Zoekresultaten 'Hugo Borst' - Pagina 11

Blootleggen #10: De pipo en het lam

28 december, 2020 - /blog/3231/blootleggen-10-de-pipo-en-het-lam.html

Na de zomervakantie ging het uit tussen mij en Jeroen. We gingen weer aan het werk, hij aan de universiteit, ik thuis, en beetje bij beetje dreven we uit elkaar. Dat was geen nieuwe beweging, maar ditmaal was hij wel sterker dan anders. Steeds vaker wilde hij alleen eten en slapen of in zijn eentje erop uit. Of hij was fysiek wel bij me, maar in gedachten elders. In een van zijn onderzoeksgebieden of verder weg: op wereldreis, op avontuur. Dan keek hij langs me heen, het raam uit, n...

De Selectie: Willemijn Kranendonk

20 juni, 2018 - /blog/2139/de-selectie-willemijn-kranendonk.html

tussen januari en april ik pas precies onder de vleugels van de opgezette vogel in de gang de stoomfunctie van mijn strijkijzer maakt hetzelfde geluid als een mens dat uitademt ik plaats een opgezette eland in het bos om jagers te vangen er groeit gras op daken van Mac Donalds om het klimaat te redden we bewegen voorbij onze genitaliën de plooien die ons gegeven zijn, de hangende stukken zacht vlees betekenen niets er groeit een nieuw...

Ik heb geleefd #24. Wendy (44) is ziek: 'De dood lijkt me héérlijk'

7 mei, 2019 - /blog/2612/ik-heb-geleefd-24-wendy-44-is-ziek-de-dood-lijkt-me-heerlijk.html

“De dood lijkt me héérlijk,” zegt Wendy Colijn (44) op het terras achter haar huis. In de rolstoel draait ze haar ogen ten hemel. Doodgaan betekent geen pijn meer hebben, helemaal vrij zijn. Ja, zegt ze, dat is iets om naar uit te kijken. Niet dat ze het leven zat is. Maar je door de dagen slepen in een gesloopt lichaam, dat wil ze niet meer. Overigens gaat het nu redelijk, vertelt ze terwijl ze een van haar honden achter de oren kriebelt. Dankzij een nieuw medicijn is de euthanasiev...

Ik heb geleefd #61: Nikita (33) liet 14 embryo's invriezen, maar zal nooit moeder worden: ze is ongeneeslijk ziek

26 april, 2020 - /blog/3050/ik-heb-geleefd-61-nikita-33-liet-14-embryo-s-invriezen-maar-zal-nooit-moeder-worden-ze-is-ongeneeslijk-ziek.html

Het ergst, schrijft Nikita Weijgers-Van Hasselt, was toch het moment dat haar haren uitvielen. ‘Ik had zo’n mooie lange bos met krullen. Ik voelde me echt mezelf niet meer: één borst, kaal en aangekomen door alle medicatie.’ Dat was in 2015. Nikita uit Rijsbergen zat toen middenin de chemo’s. Haar borst was afgezet omdat er twee tumoren in zaten. ‘Zo heftig op je 28ste.’ Nikita doet haar verhaal via de mail, omdat een interview aan de telef...

Ik ben verhuisd

25 oktober, 2017 - /nieuws/1678/ik-ben-verhuisd.html

Ik lees een half boek. Ik google de mooiste vakanties. Ik ga ’s middags op bed liggen en kijk een Netflix-serie. Ik neem me voor morgen wel voor mezelf te koken. Ik drink een glas wijn. Ik maak een Spotify-playlist aan waarin ik drie nummers zet. Ik koop online nieuwe schoenen. Ik verkoop online oude schoenen. Ik loop met de hond en haal een broodje. Ik bestudeer Instagramfoto’s van vreemden. Ik besluit mijn kledingkast opnieuw in te richten en leg halverwege alles weer terug. Ik struin doo...

Voorpublicatie 'Familieopstelling'

20 augustus, 2020 - /blog/3144/voorpublicatie-familieopstelling.html

3. Uitsmijters en meloenen ‘Eén of twee eieren?’ ‘Eentje.’ ‘Ham en kaas?’ ‘Lekker.’ ‘Meebakken?’ ‘Graag.’ Ik had gehoopt dat ze meteen weg zou gaan, maar ze nam op haar dooie akkertje een douche en waste haar haren. Nee, ik had geen föhn in huis. Nu staat ze voor het raam naar buiten te kijk...

Open die gordijnen, hoe groot het verdriet ook lijkt

11 januari, 2017 - /blog/1013/open-die-gordijnen-hoe-groot-het-verdriet-ook-lijkt.html

Al onze drie jongens zijn geboren bij volle maan. De bevalling van Samuel op 5 juni 2001 verloopt vlotjes. Bernique verliest alleen veel bloed en krijgt hevige kraamkoorts. Gelukkig is haar moeder uit Limburg over. Zij is verloskundige, hoewel nu vooral moeder. Samuel, zo blijkt snel, heeft een liesbreuk. Een ruis in zijn hart. Als je een oor op zijn borst legt, hoor je de woeste zee. De cardioloog verbiedt vooralsnog een operatie aan de lies, want narcose is gevaarlijk voor zijn hart...

Ik heb geleefd #18. Zieke Nicole (38): ‘Ik weet nog niet of mijn zoon op mijn begrafenis komt’

26 maart, 2019 - /blog/2545/ik-heb-geleefd-18-zieke-nicole-38-ik-weet-nog-niet-of-mijn-zoon-op-mijn-begrafenis-komt.html

De zoon van Nicole Verjans weet niet wat doodgaan is. Mitch (13) heeft het syndroom van Down. Mama is ziek, dat begrijpt hij wel. Iets met buikpijn. "Voor hem is een dokter iemand die je beter maakt. Hij snapt niet dat ik zo vaak ga.’’ Mitch Zoon Mitch wil nooit mee naar het ziekenhuis. Hij heeft er zelf te vaak gelegen, onder meer vanwege een openhartoperatie en later voor een pacemaker. Hoe moet dat dan als Nicole (38) voor langere tijd zou worden opgenomen? "Dat weet ik niet. He...

'Return of the Real Tit'

10 oktober, 2017 - /nieuws/1626/return-of-the-real-tit.html

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ja, vroeger was alles beter. En met vroeger bedoel ik niet de tijd dat we nog niet mochten stemmen en onze opa’s in slaven handelden, maar de jaren tachtig. Ze zijn niet voor niets weer in de mode. Trouwens, als de kleding uit je vormende jaren voor de derde keer terugkomt word je pas echt oud, maar dat terzijde. Wat helaas niet terugkomt, is het topless zonnen. Ik kan me niet herinneren ooit een bovenstukje aangedaan te hebben tot, pak...

Panini

20 juni, 2016 - /blog/641/panini.html

Het was 1990. Ik was elf jaar. In Italië werden de wereldkampioenschappen voetbal gehouden. Nederland had de Europese titel op zak en was favoriet. Mijn zakgeld ging op aan voetbalplaatjes. In plaats van zakgeld kreeg ik elke week een paar pakjes met – hopelijk – nieuwe namen en nieuwe gezichten. Ik leerde de spelers uit Kameroen kennen, proefde voorzichtig de vreemde namen. Ik telde de Mubarakken in de selectie van de Verenigde Arabische Emiraten, vergeleek de matjes van de vers...

« 1 ... 10 11 12 ... 15 »

Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: