15 april, 2016 - /blog/512/tosti.html
Het was 2 uur ’s nachts, hij kwam net van een vermoeiend feestje, en de hitte van het tosti-ijzer, verpakt in de geur van geroosterde ham en smeltende kaas, sloeg hem in het gezicht. Hij keek op, en daar stond ze. ‘Mama,’ zei hij. ‘Wat doe jij hier?’ ‘Maar schat, ik heb jouw berichtjes toch gehad?’ zei zijn moeder. Het was waar dat ze haar begraven hadden met haar mobiele telefoon in de linkerhand. Dat had nog best wat gedoe opgeleverd, en daarna een hoop extra geld...
15 april, 2016 - /blog/513/vredige-oorlog.html
Eentje waarin volkeren nooit de behoefte hebben gevoeld om andere delen van de wereld te verkennen; iedereen is in deze vredige wereld blij met hun eigen stuk grond, waar zij vredig samenleven met hun eigen mensen en waar zij de beroepen beoefenen die kenmerkend zijn voor hun continent of streek. Steeds vaker hoor ik dat de huidige wereldproblematiek wordt toegeschreven aan de leegheid van onze ideologie in het Westen als gevolg van kapitalisme. Ik zelf heb die leegte nooit als zodanig erv...
16 april, 2016 - /blog/514/gek.html
Onmiddellijk begon het monster met de blikken tanden het ene na het andere nieuwsfeit de kamer in te spuwen. Buiten daalde de donkerte langzaam neer, alsof de stad behoedzaam werd ingestopt door een reuzenhand. En hoewel Louis die dag niks bijzonders had gedaan, werd hij bevangen door die bepaalde vermoeidheid, die een mens voelt wanneer iets te gebeuren staat. Een vriend had hem gezegd dat elke gebeurtenis die het nieuws haalde, draaide om iemand die gezien wilde worden. En dat was waar. Ieder...
16 april, 2016 - /blog/515/nog-3.html
Zo lang dat elk slecht idee de norm werd, onaantastbaar met deze magische woorden: ‘Het is nu eenmaal zo.’ Bella is zes jaar en leeft op straat. Ze is niet de enige. Er zijn honderden zoals haar, verdeeld in fracties. In deze stad beland van over heel het land. Allemaal het ouderlijk huis ontvlucht uit pure verveling. Hun technologisch voorsprong op hun vaders verstikkend. De ontoereikende levenswijsheid van hun moeders verstommend. Deze weggelopen kinderen vormen algauw een...
19 april, 2016 - /blog/517/idolatrie.html
• in het winkelcentrum gaan rondhangen en wachten tot er iets zou gebeuren, • bij een vriendje langsgaan en op de bank gaan zitten wachten tot er iets zou gebeuren, of • naar het basketbalveldje gaan om daar met een bal te gaan stuiteren in de hoop dat er intussen iets zou gebeuren. Dat laatste deden wij, dag in dag uit, jaar in jaar uit. Als iemand vanaf de driemeterlijn raak gooide mocht ie nog een keer, net zolang tot ie miste. Ik vond dat ik er erg goed in was, maar op een da...
20 april, 2016 - /blog/519/te-kort-geleden.html
Dat was die man die afgelopen nieuwjaarsnacht op weg was van een café naar een huis van een vriend in het Noord-Groningse Kloosterburen, en daar nooit aankwam. Enkele dagen later werd zijn lichaam gevonden in een tuin in datzelfde dorp. De kop van vandaag was heftig: ‘Jesse van Wieren mogelijk levend begraven’. De haren rezen mij te berge, maar toen ging ik lezen en bleek dat het Nederlands Forensisch Instituut in haar voorlopig rapport enkel niet had uitgesloten dat het slachtof...
20 april, 2016 - /blog/520/de-schrijver-haar-naam-en-zijn-tieten.html
Ik dacht dat ik meer kans zou maken als een redacteur niet wist of ik een man of een vrouw was. Alleen mijn initialen leek me ook mooi. Of een meer onbescheiden naam, zoals A.L.G. Bosboom-Toussaint. Ik weet niet precies meer wat ik koos. Mart Buckinx of zoiets. Ik dacht dat het beter was om mijn eigen naam niet te gebruiken omdat sommige wereldberoemde, vrouwelijke schrijvers ooit voor een mannelijk pseudoniem kozen. Voorbeelden van deze strategie zijn de Brontë-zusters, George Eliot en George...
21 april, 2016 - /blog/523/netjes-vragen.html
Ook vreemd is dat ze haar bericht begint met een andere voornaam: ‘Hier Lieke. Ik zag je op Snapchat en vond je zo ontzettend hot dat ik je beter wil leren kennen.’ En ik zit dus helemaal niet op Snapchat! Aan het einde van de mail gaat ze klankrijmen: ‘Laat me dra iets weten zodat we kunnen afspreken en samen een hete tijd beleven’. Dat woordje ‘dra’ ook: ‘laat me dra iets weten.’ Het staat er echt. Je zou bijna gaan terugmailen. De Amerikaanse staat Utah heeft kijken naar...
22 april, 2016 - /blog/526/muur-van-belofte.html
De muren van Rio de Janeiro passen mij als een jas, voelen als de huid die ik in Nederland vaak mis – misschien heb ik het er daarom altijd koud. Deze stad vol bouwwerken die met de beste bedoelingen zijn neergezet, zichtbaar de herinneringen aan hun bestaan dragen maar nooit hun potentie verliezen. Likje verf op de muur, graffiti wegpoetsen, klimop tegen de gevel, bloempotten voor de deur en je hebt een huis dat in de Jordaan voor acht ton verkoopt. Maar ik heb liever dit. Brazilië heet n...
22 april, 2016 - /blog/527/vanity-6.html
Dat waren hele kleine plastic soldatenpoppetjes met allemaal hetzelfde gezicht; mijn lievelings zat op één knie met een bazooka op zijn schouder. Cocky de Braauw had rijke ouders, van zijn zakgeld had hij een enorm leger opgebouwd, maar die ene bazooka-schutter van mij doode ze allemaal, met slechts één raket. Althans, zo luidde mijn lezing. Cocky de Braauw protesteerde door te zwijgen en naar de grond te kijken, terwijl ik zijn leger bij wijze van krijgsgevangenen in mijn broekzakken ...