou hebben, maar het blijft al net z...

Het hele leven is een afscheidsfeestje

8 januari, 2018 - /blog/1845/het-hele-leven-is-een-afscheidsfeestje.html

De laatste tijd probeer ik de vergankelijkheid der dingen eens heel kalmpjes aan te zien. Hiermee bedoel ik: zonder meteen dood te willen. De sneeuw die er gisteren nog lag, is vandaag alweer gesmolten. Dat geeft helemaal niet. Ook de modderpoeltjes zullen morgen weg zijn. Niets is blijvend. Wat zou ik daarop tegen willen hebben? Het afscheidsfeestje vond plaats in het stiltecentrum. Er was daar een vijfkoppige coverband met versterkers. Overal stonden mensen aan statafels. Er gingen grote...

« 1 ... 14 15 16 ... 107 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: