4 december, 2017 - /blog/1784/homo-s-en-honden.html
Er was deze week enige ophef ontstaan omdat Schaken in zijn recent verschenen autobiografie, met de poëtische titel 'Einde aan de bullshit', over collega-voetballers die uit de kast waren gekomen had geschreven: "Ik omarm het niet, ik distantieer me ervan. Ik neem afstand omdat ik er liever niet mee word geassocieerd." In het AD legt Schaken nu uit wat hij eigenlijk bedoelt met dat wat woord distantiëren, hij zegt: "Daarmee bedoel ik dat ik die jongens er niet mee heb geconfr...
5 december, 2017 - /blog/1786/de-toepasbaarheidsdoctrine.html
De waaromvraag. Daar istie weer. Wat heeft dit voor zin? Waarom moet ik dit weten? Ik ben erop voorbereid. Bij de lerarenopleiding vertelden ze me dat ik deze vraag kon verwachten, vroeg of laat. Het werd vroeg. En het bleef niet bij één keer. Het is ook niet zo zeer de vraag die me dwars zit. Meer het beoogde antwoord erop: omdat je er later iets aan hebt. En dan moet je natuurlijk uit kunnen leggen wát je er precies aan hebt. Je moet je kunnen verantwoorden. Al geruime tijd ligt in ...
6 december, 2017 - /blog/1787/samuel-de-aardappeltjesbietser-botst-met-samuel-de-fitte-jongen.html
Hij nam zo'n krieltje wat onhandig tussen wijsvinger en duim, maar toch met een betere fijne motoriek dan jaren geleden, en stopte het snel in zijn mond. Hij liep voldaan terug naar zijn stoel, zonder de vingers even af te spoelen natuurlijk. Zijn wat basale vorm van kauwen verried hem sowieso. En het tafereel herhaalde zich telkens, totdat de pan bijna leeg was. Telkens één aardappeltje. Op het eind was het een beetje schrapen, dat vond hij maar geklieder. Het was mooi geweest zo. Buikje vol...
7 december, 2017 - /blog/1788/verveling.html
We vonden het sushirestaurant maar de Japanse keuken leek verder weg dan ooit. Verslagen keek de bediening ons aan, ze leken zelf ook niet in hun handel te geloven. Als muzikaal behang klonken er wat waterval-achtige klanken. Het hielp nauwelijks. Ik vroeg een barman waar het toilet was. ‘Beneden.’ Mijn geliefde schoot de trap af. Ik wachtte en al snel stond er een serveerster met spleten tussen haar tanden naast me. Ik zei dat ik wachtte en keek naar haar...
8 december, 2017 - /blog/1789/scheren-in-ruil-voor-lezen.html
Een vrouw met halflang donker haar roert in een grote pan. Ze heet Margot en sommige pastelkleurige plakken die ze heeft gemaakt zien er inderdaad uit als cake of lichte chocola, en hoewel mijn speekselklieren er nog steeds voor voelen, weerhoud ik me verstandig van een hap. Zeep. Margot maakt zeep, en wij zijn in haar werkplaats beland. Margot staat met een tafel op de Sinterkerstmarkt in Vleugel F. Er zijn ook stands met honing, sieraden, kleding, kunst, spelletjes, drank en lekkernijen....
11 december, 2017 - /blog/1793/ook-ik-ken-geen-enkele-gescheiden-man-die-niet-al-een-andere-vrouw-bleek-te-hebben.html
“Hoezo?” “Hoop schept een droomwereld”, zei ze, “en die wordt niet vervuld. Hoe meer je hoopt, hoe gefrustreerder je wordt. Hoop is pure misleiding. Meer niet.” “Is wanhoop beter?” “Dat is de schaduw van hoop.” “Maar wat moeten we dan?” “Naar de feiten kijken”, zei ze. Dat leek me nu typisch een journalistenantwoord, maar meteen nadat zij was vertrokken, haalde ik wel de spreuk van de muur. Wég m...
12 december, 2017 - /blog/1794/enkel-cynisme-kan-ons-redden-godverdomme.html
Over lijkjes gesproken: George Carlin is al lang dood. Maar geen nood, ‘nique tes morts’ lees ik slecht gespeld en krom gestift op de glijbaan van een Brusselse speeltuin – of in het schoon Vlaamsch, aangezien dit blad zijn maandelijkse aankoop van zalf tegen pijnlijke knieën van al die locatieprojecten met te krappe zitjes bekostigt met hun Vlaamse cultuurprijs: ‘neuk uw doden’ – een dooie hoeft dus geen spijtige zaak te zijn, zeker niet als-ie blank is. ...
13 december, 2017 - /blog/1795/samuel-is-een-heel-lief-jongetje-maar-soms-ook-zo-moeilijk-door-dat-autisme.html
Dat heel lieve jongetje is op zulke momenten best een vervelend kereltje, hoewel we altijd tijdig proberen te bedenken dat hij het niet kan helpen dat hij de godganse dag Teletubbies kijkt op zulke dagen. Dat we tussendoor alles meteen moeten opruimen. Dat hij voortdurend van hot naar her loopt, rommelt in tassen waarin hij niets te zoeken heeft, telkens de ijskast opentrekt of opeens met een iPhone losjes in zijn handen door de kamer loopt. Dat autisme hoort nu eenmaal bij het syndroom van Kle...
14 december, 2017 - /blog/1798/wie-was-de-walrus.html
* Ruim twintig jaar geleden had ik een relatie met een hasjhandelaar, waardoor ik kennis maakte met een bijzonder milieu: die van de Amsterdamse hasjkantoren. Mijn toenmalige vriend was eigenaar van een van de grotere kantoren. In het milieu waar hij deel van uitmaakte opereerden de handelaren in de luwte. Er is weinig over die wereld geschreven, dat hoor ik ook van misdaadjournalisten. Op de kantoren waar ik in De Walrus over schrijf werd alleen hasj verhandeld, nooit cocaïne of pill...
13 december, 2017 - /blog/1799/morgen.html
Ik las wat in De Wereld Van Gisteren van Stefan Zweig. Onverwachts ontroerden zijn heldere formuleringen me. ‘Ten slotte organiseerden zelfs de arbeiders zich en veroverden zij een genormaliseerd loon en een ziekenfonds, dienstboden spaarden een oudedagsverzekering bij elkaar en betaalden van tevoren een uitvaartverzekering voor hun eigen begrafenis. Alleen wie zonder zorgen naar de toekomst kon kijken, kon tevreden van het heden genieten.’ De wereld die Zweig beschrijft, de tij...