6 mei, 2016 - /blog/546/moedervlekken-dagboek-4.html
Ik ga alleen niet meer in een boekhandel achter een tafeltje zitten. Ooit heb ik tegen mijn ex gezegd: ‘Er zijn grenzen aan mijn masochisme.’ Elke uitgever echter probeert de grenzen van zijn auteurs weer op te rekken, in naam van de promotie of van welke afgod dan ook. Woensdagmiddag moest ik vijfhonderd boeken signeren. Boekhandels bestellen tegenwoordig gesigneerde exemplaren, de schrijver hoeft dan niet meer langs te komen. Efficiency heet dat geloof ik, al kan ik me niet aan de ind...
7 mei, 2016 - /blog/547/moedervlekken-dagboek-5.html
Nee, Brands met Boeken en Buitenhof zijn doorgaans aangename ervaringen, maar zodra andere gasten moeten aanschuiven begint de ellende. Tafelgesprekken zouden verboden moeten worden, althans op televisie. Ik herinner me een optreden in 2001 bij Barend & Van Dorp toen ik uit beleefdheid over televisieseries en liedjes begon te spreken die ik nog nooit had gezien en gehoord. Beleefdheid is soms nauwelijks te onderscheiden van een paniekaanval. Op donderdagavond zou ik naar Pauw gaan. De W...
15 mei, 2016 - /blog/555/schoonheid-is-een-vloek-voorpublicatie.html
Een herdersjongen schrok wakker uit zijn middagdutje onder een frangipaniboom, plaste in zijn broek van angst en schreeuwde, en zijn vier schapen renden in alle windrichtingen weg tussen de grafstenen en de houten grafplanken, alsof een tijger in hun midden was losgelaten. Het begon allemaal met wat gestommel in het oude graf met een naamloze grafplank te midden van het kniehoge gras, dat de mensen kenden als het graf van Dewi Ayu. Ze was op tweeënvijftigjarige leeftijd gestorven en kwam – n...
17 mei, 2016 - /blog/557/de-meetbaarheidsmythe.html
De examenmakers verbeterden hun eigen klachtenrecord van vorig jaar (nu al meer dan 22.000 klachten en de teller loopt nog). Fijn dat het LAKS het aantal klachten nauwkeurig bijhoudt. Dat maakt de kwaliteit van dit examen in elk geval meetbaar. En daar gaat het toch allemaal maar om. Concreet en meetbaar, dat zijn de toverwoorden in onderwijsland, de afgelopen jaren. Waar het eindexamen nog niet eens zo heel lang geleden een proeve van bekwaamheid voor leerlingen was, een laatste tour de f...
20 mei, 2016 - /blog/567/die-schlacht-um-berlin.html
Het appartement waar ik woon, bevindt zich in het centrum van Berlijn, zes kilometer ten westen van het Alexanderplatz. Het is onderdeel van een groot pand, dat bestaat uit een Vorderhaus en een Seitenflügel , waar ongeveer veertig mensen leven, verspreid over vijf verdiepingen. Het pand werd in 1897 gebouwd. Ik woon in een wonder – vraag maar aan Heinz Rein. Met De slag om Berlijn op mijn schoot zit ik in de S-Bahn. Ik kom langs het Hauptbahnhof, de Friedrich...
22 mei, 2016 - /blog/569/nog-6.html
Als een nomade in eeuwige roulatie. Al vier jaar hopt ze van truck naar auto en terug. Al vier jaar heeft ze een keer of tien heel de wereld gezien. Zo zag Bella in de vernieuwde versie van de Verenigde Staten vuilnisbelten als steden waar mensen in ronddwalen. En in die afvalhopen graven ze holen om in te wonen. Daarin verdoken transformeren die smerige wezens tot immune mensbeesten, om dan voor de rest van hun leven de ergste ziektes te kunnen beheersen. Ze breken uit hun coc...
22 mei, 2016 - /blog/570/daar-sta-je-dan-in-je-goeie-goed.html
de film over honderd manieren waarop je het kunt doen in de op jou na lege bioscoop verdriet is zo verleidelijk als iets je zegt dat je er best voor wilt werken maar je meent het niet half verderop woont een man die het voor minstens tachtig procent meent die moet je eens zien lopen, dat is net ballet Header image: Hiroshi Sugimoto ...
23 mei, 2016 - /blog/575/de-nieuwe-ibm.html
Sinds een paar jaar kijk ik vooral tv via het internet. Zo kom ik op een avond terecht in Coen Verbraak's programma Kijken in de Ziel : Schrijvers. Ik weet niet precies wat dat is, een ziel, maar in deze context gaat het vast om persoonlijkheid, om temperament. Verbraak vraagt zijn gasten hoe ze schrijven. Jan Siebelink heeft twaalf geslepen potloden in allerlei kleuren klaarliggen. A.F.Th. werkt op een IBM typemachine. Hij heeft zelfs een paar reserve-exemplaren. Het schrijven op een typema...
26 mei, 2016 - /blog/576/pas-de-deux.html
Je bent zó goed gemutst, je wilt Wel blijven dansen, wang aan wang: De Weense wals, de jive... Je tilt je partner zwierig door de gang, Swingt door de living, zweeft de Hall in: heel de wereld is één Ballroom! – Je maffe muts zakt schever... Iéts zit je dwars: je partner blijft van steen. (Wat wil je ook: hij is een theepot, vol jenever...) – Dat wordt weer uren janken zometeen. uit: De gezonde apotheek (1977) ...
24 mei, 2016 - /blog/578/verlossing.html
Hij is zes, zeven jaar. Roze krassen op zijn schenen, korstjes op zijn knieën; ik moet de aandrang bedwingen mijn hand uit te steken en er met mijn vingers over te strijken. De zon staat hoog, de lucht boven het asfalt lijkt te golven. Verderop loopt een puber met nootjes en flessen water tussen de rijen stilstaande wagens in de file, een motorrijder scheert rakelings langs hem heen. De auto’s voor ons komen in beweging en de taxichauffeur geeft gas. Ik zie het kind op de vangrail langzaam...