Zoeken
Nieuws 1378 Blog 1378
Met Samuel naar een vakantiepark: de laatste keer komt telkens dichterbij

23 augustus, 2017 - /blog/1520/met-samuel-naar-een-vakantiepark-de-laatste-keer-komt-telkens-dichterbij.html

De reden? In zijn autistische opruimwoede denkt hij te moeten helpen met spullen naar hun plek brengen. Hij tilt een tas op en laat die bijna meteen weer vallen. Krak. In die tas zat een mok met een tekst over 'genie David', de deze week in Tilburg geïnstalleerde oudste zoon. Weg cadeautje. Verder verliep alles naar wens deze vakantie. Alleen, en dat vinden wij best verdrietig: met Samuel naar een vakantiepark zonder aanpassingen voor mindervaliden, dat kan bijna niet meer. Elke k...

Een mantel met een bontkraag (Fragment: Ongemakkelijke mensen)

24 augustus, 2017 - /blog/1521/een-mantel-met-een-bontkraag-fragment-ongemakkelijke-mensen.html

Een mantel met een bontkraag ‘Gij krijgt van mij een nieuwe mantel,’ bepaalt opa als hij oma’s pijnlijke grimassen ziet.     ‘Maar ik heb al een mantel,’ zegt oma. ‘Ik hoef geen andere.’     ‘Gij krijgt van mij een nieuwe mantel, punt uit.’     ‘Laat haar toch met rust,’ zegt mijn vader, maar hij moet z’n moel haauwen en zich er niet mee bemoeien.     Er valt niet aan te torne...

'Racisme is even op vakantie'

24 augustus, 2017 - /blog/1522/racisme-is-even-op-vakantie.html

Een paar dagen later gebeurde het weer. Een gezelschap halve collega’s en verre bekenden schoof ongevraagd aan op een terras. Het enige dat ons verbond was het Wilhelmus, de conversatie werd beheerst door chit chat . Ik ben niet goed in chit chat . Althans: om redenen die mij zelf onbekend zijn word ik van chit chat al snel obsceen en dat vinden mensen niet leuk, dus ik hield mijn mond. Lang hield ik het niet vol. ‘Wat vinden jullie van Charlottesville?’   De tafel v...

Tokyo Expatwife #9: Thuis

25 augustus, 2017 - /blog/1523/tokyo-expatwife-9-thuis.html

We hebben de familie gezien en beleefd, de kat geaaid, vrienden vastgehouden, hongerig en dronken door de stad gezworven en ons gelaafd aan het Hollandse landschap. Met name langs de snelweg tussen Lelystad en Emmeloord. Daar is het plat en ramvol met windmolens. Het groen is overdadig en komt in zoveel tinten dat onze taal er tekortschiet. Het menselijk oog schijnt een miniem nuanceverschil in groen direct op te merken, in tegenstelling tot bij andere kleuren. Ik vraag me af hoeveel nuances vo...

Loslaten

28 augustus, 2017 - /blog/1529/loslaten.html

‘Tja, de werkelijkheid wacht weer op je,’ schreef mijn moeder. Ik scrolde er pijlsnel doorheen. De werkelijkheid die wachtte, was samengesteld uit een hypotheekakte, belastingaangiftes van de laatste vijf jaar, prognosecijfers van het huidige jaar, lijfrente, recente taxatie van het huis en nog veel meer andere stukken die we bij het bureau voor mediation en financial planning ingeleverd hadden. Onze meisjes waren verdeeld en omgezet in harde valuta. Kosten. Ik keek naar hun o...

Ode aan J.G. Ballard

30 augustus, 2017 - /blog/1540/ode-aan-j-g-ballard.html

"Dit is gebaseerd op de tekst van JG Ballard uit 1984 (goed jaar naar het schijnt) getiteld ‘What I believe’. Een tekst die begint met twee heerlijke woorden, namelijk: 'Ik geloof.' Ik geloof in de schoonheid van obsessie, in de ontroering van verwoesting, in het angstaanjagende van stilte, in het hypnotiserende van lelijkheid, in het erotische van een auto-ongeval, in het destructieve verlangen van verveling. Ik geloof dat mijn woede terecht is en dat mijn waanzin op...

De overdracht

4 september, 2017 - /blog/1546/de-overdracht.html

‘Leef je voor geluk? Of sterf je van verdriet? En voelt dat als een keuze of heb jij die keuze niet?’ De zevenjarige naast me zingt ‘Mooi’ van Marco Borsato. We hebben net vier gelukkige vakantiedagen thuis achter de rug, waarin ik elke dag met een stel kinderen en tieners naar de Grill-In wandelde om een softijs met spikkels te kopen. De Grill-In is onze nieuwe stamkroeg aan het worden. Er ontstaan leuke, nieuwe gewoonten. Mama = Grill-In . Het verjaar...

We waren gewoon niet met onszelf in het reine gekomen als we hem hadden laten aborteren

6 september, 2017 - /blog/1554/we-waren-gewoon-niet-met-onszelf-in-het-reine-gekomen-als-we-hem-hadden-laten-aborteren.html

Samuel kreeg geen echo na twintig weken, dus daar gaat het hier niet om, en 'zijn' syndroom van Kleefstra is als afwijking in het dna trouwens niet op een echo te zien, maar wat hadden wij gedaan als we vroegtijdig hadden ontdekt dat hij zou worden zoals hij is? Daarover hoefden wij geen seconde na te denken. Toen niet, nu niet, nooit niet. Bij ons was Samuel welkom geweest, ook met Down. Hem grootbrengen kost ongelooflijk veel meer inspanning dan de opvoeding van zijn broers David en Joshua, m...

Familie

12 september, 2017 - /blog/1561/familie.html

In de middag bekeken mijn vriendin en ik een fotoalbum van haar verliefde ouders. Het fotoalbum over haarzelf, als baby, had ze niet kunnen vinden. Kijkend naar de jonge ouders probeerde ik iets over de geschiedenis en de toekomst te leren. Het lukte deels, de toekomst laat zich slecht voorspellen.      Mijn vriendin lijkt een beetje op haar moeder. Maar ik vond mijn vriendin vrouwelijker. Al zei dat misschien meer over de haardracht en kleding eind jaren...

We zijn bang voor Samuels weerloosheid

13 september, 2017 - /blog/1562/we-zijn-bang-voor-samuels-weerloosheid.html

Boem. Zomaar, weerloos gevallen. Daar lag hij, terwijl zijn moeder in de keuken was. En als hij op de grond ligt, krijg je hem bijna niet overeind. Zelf opstaan is geen optie. Hij moet als het ware opgetakeld worden, liefst met twee man. Zijn schouder was ontwricht, bleek in het ziekenhuis. Samuel had zichtbaar pijn. Normaal vertrekt hij geen spier. Hij droeg de dagen daarop met graagte een mitella, terwijl hij gewoonlijk niets moet hebben van extra kleding, al gaat het om een muts of handschoe...

« 1 ... 118 119 120 ... 138 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: