8 april, 2020 - /blog/3023/eigen-huis-en-tuin-met-mick-en-roel-8.html
Dit is de achtste brief. Lees nummer zeven hier. Lieve Roel, Je schreef in je een na laatste brief over wandelen, en toen vroeg je waar ik aan denk tijdens het wandelen. Ik weet het eigenlijk niet zo goed. Er is maar één constante tijdens het wandelen. Ik neem een punt op de einder en daar loop ik naartoe. Als alles meezit ben ik na een uur of wat bij dat punt aangekomen. Daar denk ik: ‘Hé, ik ben er.’ Dan neem ik een nieuw punt en begin ik opnieuw. Als ik niet mee...
8 juli, 2020 - /blog/3115/kracht.html
De circuit-oefening met de bal van acht kilo lukte niet. ‘Je staat erbij als een plumpudding,’ zei de trainster. ‘Ben jij nooit boos ofzo?’ ‘Heus wel.’ ‘Maak je kwaad op iemand,’ zei ze. ‘Dan gaat het beter.’ Ik maakte me kwaad op iemand. Maar toch kwam die bal van acht kilo niet boven mijn hoofd uit. ‘Je hangt ook helemaal scheef.’ De trainster deed voor hoe ik erbij stond. Dat zag eruit als sl...
4 november, 2020 - /blog/3198/optimisme.html
Gisteren wachtte ik in de stad op mijn altijd optimistische vriendin. We hadden afgesproken om bij te kletsen met een coffee to go. Ik had een behoorlijk zwaar gemoed omtrent de liefde. Het hing me eigenlijk nogal de keel uit. De grootste nieuwigheid was er intussen wel af. We konden dan wel over alles praten, maar het was alsof we ook echt álles moesten bevechten. Dat mocht dan heel gezond zijn, volgens de boekjes. En normaal. Een relatie was ook hard werken. Maar léuk was h...
25 november, 2020 - /blog/3210/evaluatie.html
Onze coach nam onze jas weer aan. De laatste keer dat we haar zagen was ze nog zwanger. Nu had ze alweer een dochtertje van tweeëneenhalf jaar. We hadden met haar afgesproken om te evalueren. Hoe keken ex en ik na al die tijd terug op onze scheiding? Was alles naar wens verlopen? Hoe ging het nu met onze kinderen? Waren er nog verbeterpuntjes misschien? We namen plaats aan de tafel van vier bij vier meter. Ik keek de ruimte rond. Er lagen hier geen goede herinneringen. Sterker ...
10 februari, 2021 - /blog/3249/gloomy-blik-op-de-jeugd.html
Mijn dochter had laatst een dag vrij om de online begrafenis bij te kunnen wonen van een veertienjarige jongen van haar school. Hij kon niet goed omgaan met de coronabeperkingen, zocht uitdaging, was gaan experimenteren met de designerdrug 3MMC en toen per ongeluk gestorven aan koolmonoxidevergiftiging. 3MMC kun je gewoon bestellen op het internet en lijkt daardoor minder schadelijk, maar is dat natuurlijk niet. ‘Mama, we kunnen makkelijker aan drugs komen dan aan alcohol, ho...
19 april, 2021 - /blog/3276/te-dik.html
Ding dong. Mijn personal coach stond op de stoep met een weegschaal onder haar arm. ‘Zo!’ zei ze luid. ‘Zullen wij de harde cijfers eens gaan bekijken.’ ‘Van mij hoeft het niet zo,’ zei ik. ‘Jawel, het is altijd beter de waarheid onder ogen te zien.’ Ze was mijn woonkamer al in gelopen. Schoorvoetend kwam ik achter haar aan. De waarheid, dacht ik, de waarheid. Wat ís de waarheid? Ik voel me goed. Ik voel me beter dan ooit. Fitter. Steviger. Meer aanwezig. Da...
21 december, 2017 - /blog/1812/tokyo-expatwife-12-taal.html
Maar dat is nu dus afgelopen. Bij mijn laatste les kreeg ik een Fuyu-Gaki, een kaki, uit de streek waar zij vandaan kwam. Het stuk fruit was zo groot als een handbal, mierzoet en zijdezacht. De herfst is hét seizoen van de Fuyu-Gaki, tevens de nationale vrucht van Japan. Ik gaf haar een knijpflesje Karvan Cevitam-aanmaaklimonade. Ze leek er blij mee. Mijn Japans is echter nog steeds abominabel, en via een schoolmoeder leerde ik dat er vanuit mijn stadsdeel Shibuya ook cursussen worden geg...
23 december, 2017 - /blog/1818/twee-kiep-een-kerstverhaal.html
En niet één, nee, maar liefst twee kiep liggen bij opa te sudderen in de zwartgeblakerde rode braadpan in een pond boter, goei botter. Eigenhandig geslacht door ome Bart, de tong half uit zijn mond bij het omdraaien van de tere nekjes, achter op het erf onder de kromme pruimenboom. Koppen afhakken doet hij liever niet. Het gesjok achter de rennende onthoofde kippenlijven is te vermoeiend. De geur van het garende kippenvlees doet me watertanden. Gezeten op een van de houten keukenstoelen ...
20 juni, 2016 - /blog/642/beatrijs-smulders-de-tom-cruise-onder-de-verloskundigen-sarah-sluimer.html
Niets is ongemakkelijker dan het intieme en bloederige verhaal van een totale onbekende. Wel kan ik zeggen dat alles enorm voorspoedig is verlopen. Ik had een geweldige verloskundige aan mijn zijde. Een zeer draaglijk aantal uren aan pijn. Geen verdoving nodig. Geen andere medische ingrepen. Een leuk meneertje na afloop. Een toffe oorlog vond ik het al met al, die ik wist te winnen. En ook een buitengewone ervaring die los staat van een leven dat gevuld is met goeie koffie, reisverzekering...
24 maart, 2020 - /blog/2989/quarantaine.html
‘Het lijkt erop dat iets ons uit wil dunnen,’ zei mijn oudste dromerig. Ze nam een hap van haar broodje. ‘Opschieten,’ zei ik. ‘Het is géén vakantie.’ Mijn jongste smeet haar stoel om, schreeuwde dat ze zich ab-so-luut aan geen enkel schema ging houden. Dat ze toch zeker zélf wel bepaalde hoe laat ze begon. ‘Jouw juf heeft net een vlog geplaatst,’ zei ik. ‘Kom je even kijken wat ze zegt?’ ‘NEE!’ Goed. We moesten deze dag dus zelf indelen. Het ontbij...