Zoeken
Nieuws 152 Blog 116
De verscheidenheid in rapporten in huis is groot

26 juli, 2017 - /blog/1480/de-verscheidenheid-in-rapporten-in-huis-is-groot.html

Geen cijfers. Geen goed, voldoende of slecht. Gewoon een lief verhaaltje. De leidsters van kinderdagcentrum Rozemarijn beginnen zo, op zijn jaarafsluiter met vrolijke foto: 'Al heel wat jaren maak jij dankbaar gebruik van picto's. Ze helpen jou om de dag vorm te geven en geven jou een stem als je wilt vragen om een activiteit.' Hij wijst de pictogrammen aan in de klas. Ja, de verscheidenheid in huis is groot. Net als al die andere ouders waren we vervuld van trots toen David tw...

Communiceren met Samuel: dagindeling in pictogrammen

10 mei, 2017 - /blog/1332/communiceren-met-samuel-dagindeling-in-pictogrammen.html

Communiceren met Samuel is lastig. Hij praat niet. Gebarentaal? Zijn we weleens mee begonnen toen hij heel jong was, maar we wisten niet hoe ver zijn potentiële praatjes reikten en we misten geduld. Zijn allesomvattende gebaar is 'klaar', met twee armen breeduit zwaaiend. Nogal dwingend. Verder: als hij met zijn wijsvinger op de handpalm tikt, weet Bernique dat ze wordt geacht mee te zingen. Alleen zij. Mij zegt het niets. Zowel bij de dagbesteding als thuis hangt sinds een paar j...

Pop en literatuur (6): Joy Division en J.G. Ballard

10 april, 2018 - /blog/2027/pop-en-literatuur-6-joy-division-en-j-g-ballard.html

Toen zanger Ian Curtis in 1980 een einde aan zijn leven maakte, moest het tweede album van Joy Division nog verschijnen. Na het bescheiden succes van Unknown Pleasures, een album dat nog zwarter is dan de hoes al doet vermoeden, bleek de band doorgegaan op de ingeslagen weg: sombere post-punk met een vleugje gothiek. Holle drums, nerveuze basloopjes en gitaren die klinken als nagels die over een grafsteen schrapen. En natuurlijk de zwartmarmeren stem van Curtis, die duistere landscha...

Pop en literatuur (31): Black Star en Toni Morrison

2 oktober, 2018 - /blog/2277/pop-en-literatuur-31-black-star-en-toni-morrison.html

  In het boek draagt dit meisje de naam Pecola. Vrijwel iedereen in haar omgeving vindt haar lelijk en dat wordt haar ook te verstaan gegeven. Ze verafgoodt Shirley Temple (precies vanwege haar blauwe ogen). Claudia, de vertelster in (dat deel van) het boek heeft juist een hekel aan Shirley Temple. Die afkeer koppelt ze aan de haat die ze koesterde tegen poppen met een blanke huid, grote blauwe ogen en blond haar. Dat is mogelijk een verwijzing naar het beruchte Clark Doll Ex...

Jong en s c h r i j v e n d (door Gina Hay)

3 juli, 2018 - /blog/2160/jong-en-s-c-h-r-i-j-v-e-n-d-door-gina-hay.html

* Het is een eigenaardig gedoe, dat schrijven. Ik ben altijd een lezer geweest. Maar toen ik na tien jaar leven voor het eerst een Engels boek las, klikte er iets. Niet zomaar wat, maar alles. Ik verslond boeken, las op mijn tiende Oscar Wilde en Shakespeare (zonder er al te veel van te begrijpen), op mijn twaalfde sciencefiction zoals die van Orson Scott Card en Phillip K. Dick, richting mijn vijftiende absurdistische boeken, vooral werk van Haruki Murakami en Kurt Vonnegut. Inmiddel...

Nemesis (voorpublicatie)

5 juli, 2016 - /blog/696/nemesis-voorpublicatie.html

Een macht der gewoonte, al jarenlang. Waar was ze wakker van geworden? In elk geval was het iets anders dan de normale nachtelijke geluiden in en om haar huis, waar ze gewoon doorheen zou slapen. Ze kwam half overeind, steunend op een elleboog en ademde langzaam in en uit. Ze luisterde. Er is iemand binnen. Ze wist het zeker, ze voelde het, ook al hoorde ze niets. Voorzichtig kwam ze overeind, zo geruisloos mogelijk. Godzijdank zijn Michael en Daa...

Voorpublicatie 'De achtste dag'

8 maart, 2019 - /blog/2509/voorpublicatie-de-achtste-dag.html

  Zaterdag Hij staart omhoog in de donkere schacht. Traag en met kleine schokken ziet hij de lift op zich af komen. Negenendertig seconden duurt het voor de onderkant zijn  vingertop zal raken. Precies negenendertig seconden.     Het nostalgische traliewerk van de kooi rinkelt door de abrupte onderbreking. De machine weet dat hij zijn reis naar beneden moet staken bij de minste weerstand. Egbert haalt zijn vinger weg. De lift blijft hangen waar hij ...

Internationale vrouwendag (1) Eileen Myles

7 maart, 2018 - /blog/1963/internationale-vrouwendag-1-eileen-myles.html

DE AFSCHEIDSOPNAMES ‘Je bent vijfentwintig? Ik ben vierendertig.’ Je zag er zo fantastisch uit, zittend op je grijze bank. Ik kon er maar niet achter komen wie je was. Je was in 1980 naar New York verhuisd. Je droeg Blondiet- shirts in Texas en je had op een avond nacho’s van Patti Smith gekregen. Ze zat in een auto en je keek naar haar en ze zei: ‘Hier,’ en gaf ze aan jou. Geweldig! Net voor mij had je een vriendje dat zich helemaal in het leer kleedde en zijn hoofd kaalschoo...

Pop en literatuur (20): William S. Burroughs en Iggy Pop

17 juli, 2018 - /blog/2175/pop-en-literatuur-20-william-s-burroughs-en-iggy-pop.html

Als het gaat over schrijvers die een inspiratiebron vormen voor popmuzikanten, dan valt vroeg of laat onvermijdelijk de naam van William S. Burroughs. Meer nog dan zijn collega-Beatniks Jack Kerouac en Allen Ginsberg vormde Burroughs een onuitputtelijke bron van inspiratie voor de meest uiteenlopende popartiesten. Zo nam Burroughs samen met Nirvana’s Kurt Cobain een kort verhaal op: The Priest They Called Him (1993) over een heroïneverslaafde (de ‘Priest’ uit de titel) d...

Wollie (Erik Nieuwenhuis)

13 maart, 2018 - /blog/1974/wollie-erik-nieuwenhuis.html

Wollie Liever luisteren naar dit verhaal? Dat kan. Het had een perfecte novemberavond kunnen zijn: storm en knetterende hagel tegen onze slaapkamerruit. Wij hier samen in het veilige comfort van ons warme bed. Morgenochtend ontbijten met een ei en verse jus. Een latte voor Mia en een espresso voor mij. Had allemaal gekund. Ons huwelijk is altijd een toonbeeld van harmonie geweest. Maar door die toestand met dat beest van Eliza staan we tegenwoordig bijna dagelijks schreeuwend te...

« 1 ... 12 13 14 ... 16 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: