4 april, 2018 - /blog/2019/autismeweek-special-erik-jan-harmens.html
Fragment Pauwl 1 Als ik me aan iemand voorstel zeg ik niet dat ik autisme heb, net als iemand met chronische rugklachten bij het handen schudden ook niet over zijn rug begint (tenzij hij helemaal voorovergebogen staat, dan is een verklaring wel handig). Maar als er na de eerste beleefdheden aanleiding toe is, bijvoorbeeld een deur slaat heel hard dicht en ik krimp ineen (de meeste mensen met autisme zijn, omdat onze hersenen anders werken, nogal gevoelig voor harde geluiden ...
17 november, 2017 - /blog/1739/om-ons-allebei-bij-mij-thuis.html
Om ons allebei hangt een geur van giftige gedachtes we ruiken die bij elkaar in klei boetseren we billen en borsten omdat we zelf binnenkort vrouwen zijn 'Mijn vader ligt de hele dag op de bank,' zeg ik 'Die van mij in een tuinstoel. Binnen.' zij kneedt en modelleert ik stomp en sla 'Hoeveel pogingen deed de jouwe?' vraagt ze 'Twee, zover ik weet.' 'De mijne wel vijf.' dan, met uiterst geduld en ingehouden adem vormen we oogl...
27 april, 2020 - /blog/3052/pop-en-literatuur-93-elton-john-en-l-frank-baum.html
Inkoppertje, natuurlijk. Elton John verwijst overduidelijk naar The Wizard of Oz , en dat is een stukje cultuurgoed dat iedereen eigenlijk wel kent. Wie heeft er nooit gehoord van de ‘Yellow Brick Road’, die de weg wijst naar de enige echte tovenaar van het land van Oz? En wie de film, de musical én de tekenfilm nooit heeft gezien, die is dan toch op zijn minst bekend met The Wiz , de musical-remake uit 1975, die voortborduurt op hetzelfde verhaal en overigens...
23 januari, 2017 - /blog/1039/een-pizza-bestelen-joachim-stoop.html
Omtrent thema's als immigratie wordt er over het algemeen zelden gelachen, maar op Joachims pagina was er laatst toch ruimte voor humor. Onderstaand 'gedicht' bestaat uit enkele willekeurig gekozen taalfouten van cursisten. Enjoy. Beste geachte, Beest Joachim, Beste mensen voor 2017 Het ministerie van buitenlandse zakken. Ik ga een pizza bestelen. Ik ben tuinman: ik werk met bommen. Hoeveel bedraagt de maandelijkse hoer? Ik heb tien vingeren. Ik vervang gr...
9 januari, 2019 - /blog/2411/ventilatie-jeroen-blankert.html
Wij woonden vroeger heel gezond. Ons huis ademde dat het een aard had. De frisse lucht had overal vrij spel. De ramen hadden in gesloten toestand centimeters brede kieren, onder de deur door woei de wind die een heilzame mestlucht meenam, en wanneer het sneeuwde en stormde lag er in de gang altijd zo'n gezellig bergje sneeuw binnen op de drempel. De enige kachel in huis walmde weliswaar als een gek maar wanneer je niet in de huiskamer zat, maar gewoon boven, met drie truien en dikke wanten...
16 maart, 2018 - /blog/1987/boekenweekspecial-joost-vandecasteele.html
Bella ontstond als een luidop voor te lezen boek, uit de ambitie om literatuur weer spannend en urgent te maken. Bella is niet bedoeld voor de eeuwigheid, maar voor NU. Bella is het verhaal van een meisje, geboren net na het Tijdperk van de Grote Twijfel, dwalend over de Superduper Snelweg, de strook asfalt gegoten over de evenaar. Een waanzinnig verhaal vol fantastische verzinsels, zoals pillen om egoïsme op te wekken, veel te beleefde r...
21 november, 2019 - /blog/2854/de-diepte-schuilt-aan-het-oppervlak-een-bezoek-aan-museum-jan-cunen.html
In de trein naar Oss mail ik een bevriend schilder dat ik onderweg ben naar zijn geboorteplaats. Hij zegt: ‘Schuin tegenover het museum zat een café waar ik naartoe ging als ik spijbelde. Naast mijn middelbare school. Vanuit die plek zie je in de verte de kerk waar ik als dertienjarige een ongelovige organist was.’ Hij wenst me veel plezier. Het museum lijkt op het oude gedeelte van het Stedelijk Museum in Amsterdam. Wanneer ik Carly Manders, een jonge medewerker met blauw h...
7 november, 2018 - /blog/2334/de-besteklade-sorteren-jeroen-blankert.html
Ook het beeld door Jeroen Blankert 'Wetenschappers willen het DNA van alle soorten levende wezens op aarde vastleggen.' Nou, dat is niet gering. Wij willen al heel lang de besteklades eens goed sorteren en alle soorten dingen die zich daar in bevinden grondig vastleggen. Zo is er het gewone mooie bestek. De grote ranke vorken, de ferme lepels en de stevige, scherpe messen. Redelijk compleet, maar gek genoeg meer lepels dan vorken. Misschien omdat we nooit soep eten. Die lepels lig...
16 januari, 2017 - /blog/1024/twee-werelden.html
“Maar waarom wil je hem zo graag terug? Omdat je er niet tegen kunt dat iemand je niet meer wil? Of wil je het allerliefst van de hele wereld bij hém zijn?” “Toch echt meer het laatste.” “Maar waarom? Wat biedt hij je nog?” “Niks.” Het is een verademing hier te zijn. Schrijverstypes bekijken het leven van oneindig veel kanten. Dat zit in hun aard. Ze doen constant aan zelfonderzoek en wantrouwen geloof ik per definitie hun eigen beweegredenen en die van anderen. Op mijn...
1 september, 2019 - /blog/2759/onkruid.html
Op mijn twintigste betrok ik een benedenwoning in Rotterdam en erfde een cottage-tuin vol bloemen van mijn bejaarde voorganger. Ik beloofde de rouwende familie dat ik me zou ontfermen over de lusthof van hun vader. Ik kocht een tweedehands tuinboek en verdiepte me in alle soorten die ineens aan mijn zorg waren toevertrouwd. Ik leerde mesten, opbinden en wieden en snoeide rozen, lavatera’s en vlinderstruiken in de juiste periode. De oude man had nagedacht over zijn ontwerp, ik...