28 oktober, 2019 - /blog/2828/ik-heb-geleefd-41-bertus-95-ontsnapte-aan-de-oorlog-en-trouwde-met-de-huishoudster.html
Bertus van ’t Westeinde was achttien jaar toen hij vanuit bezet Nederland werd tewerkgesteld in Dortmund. Hij was ook achttien jaar toen hij halsoverkop vluchtte uit de chemische fabriek waar hij was geplaatst. ‘Als je niet maakt dat je wegkomt, wordt dit je dood’, had een Duitse schoonmaker hem ingefluisterd. Wat had Bertus gedaan? Hij had Hitler beledigd. Tegen een andere schoonmaker gezegd dat hij het quatsch vond dat miljoenen mensen achter zo’n foute vent aan liepen. ‘Na die...
22 november, 2017 - /blog/1754/verhip-ook-wij-zijn-mantelzorgers-al-is-dat-dan-voor-ons-eigen-kind.html
Opeens, op een vrijdag, staat zo'n doos op tafel, aan mij geadresseerd. Als dankbetuiging van het fonds, omdat ik mantelzorger ben. Verhip, wij gebruiken dat woord eigenlijk nooit thuis, maar ook wij zijn mantelzorgers. Bernique en ik zorgen voor een gehandicapt kind, al is dat dan ons eigen kind Samuel. We wandelen met hem, kleden hem, geven hem eten, dansen met hem door de kamer, leiden hem door de bureaucratische tuin van de zorg. Als hij thuis is, is hij een voltijds handenbinder. De r...
29 maart, 2016 - /blog/469/als-je-van-beren-leren-kan-robert-van-munster.html
'Papa blijft hier,' zegt Herman, hij heeft een hand van mama vast. Ik stap uit bed en heb mijn kleren ook al aan. Beneden zie ik papa in bed liggen, hij slaapt. Mama pakt mijn hand vast. 'Kom mee naar de auto,' zegt mama. We stappen met zijn drieën in. De deuren trekken we dicht en ze maken geen geluid. Mama start de auto en rijdt de schuur uit. Herman en ik zitten achterin. 'Ik heb wel zin om te verhuizen,' zegt Herman. Door de voorruit zien de bomen er geel uit, achter ons zijn ze rood. Mama...
4 juni, 2018 - /blog/2112/ik-kocht-een-huis-twee-broccoli-s-een-rol-vuilniszakken-en-een-fles-witte-wijn.html
Het meeste van wat de mevrouw opdreunde, kon ik helemaal niet volgen. Mijn makelaar zat naast me en scrolde af en toe op zijn telefoon. Ik had gedacht dat het koopcontract één A-4 zou beslaan, misschien twee, maar het waren er zeventien en het stond boordevol bijzondere bepalingen, kwalitatieve verplichtingen, ook werd er gerept over het ketting- en boetebeding. Ik kreeg het allengs warmer en warmer in dat zijkamertje. Ella Geurts koopt nu een huis, dacht ik en ze begrijpt er, als e...
19 januari, 2018 - /blog/1873/worst.html
Ik had een afspraak in Amsterdam. Maar toen ik op het treinstation van Arnhem aankwam, werd al snel duidelijk dat reizen onmogelijk was. Het afzeggen of verzetten van een afspraak is doorgaans iets dat me gruwelijk stoort. Het omgaan met vrijetijd is voor veel mensen lastig, volgens mij. Jongeren worden er soms vandalistisch van, oudere jongeren zoeken meestal een hobby. Om de tijd biljartend of vissend door te brengen, lijkt me een grote straf. Maa...
24 maart, 2017 - /blog/1199/heimweejihadist.html
Droste werd vanmorgen in De Telegraaf een ‘heimweejihadist’ genoemd. Ik bezocht de website van Heeten om meer te weten te komen over het dorp waar hij soms zo naar terugverlangt. Op die website las ik een oproep van Lama Hasan, die twee jaar geleden vluchtte voor de oorlog uit Syrië en onderdak vond in Heeten. Ze loopt nu stage bij kapperszaak De Landstede in Zwolle. ‘Voor mijn opleiding ben ik op zoek naar vrouwelijke modellen om te oefenen,’ schrijft ze. ‘Voor de donderdag...
7 mei, 2019 - /blog/2612/ik-heb-geleefd-24-wendy-44-is-ziek-de-dood-lijkt-me-heerlijk.html
“De dood lijkt me héérlijk,” zegt Wendy Colijn (44) op het terras achter haar huis. In de rolstoel draait ze haar ogen ten hemel. Doodgaan betekent geen pijn meer hebben, helemaal vrij zijn. Ja, zegt ze, dat is iets om naar uit te kijken. Niet dat ze het leven zat is. Maar je door de dagen slepen in een gesloopt lichaam, dat wil ze niet meer. Overigens gaat het nu redelijk, vertelt ze terwijl ze een van haar honden achter de oren kriebelt. Dankzij een nieuw medicijn is de euthanasiev...
18 oktober, 2017 - /blog/1647/samuel-is-trommelaar-op-zijn-eigen-klankkast.html
'Jaja', roept Samuel enthousiast als papa zich op een dinsdagmiddag onverwacht meldt op kinderdagcentrum Rozemarijn. Aan mijn hand maakt hij het loopje van les- naar muzieklokaal. Overal liggen instrumenten, ritmisch uitgestald. De djembé, een Afrikaanse trommel, stokken, klankstaven, de bellenstok, een indianenfluit. Samuel kijkt beurtelings naar muziektherapeut Yvonne ten Brink en naar mij. Hij is eventjes van slag, want normaliter is papa hier niet bij. Gaat papa ook meedoen met tromgeroffe...
8 april, 2020 - /blog/3023/eigen-huis-en-tuin-met-mick-en-roel-8.html
Dit is de achtste brief. Lees nummer zeven hier. Lieve Roel, Je schreef in je een na laatste brief over wandelen, en toen vroeg je waar ik aan denk tijdens het wandelen. Ik weet het eigenlijk niet zo goed. Er is maar één constante tijdens het wandelen. Ik neem een punt op de einder en daar loop ik naartoe. Als alles meezit ben ik na een uur of wat bij dat punt aangekomen. Daar denk ik: ‘Hé, ik ben er.’ Dan neem ik een nieuw punt en begin ik opnieuw. Als ik niet mee...
7 april, 2020 - /blog/3019/kapper-anne-giesen.html
'Na weken van onzekerheid, hebben wij besloten Kapper Thoms per 24 maart te sluiten', zegt de mechanische stem aan de andere kant van de lijn. Natuurlijk. Ik ben niet verrast. Maar mijn haar heeft al een maand ernstig een knipbeurt nodig. Eerst was het te druk – vervolgens was er tijd, maar leek het niet zo verstandig. Ik ben een verantwoordelijke burger , vertelde ik mezelf. Ik kan wachten tot april, tot het beter is . Maar het werd niet beter. En nu zit ik thuis me...