23 februari, 2018 - /blog/1936/bedenk-goed-wat-je-met-je-oude-camera-doet.html
Rick, een goede vriend, vroeg me of ik zijn project even wilde promoten. Maar nadat hij me de foto’s gemaild had, leek een kruisverhoor me gepaster. Je publiceert foto’s die niet eens een privé-album hebben gehaald. Waar ben je mee bezig? “Ik zoek camera’s waar nog een filmpje in zit. Ik vraag ook anderen of ze voor me willen uitkijken, maar het liefst vind ik het zelf. Die camera’s zijn doorgaans maar een paar euro. Laatst, echter, was ik blijkbaar in een dure kringloopwink...
18 september, 2020 - /blog/3163/hoe-kwam-confrontaties-de-debuutroman-van-simone-atangana-bekono-tot-stand.html
* Mijn moeder verhuisde in de hete zomer van 2018 van het Brabantse dorp waar mijn twee zussen en ik opgegroeid zijn naar de Randstad. Het ruime twee-onder-één-kapshuis waar mijn ouders mijn zussen en mij hadden opgevoed werd verruild voor een appartement in Rijswijk, in de buurt van de zee, ver van haar inmiddels studerende en werkende kinderen. Ik onderbrak mijn worstelingen met allerlei losse flarden tekst voor een autobiografische roman en reisde naar Midden-Brabant af, w...
18 mei, 2017 - /blog/1349/excursies.html
Soms krijg ik een tip van een medebewoner: je moet daar eens langsgaan, leuk voor je column. Uit nieuwsgierigheid trek ik die tip dan na. Zo komt het dat ik om een uur of vijf ’s middags in Vleugel B aan een vergadertafel wacht op ene Erik Jaap. De deur naar de gang staat open. Ik hoor gelach en ruik koffie. Twee jongens, allebei met een knotje in hun nek, komen voorbij. Ze rijden een knalrode fiets naar buiten. Op dat moment dribbelt er een blonde hond naar binnen die me kwi...
5 mei, 2020 - /blog/3057/een-joodse-voorgrond.html
Op mijn dertigste verjaardag zat ik in Auschwitz. Daar zat ik niet zoals mijn oom Nathan - die eigenlijk een oom van mijn vader is, maar ook mijn broertje en ik hebben hem altijd oom genoemd. Oom Nathan was het enige familielid dat levend terugkeerde uit een concentratiekamp en de rest van zijn leven vierde hij dat als een overwinning. Ik kan me niet herinneren dat hij ooit een dag níet permanent over de oorlog praatte. Een van mijn vroegste herinneringen: met z’n tweeën stonden...
14 april, 2017 - /blog/1271/fragment-uit-50-van-saskia-noort.html
Jong Vroeger wilde ik altijd ouder zijn. Ik kon niet wachten de wereld van de volwassenen te betreden, een baan te hebben, een kind, een huwelijk, en serieus genomen te worden. In die haast vergat ik jong te zijn en te genieten van het voorrecht dat ik zomaar van Moeder Natuur had gekregen: de jeugd. Een gladde huid, putloze billen, striae-vrije buik en het vermogen een nacht lang te dansen zonder totale ineenstorting de volgende dag. Met gemak ov...
20 januari, 2021 - /blog/3240/de-week-van-de-gewelddadige-mannen.html
Ze kwam haar dochter ophalen. Ze was net naar de begrafenis van een goede vriend geweest. ‘Fijn dat ze hier vandaag terechtkon.’ Ze zuchtte diep. Eerder deze week had ze de begrafenis van de veertienjarige dochter van die vriend al bijgewoond, wist ik. ‘Hier,’ zei ik en drukte meteen vijf cupcakes in haar hand, allemaal lichtjes aangebrand, maar met een heel dikke laag roze fondant erover en blauwe lachmondjes. ‘Hebben jullie tenminste oo...
12 juni, 2017 - /blog/1391/gevangene.html
'Kom jij maar eens mee mediteren,' had ze geschreven. Misschien wilde ze me vermoorden. Maar ik vond zo’n mailwisseling toch een omslachtige voorbereiding op een moord. Eenmaal binnen, kon ik niet meer terug. Mijn penvriendin had een grote sleutelbos in haar hand en zei: 'Welkom.' Ik vergezelde haar op haar ronde langs de cellen. We liepen door lange lege gangen waaraan: gesloten deuren, waarachter: een mens. Een mens. Een mens. Enz. De atmosfeer w...
26 januari, 2018 - /blog/1885/logboek-van-een-debutant-deel-2.html
Finale van Manuscripting, 25 september 2014 in de Amsterdamse Stadsschouwburg. Niet de grote zaal natuurlijk, maar in de salon. Finalisten: Bronja Prazdny, Derko Laan & Karel Brown (ik dus). Mijn pseudoniem bleek toch te werken. Een vriend van me had op Twitter een foto voorbij zien komen van de halve finale en dacht: die gozer lijkt echt op Timo. Maar het is hem niet, want hij heet anders. Er zaten tien dagen tussen de halve finale en de finale. Ergens had ik nog de ...
9 maart, 2017 - /blog/1163/ik-ging-de-365-dagen-zonder-challenge-challenge-aan-en-dit-is-wat-er-gebeurde-jasmine-groenendijk.html
Als puber vroeg ik me vaak af: hoe zou het zijn als ik in bed bleef liggen? Hoe lang blijft dat lekker? Het afgelopen jaar beleefde ik vooral horizontaal onder mijn dekbed. Al snel bleek dat geen gouden formule: veel huilen, veel woelen, weinig lol. Toch ontdekte ik een voordeeltje: waar ik menig fitgirl hard zag zwoegen op een #challenge, besefte ik me dat ik de meeste #challenges af kon vinken vanuit mijn luie bed. Haren niet wassen. Wat zeg ik? Níets meer wassen Als ik de ...
11 januari, 2019 - /blog/2413/stella-bergsma-schrijft-feministisch-pamflet-het-is-hoog-tijd-tijd-voor-schijt.html
Beeld: Guy Kokken Dit artikel verscheen eerder op Knack : Nederlandstalig Belgisch actualiteitenmagazine, opinietijdschrift en weekblad. Wijven! Wat zijn ze toch stom, met hun yogithee en chardonnay. Geen wonder dat ze het zwakke geslacht zijn, als ze niet eens om opslag durven te vragen. En ze kunnen de afwasmachine niet inruimen, omdat ze geen ruimtelijk inzicht hebben, hahaha. Hoe vaak ik niet heb meegelachen om dat soort grappen. Sterker nog: ik heb ze ge...